Collation of ByzRP vs 30945 (945)
Acts
Chapter 1
τον μεν πρωτον λογον εποιησαμην περι παντων ω θεοφιλε ων ηρξατο ο ιησους ποιειν τε και διδασκειν
αχρι ης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανεληφθη
οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσαρακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου
και συναλιζομενος παρηγγειλεν αυτοις απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μου
οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας
οι μεν ουν συνελθοντες επηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ
ειπεν ειπε δε προς αυτους ουχ υμων εστιν εστι γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια
αλλα ληψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μοι μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και εν παση τη ιουδαια και σαμαρεια και εως εσχατου της γης
και ταυτα ειπων βλεποντων αυτον αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων
και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθητι λευκη
και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθητι λευκη εσθησεσι λευκαις
οι και ειπον ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε εμβλεποντες βλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναληφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον
τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον οδον
και οτε εισηλθον ανεβησαν εις το υπερωον ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιακωβος ιω και ιωαννης και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και ματθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
ουτοι παντες ησαν ομοθυμαδον προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχη και τη δεησει συν γυναιξιν γυναιξι και μαρια μαριαμ τη μητρι του ιησου και συν τοις αδελφοις αυτου
και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω των μαθητων αδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο ως εκατον εικοσι εικοσιν
ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ταυτην ην προειπεν προειπε το πνευμα το αγιον δια στοματος δαυιδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν συλλαβουσι τον ιησουν
οτι κατηριθμημενος ην συν εν ημιν και ελαχεν ελαχε τον κληρον της διακονιας ταυτης
ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνης γενομενος ελακησεν ελακισε μεσος και εξεχυθη παντα παν τα σπλαγχνα αυτου
τα ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου
και γνωστον εγενετο πασιν πασι τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια αυτων διαλεκτω αυτων ακελδαμα τουτ εστιν εστι χωριον αιματος
γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβοι ετερος
δει ουν των συνελθοντων ημιν ανδρων εν παντι χρονω εν ω εισηλθεν εισηλθε και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησους
αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως ιω αχρι της ης ημερας ης ανεληφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου γενεσθαι συν ημιν ενα τουτων
και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαραββαν βαρσαβαν βαρσαββαν ος επεκληθη ιουστος και ματθιαν
και προσευξαμενοι ειπον συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα
λαβειν τον κληρον της διακονιας ταυτης και αποστολης εξ αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον
και εδωκαν κληρους αυτων αυτοις και επεσεν ο κληρος επι ματθιαν και συγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων
Chapter 2
και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν απαντες παντες ομοθυμαδον ομου επι το αυτο
και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης βιαιας πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι
και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος εκαθισεν εκαθισε τε εφ ενα εκαστον αυτων
και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αυτοις αποφθεγγεσθαι
και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αυτοις αποφθεγγεσθαι
ησαν δε εν ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον
γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν συνηλθε το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων
εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον λεγοντες προς αλληλους ουκ ιδου παντες απαντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι
και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγενηθημεν εγεννηθημεν
παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντον και την ασιαν
φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι
ιουδαιοι τε και προσηλυτοι κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου
εξισταντο δε παντες και διηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες τι αν θελοι τουτο ειναι
ετεροι δε χλευαζοντες διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν εισι
σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν επηρε την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ απαντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου
ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν εστι γαρ ωρα τριτη της ημερας
αλλα τουτο εστιν εστι το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφη προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνια ενυπνιασθησονται
και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν τευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνια ενυπνιοις ενυπνιασθησονται
και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του πνευματος μου εν ταις ημεραις εκειναις και προφητευσουσιν
και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου
ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν η ελθειν την ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη
και εσται πας ος αν εαν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου αποδεδειγμενον εις υμας δυναμεσιν δυναμεσι και τερασιν τερασι και σημειοις οις εποιησεν εποιησε δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως και αυτοι οιδατε
τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον λαβοντες δια χειρων χειρος ανομων προσπηξαντες ανειλετε
ον ο θεος ανεστησεν ανεστησε λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου
δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προωρωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω
δια τουτο ευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι
οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδου αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν
εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου
ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυιδ οτι και ετελευτησεν ετελευτησε και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης
προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου το κατα σαρκα αναστησειν τον χριστον καθισαι επι του θρονου αυτου
προιδων προειδως ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου ελαλησεν οτι ου ουκ κατελειφθη εγκατελειφθη η ψυχη αυτου εις αδου αδην ουδε ουτε η σαρξ αυτου ειδεν ειδε διαφθοραν
τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες
τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου πνευματος λαβων παρα του πατρος εξεχεεν εξεχεε τουτο ο νυν υμεις βλεπετε και ακουετε
ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον αυτον ο θεος εποιησεν εποιησε τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε
ακουσαντες δε κατενυγησαν κατηνυγησαν τη καρδια ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησομεν ανδρες αδελφοι
πετρος δε εφη προς αυτους μετανοησατε φησιν και βαπτισθητω εκαστος υμων επι εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου εις αφεσιν αμαρτιων και ληψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος
υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν πασι τοις εις μακραν οσους αν προσ προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων
υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται καλεσηται κυριος ο θεος ημων
ετεροις τε λογοις πλειοσιν πλειοσι διεμαρτυρετο διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτοις λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης
οι μεν ουν ασμενως αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι
ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια και τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις
εγενετο δε παση ψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια δια των αποστολων εγινετο
παντες δε οι πιστευοντες ησαν επι το αυτο και ειχον απαντα κοινα
και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν πασι καθοτι καθο αν τις χρειαν ειχεν ειχε
καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας
αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν τη εκκλησια επι το αυτο
Chapter 3
πετρος επι το αυτο δε πετρος και ιωαννης ιω ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην
και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν πυλην του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
ος ιδων πετρον και ιωαννην ιω μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν
ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
ειπεν ειπε δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειραι και περιπατει
και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν ηγειρε παραχρημα δε εστερεωθησαν αυτου αι βασεις αυτου και τα σφυρα
και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν εισηλθε συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον
και ειδεν αυτον πας ο λαος περιπατουντα και αινουντα τον θεον
επεγινωσκον τε αυτον οτι ουτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
κρατουντος δε του αυτου ιαθεντος χωλου τον πετρον και ιωαννην τον ιω συνεδραμεν συνεδραμον προς αυτους αυτον πας ο λαος επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι
ιδων δε πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν πεποιηκοσι του περιπατειν αυτον
ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν εδοξασε τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε αυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν
υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν
και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν εστερεωσε το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων
ο δε θεος α προκατηγγειλεν προκατηγγειλε δια στοματος παντων των προφητων αυτου παθειν τον χριστον επληρωσεν ουτως
μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
οπως αν ελθωσι καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν ιησουν χριστον ιησουν
ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος παντων των αγιων των απ αιωνος αυτου προφητων απ αιωνος
μωσης μωυσης μεν γαρ ειπε προς τους πατερας ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
εσται δε πασα ψυχη ητις εαν αν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολοθρευθησεται εκ του λαου
και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν προκατηγγειλαν τας ημερας ταυτας
υμεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας ημων υμων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται ευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης
υμιν πρωτον ο θεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν επιστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων αυτου
Chapter 4
λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν των νεκρων
και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε
εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εις ιερουσαλημ
και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννην και αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου ιερατικου
και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν ειπε προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ
ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται
γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων οικοδομων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουτε ουδε γαρ ονομα ετερον εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου ιω και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν εισι και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν
τον δε τε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα βλεποντες τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν
κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους
κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους
λεγοντες τι ποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν γεγονε δι αυτων πασιν πασι τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι αρνεισθαι
αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλη απειλησομεθα απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
και καλεσαντες προσκαλεσαμενοι αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου
ο δε πετρος και ιωαννης ιω αποκριθεντες ειπον προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε
ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν
οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν μη ευρισκοντες το πως κολασονται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
ετων γαρ ην πλειονων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον
οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην ομοθυμαδον προς τον θεον και ειπον δεσποτα συ ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
ο δια του πατρος ημων εν πνευματι αγιω στοματος δαυιδ παιδος σου ειπων ινα ινατι τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τη πολει επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ
ταυτη συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν εθνεσι και λαοις ισραηλ
ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν προωρισε γενεσθαι
και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες του αγιου πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτων ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα
και δυναμει μεγαλη δυναμει απεδιδουν οι αποστολοι το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χριστου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν ην εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
ιωσηφ ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας απο των αποστολων ο εστιν εστι μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν ηνεγκε το χρημα και εθηκεν εθηκε παρα τους ποδας των αποστολων
Chapter 5
ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφειρη σαπφειρα τη γυναικι αυτου επωλησεν επωλησε κτημα
και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιας και της γυναικος αυτου και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν
και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιας και της γυναικος αυτου και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν
ειπεν ειπε δε ο πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι σε απο της τιμης του χωριου
ουχι μενον σοι εμενεν εμενε και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν υπηρχε τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω
ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν εξεψυξε και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας ταυτα
ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν
εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν
απεκριθη δε προς αυτη αυτην ο πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ειπε ναι τοσουτου
ο δε πετρος ειπεν προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν εξοισουσι σε
