Collation of ByzRP vs 31129 (1129)
The Gospel of Matthew
Chapter 20
και λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε πιεστε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου
και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων
ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων
ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαι εσται υμων διακονος
και ος εαν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εστω υμων δουλος
ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν ηλθε διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν ηκουλουθησεν αυτω οχλος πολυς
και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες ηκουσαν οτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας κυριε υιος δαυιδ
και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες οτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας κυριε υιος δαυιδ
ο οι δε οχλος οχλοι επετιμησεν επετιμησαν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραζον εκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημας κυριε υιος δαυιδ
και στας ο ιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν ειπε τι θελετε ινα ποιησω υμιν
λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιχθωσιν ανοιγωσιν ημων οι οφθαλμοι ημων
σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των οφθαλμων αυτων και ευθεως ανεβλεψαν αυτων οι οφθαλμοι και ηκολουθησαν αυτω
Chapter 21
και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθσφαγη βηθσφαγην και βηθανιαν προς το ορος των ελαιων τοτε ο ιησους απεστειλεν δυο μαθητας
λεγων αυτοις αυτων πορευθητε πορευεσθε εις την κωμην την απεναντι κατεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι
και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει και ευθεως δε αποστελλει αυτους
και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθεως δε αποστελλει αυτους
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος
ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς πραος και επιβεβηκως επι ονον και επι πωλον υιον υποζυγιου
πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως προσεταξεν αυτοις ο ιησους
ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων τα ιματια αυτων και επεκαθισεν εκαθισεν επανω αυτων
ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια αυτων εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω
οι δε οχλοι οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις
και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα ε εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος
και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη σεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος
οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ιησους ο προφητης ο απο ναζαρετ της γαλιλαιας
και εισηλθεν ο ιησους εις το ιερον του θεου και εξεβαλεν εξεβαλε παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν κατεστρεψε και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας
και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι και τυφλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτους
ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν ο ιησους και τους παιδας κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησαν
και ειπον αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον
και ειπον αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον
και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει
πρωιας δε επαναγων ο ιησους εις την πολιν επεινασεν επεινασε
και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη
και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη η συκη
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται
και παντα οσα εαν αν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες ληψεσθε
και ελθοντι αυτω εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην
και ελθοντι αυτω εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν εδωκε την εξουσιαν ταυτην
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω ενα λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
το βαπτισμα ιωαννου ιω ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ εχουσιν τον ιωαννην ως προφητην εχουσι τον ιω
και αποκριθεντες τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν ειχε τεκνα δυο και προσελθων τω πρωτω ειπεν ειπε τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου
ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν
ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν απηλθε
και προσελθων τω δευτερω ετερω ειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθεν απηλθε
τις εκ των δυο εποιησεν εποιησε τω το θελημα του πατρος λεγουσιν αυτω ο πρωτος λεγει αυτοις ο ιησους αμην αμιν λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου
ηλθεν γαρ προς υμας ιωαννης εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω
αλλην αλην παραβολην ακουσατε ηκουσατε ανθρωπος τις ην οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν περιεθηκε και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν ωκοδομησε πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
οτε δε ηγγισεν ηγγικεν ο καιρος κερος των καρπων απεστειλεν απεστειλε τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου
και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως
υστερον δε απεστειλεν αστειλε προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου
οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν την κληρονομιαν αυτου
και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν
οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοις εκεινοις
λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδωσεται εκδοσεται αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων
λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν εστι θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αρθησετε αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης
δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης
και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει λικμισει αυτον
και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολας αυτου αυτων λεγει εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει
και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επειδη ως προφητην αυτον ειχον
Chapter 22
και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν αυτοις εν παραβολαις λεγων
ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν εποιησε γαμους τω υιω αυτου
και απεστειλεν απεστειλε τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμασα οι ταυρι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
οι δε αμελησαντες απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρον ο δε εις την εμποριαν αυτου
οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υ υβρισαν και απεκτειναν
οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν βρισαν και απεκτειναν
και ακουσας ο βασιλευς εκεινος ωργισθη και πεμψας τα το στρατευματα στρατευμα αυτου απωλεσεν απωλεσε τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν ενεπρησε
τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους αν εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας οσους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο γαμος ανακειμενων
εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου
και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη εφημωθη
τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις δησαντες αυτου χειρας και ποδας και χειρας αρατε αυτον και εκβαλετε εκβαλλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας αρατε αυτον και εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
πολλοι γαρ εισιν εισι κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως παγιδευσωσιν αυτον παγιδευσωσιν εν λογω
και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων
ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν εξεστι δουναι κηνσον καισαρι η ου
γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν ειπε τι με πειραζετε υποκριται
επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη
λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθον
εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι οι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
λεγοντες διδασκαλε μωσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γαμησας ετελευτησεν ετελευτησε και μη εχων σπερμα αφηκεν αφηκε την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου
ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
υστερον δε παντων απεθανεν απεθανε και η γυνη
εν τη ουν αναστασει τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται αλλ ως αγγελοι του θεου εν ουρανω εισιν
γαμουνται εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται ενγαμιζονται αλλ ως αγγελοι του θεου εν ουρανω εισιν εισι
περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν ο θεος θεος νεκρων αλλα ζωντων
και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν εφημωσε τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο
και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πειραζων αυτον και λεγων
διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω
ο δε ιησους εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
αυτη εστιν εστι πρωτη και μεγαλη εντολη
δευτερα δε ομοια αυτη αὕτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον εαυτον
εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος και οι προφηται προφη κρεμανται
εν ταυταις ταις ται δυσιν εντολαις ολος ο νομος και οι προφηται κρεμανται
συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν επιρωτησεν αυτους ο ιησους
λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν εστι λεγουσιν αυτω του δαυιδ
λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ εν πνευματι κυριον αυτον καλει λεγων
ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν
και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτω αποκριθηναι λογον ουδε ετολμησεν ετολμησε τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι
Chapter 23
τοτε ο ιησους ελαλησεν ελαλησε τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου
λεγων επι της μωσεως καθεδρας εκαθισαν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι
παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν τηρειν τηρειτε και ποιειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν λεγουσι γαρ και ου ποιουσιν ποιουσι
δεσμευουσιν δεσμευουσι γαρ φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων τω δε δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαι αυτα
δεσμευουσιν γαρ φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων τω δε δακτυλω αυτων ου θελουσιν θελουσι κινησαι αυτα
παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν ποιουσι προς το θεαθηναι θεαθυναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν πλατυνουσι δε γαρ τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν μεγαλυνουσι τα κρασπεδα των ιματιων αυτων
φιλουσιν φιλουσι τε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοις και τας πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις
και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο των ανθρωπων ραββι ραββι
υμεις δε μη κληθητε ραββι εις γαρ εστιν υμων ο καθηγητης ο χριστος παντες δε υμεις αδελφοι εστε
και πατερα μη καλεσητε υμων επι της γης εις γαρ εστιν ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις
μηδε κληθητε καθηγηται εις γαρ υμων εστιν ημων ο καθηγητης ο χριστος
ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονος
οστις δε υψωσει εαυτον αυτον ταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσει εαυτον υψωθησεται
ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κατεσθιετε τας οικιας κλειετε την βασιλειαν των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι δια τουτο ληψεσθε περισσοτερον κριμα ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν
ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν
ουαι υμιν γραμματεις οτι κατεσθιετε τας οικιας των χηρων και προφασει μακαρ προσευχομενοι δια τουτο ληψεσθε περισσοτερον κριμα φαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν
ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε ποιειστε αυτον υιον γεηννης γεεννης διπλοτερον υμων
ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει
μωροι και τυφλοι τις γαρ μειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιαζων τον χρυσον
και ος δ εαν αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει
μωροι και τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον
ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτου
ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν πασι τοις επανω αυτου
και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικησαντι κατοικησαντε αυτον
και ο ομωσας ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου
ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και τον ελεον και την πιστιν ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι
οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντες τον κωνωπα και την δε καμηλον καταπινοντες
ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγης και αδικιας
φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου και της παροψιδος ινα γενηται και το εκτος αυτων καθαρον
ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υπο υποκριται οτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας
ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται κριται οτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας
ουτως ουτω και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε φενεσθε τοις ανθρωποις δικαιοι εσωθεν δε μεστοι εστε υποκρισεως και ανομιας
ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτε τους ταφους των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαιων
και λεγετε ει ημεν εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημεν κοινωνοι αυτων εν τω αιματι των προφητων
ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντων τους προφητας
και υμεις πληρωσατε το μετρον των πατερων υμων
οφεις γεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεως της γεεννης
δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις και εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν
δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις και εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις συναγωγες υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν
οπως ελθη εφ υμας παν αιμα δικαιον εκχυνομενον επι της γης απο του αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου
αμην λεγω υμιν οτι ηξει ταυτα παντα ταυτα επι την γενεαν ταυτην
ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτενουσα αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον επισυναγει ορνις τα νοσσια εαυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος
λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Chapter 24
και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου
ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε βλεπε παντα ταυτα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται
τε ταυτα ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθησεται
καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτω κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ποται ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και της συντελειας του αιωνος
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν πλανησουσι
μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι γενεσθω αλλ ουπω εστιν εστι το τελος
εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και λοιμοι λιμοι και σεισμοι κατα τοπους
παντα δε ταυτα αρχη ωδινων
τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου
τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων πατων των εθνων δια το ονομα μου
και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν παραδωσουσι και μισησουσιν αλληλους
και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πλανησουσι πολλους
και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων
ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον τουτο της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν πασι τοις εθνεσιν εθνεσι και τοτε ηξει το τελος
οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστως εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω
τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη
ο επι του δωματος μη καταβαινετω αραι τα εκ της οικιας αυτου
και ο εν τω ανρω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι τα ιματια αυτου
ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυ φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω
γη προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω
εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως μεχρι του νυν ουδ ου μη γενηται
και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ σαξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι εκεινναι
τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε
εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν δωσουσι σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους
ιδου προειρηκα υμιν
εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε
ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται φαινιται εως δυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
οπου γαρ εαν αν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τω ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης
και αποστελει αποστελλει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγαλης και επισυναξουσιν επισυναξουσι τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων
απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος
ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα παντα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται
ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν παρελθωσι
περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος
περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος
ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και εκγαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον
και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου ανθροπου
τοτε δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραλαμβανεται και ο εις αφιεται
δυο αληθουσαι εν τω μυλωνι μια παραλαμβανεται και μια φιεται αφιεται
γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ωρα ο κυριος υμων ερχεται
εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν ειασε διορυγηναι την οικιαν αυτου
δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος αυτου επι της θεραπειας αυτου του διδοναι αυτοις την τροφην εν καιρω
μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως
αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν πασι τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ελθειν
και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου εσθιειν δε και πινειν μετα των μεθυοντων
ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει
και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Chapter 25
τοτε ομοιωθησεται η βασι βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις απαντησιν του νυμφιου
τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις απαντησιν του νυμφιου
πεντε δε ησαν εξ αυτων φρονιμοι και αι πεντε μωραι
αιτινες μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον
αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγειοις αυτων μετα των λαμπαδων αυτων
χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον
μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος ερχεται εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου
τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τας λαμπαδας αυτων
αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπον δοτε ημιν υμιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες λαμπαδαις ημων σβεννυνται
απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ ου μη αρκεση αρκεσει ημιν και υμιν πορευεσθε δε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταις
απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα
απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα
υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν
ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας
γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν εν η ο υιος του ανθρωπου ερχεται
ωσπερ γαρ ανθρωπος τις αποδημων εκαλεσεν εκαλεσε τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου
και ω μεν εδωκεν εδωκε πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως
πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις και εποιησεν αλλα πεντε ταλαντα
ωσαυτως και ο τα δυο εκερδησεν εκερδησε και αυτος αλλα δυο
ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν εν τη γη και απεκρυψεν απεκρυψε το αργυριον του κυριου αυτου
μετα δε χρονον πολυν ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει μετ αυτων λογον
και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προση προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
νεγκεν και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα επ εν αυτοις
εφη δε αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
προσελθωων προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα λαβων ειπεν ειπε κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν ειπε κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας
και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον
αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου δου διεσκορπισα
λε αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα
εδει ουν σε βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω
αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα
τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
και τον αχρειον δουλον εκεινον εκβαλετε βαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγιοι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου
και συναχθησεται συναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφοριει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων
και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων
και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων
τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου
επεινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ξενος ημην και συνηγαγετε με
γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με εν φυλακη ημην και ηλθετε προς με
τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν
ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν
ποτε δε σε ειδομεν ασθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε
και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε
τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου
τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου
επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε αιδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με
ξενος ημην και ου συνηγαγετε με γυμνος και ου περιεβαλετε με ασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με
τοτε αποκριθησονται και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διηκονησαμεν σοι
τοτε αποκριθησεται και αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε
και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον
Chapter 26
και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν ειπε τοις μαθηταις αυτου
οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδο παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
θησεται οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν κρατησωσι και αποκτεινωσιν
ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου βαριτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου
ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι τοις πτωχοις
γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε
παντοτε γαρ τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
βαλουσα βαλου γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
βαλουσα σα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν πεποιηκεν
αμην γαρ λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτοις αυτης
τοτε πορευθεις εις ις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις
ειπεν ειπε τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
τη δε πρωτη των αζυμων ζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες αυτω που θελεις ετοιμασομεν σοι φαγειν το πασχα
ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν εστι προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα
και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε
ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσει
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν ειπε μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας
εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευχαριστησας εκλασεν εκλασε και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν ειπε λαβετε φαγετε τουτο εστιν εστι το σωμα μου
και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
τουτο γαρ εστιν εστι το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων
λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι νυκτη ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης
μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω δε ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν α αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα λεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησωμαι απαρνησομαι ομοιως δε και παντες οι μαθηται ειπον
τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανη γεθσιμανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαι προσευξομαι εκει
και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και απημονην αδημονειν
τοτε λεγει αυτοις ο ιησους περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
και προσελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ και αναστας απο της προσευχης
και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων
τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με
και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν ηλθε και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων του λαου
ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν εαν φιλησω αυτος εστιν εστι κρατησατε αυτον
και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν ειπε χαιρε ραββι ραμββι και κατεφιλησεν αυτον
ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν απεσπασε την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα αποθανουνται
η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας λεγεω αγγελων
νας η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων
πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθετε εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον
οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως θανατωσωσιν θανατωσουσιν αυτον
και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον
και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες
υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον
και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου σοι καταμαρτυρουσιν
ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
λεγει αυτω ο ιησους χριστος συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν διερρηξε τα ιματιατι ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν εβλασφημησε τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου
τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν εστι
τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν
τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν εκολαφησαν αυτον οι δε ερραπισαν
λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
ο δε ηρνησατο εμπροσθεν αυτων παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει αυτοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτορ αλεκτωρ εφωνησεν εφωνησε
και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω ε εκλαυσεν πικρως
και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν κλαυσε πικρως
Chapter 27
πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον
και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν αυτον ποντιω ποντιου πιλατου πιλατω τω ηγεμονι
τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψεν απετρεψε τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν αρχιερευσι και τοις πρεσβυτεροις
λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψει
και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν ανεχωρησε και απελθων απηγξατο
οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν εξεστι βαλειν αυτα εις τον κορβαναν κορβοναν επει τιμη αιματος εστιν εστι
συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις
διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον
τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ
τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου φητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου τεμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ
και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν συνεταξε μοι κυριος
ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτω συ λεγεις
και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο
τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν καταμαρτυρουσι
και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν
κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω ενα δεσμιον ον ηθελον
ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν
συνηγμενων συνηγμενον ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον
εγι ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον
ηδει νωσκε γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον
καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν απεστειλε προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον
οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν απολεσωσοι
αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπον βαραββαν
λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν αυτω παντες σταυρωθητω
ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω
ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι ειμη απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις οψεσθε
και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν ειπε το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν αυτοις ινα σταυρωθη
τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην ολη την σπειραν σπηραν
και εκδυσαντες αυτον περιεθηκαν αυτω χλαμυδα κοκκινην
και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαλην αυτου και καλαμον επι εν την τη δεξιαν δεξια αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιζον αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου
και οτε ενεπαιξαν αυτω αυτον εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι
εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου
εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου
και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ο ος εστιν εστι λεγομενος κρανιου τοπος
εδωκαν αυτω οξος πιειν οξος μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελεν ηθελε πιειν
σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον
και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει
και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην γεγραμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων
τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων
οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων
και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις ημεραις οικοδομων σωσον σεαυτον ει υιος ει του θεου καταβηθι καταβηθη απο του σταυρου
ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων και φαρισαιων ελεγον
αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σω σωσαι ει βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν επ αυτω
αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι σαι ει βασιλευς ισραηλ εστιν εστι καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν πιστευσωμεν επ αυτω
πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν αυτον ει θελει αυτον ειπεν ειπε γαρ οτι θεου ειμι υιος
το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες αυτω ωνειδιζον αυτον
απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης εννατης
περι δε την ενατην εννατην ωραν ανεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λιμα σαβαχθανι τουτ εστιν εστι θεε μου θεε μου ινα ινατι τι με εγκατελιπες
τινες δε των εκει εστωτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτος
και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον
οι δε λοιποι ελεγον αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον
ο δε ιησους κραξας παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν αφηκε το πνευμα
και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο απ ανωθεν εως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν
και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν
και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη
και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις
ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος
ησαν δε εκει και γυναικες γειναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν ηκουλουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω
εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου
οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν εμαθητευσε τω ιησου
ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατος εκελευσεν αποδοθηναι αποδωθηναι το σωμα
ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατος εκελευσεν αποδοθηναι το σωμα
και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα
και εθηκεν αυτο αυτον εν τω καινω αυτου μνημειω μνημειωω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν
ην δε εκει μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι εναντη του ταφου
τη δε επαυριον ητις εστιν εστι μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι δε αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον
λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος εκεινος ειπεν ετι ζων αλλα μετα τρεις ημερας εγειρομαι
κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου νυκτος κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν υπωσι τω λαω οτι ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης
εφη δε αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε
οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιας
οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιας
Chapter 28
οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν ηλθε μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον
και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου και προσελθων απεκυλισεν απεκυλισε τον λιθον απο της θυρας του μνημειου και εκαθητο επανω αυτου
ην δε η ιδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσει χιων
απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενοντο ωσει νεκροι
αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ειπε ταις γυναιξιν γυναιξι μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν ινα τον εσταυρωμενον ζητειτε
ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο ο κυριος
και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν
και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν
και εξελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου
ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου και ιδου ο ιησους απηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω
τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν και κακει εκει με οψονται
πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας κουστουδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα
και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις
λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων
και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον και υμας αμεριμνους ποιησομεν
και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον και υμας αμεριμνους ποιησομεν
οι δε λαβοντες τα αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις ιουδαιων μεχρι της σημερον
οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους
και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν αυτω οι δε εδιστασαν
και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι γης
πορευθεντες μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος
διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος αμην