επεσεν επεσε δε παραχρημα παρα τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης
και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους ακουοντας ταυτα
δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο εγενετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω πολλα και ησαν ομοθυμαδον απαντες εν τη στοα σολομωντος
των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων
μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων
ωστε κατα και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλινων και κραββατων κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτων
συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων εις ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες
αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου
και επεβαλον τας χειρας αυτων επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια
αγγελος δε κυριου δια της νυκτος ηνοιξεν ηνοιξε τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν ειπε
πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης
ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε τε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους
οι δε παραγενομενοι υπηρεται παραγενομενοι ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν
λεγοντες οτι το μεν δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας προ των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν
ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε ιερευς και ο στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο
ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε ιερευς και ο στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο
παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις λεγων οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον
τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγαγεν αυτους ου μετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μη λιθασθωσιν
αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς
λεγων ου παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαλημ της διδαχης υμων και βουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου
αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπον πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις
ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες επι ξυλου
τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν υψωσε τη δεξια αυτου δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων
και ημεις εν αυτω εσμεν αυτου μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα δε το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω
οι δε ακουοντες διεπριοντο και εβουλευοντο ανελειν αυτους
αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τι τους αποστολους ποιησαι
ειπεν ειπε τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν
προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκληθη αριθμος ανδρων ωσει τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν
προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκληθη προσεκλιθη ανδρων αριθμος ως ανδρων ωσει τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν
μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν απεστησε λαον ικανον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν
και τα νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και εασατε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται
ει δε εκ θεου εστιν ου δυνασθε δυνησεσθε καταλυσαι αυτο αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε επεισθησαν δε αυτω
επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι εν τω ονοματι του ιησου και απελυσαν αυτους
οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοματος του αυτου ιησου κατηξιωθησαν ατιμασθηναι
πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι ιησουν τον χριστον ιησουν
Chapter 6
εν δε ταις ημεραις ταυταις εκειναις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων
προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπον ουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαις
επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος αγιου και σοφιας ους κατα καταστησωμεν επι της χρειας ταυτης
στησομεν επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος αγιου και σοφιας ους καταστησωμεν επι της χρειας ταυτης
ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν προσκαρτερησωμεν
και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρης πληρη πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα
ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας
και ο λογος του θεου ηυξανεν ηυξανε και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον υπηκουε τη πιστει
στεφανος δε πληρης πιστεως χαριτος και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω
ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τω στεφανω
και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει
τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωσην μωυσην και τον θεον
συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον
εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται λαλων ρηματα βλασφημα λαλων κατα του τοπου του αγιου τουτου και του νομου
ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν υμιν μωσης μωυσης
και ατενισαντες εις αυτον απαντες παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου
Chapter 7
ειπεν ειπε δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουτως εχει
ειπεν δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουτως εχει
ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαραν χαρραν
και ειπεν ειπε προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και εκ του οικου του πατρος σου και δευρο εις γην ην αν σοι δειξω
τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην νυν υμεις νυν κατοικειτε
και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτω αυτην εις κατασχεσιν αυτην αυτω και τω σπερματι αυτου μετ αυτον αυτης ουκ οντος αυτω τεκνου
ελαλησεν ελαλησε δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια
και το εθνος ω εαν δουλευσωσιν δουλευσωσι κρινω εγω ειπεν ο θεος και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν λατρευσουσι μοι εν τω τοπω τουτω
και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν εγεννησε τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβ και ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας
και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου
και εξειλετο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον εναντι φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και εφ ολον τον οικον αυτου
ηλθεν ηλθε δε λιμος εφ ολην την γην αιγυπτου και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων
ηλθεν δε λιμος εφ ολην την γην αιγυπτου και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων
ακουσας δε ιακωβ οντα σιτα σιτια εν αιγυπτω εξαπεστειλεν εξαπεστειλε τους πατερας ημων πρωτον
και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος του ιωσηφ
αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου ιακωβ και πασαν την συγγενειαν αυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε ψυχαις
και κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων
και μετετεθησαν εις συχεμ συχιμ συχαιμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ο ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμορ εμμωρ του συχεμ εν συχαιμ
καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμοσεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω
αχρι αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος επ αιγυπτον ος ουκ ηδει τον ιωσηφ
ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν εκακωσε τους πατερας ημων του ποιειν εκθετα τα βρεφη αυτων εις το μη ζωογονεισθαι
εν ω καιρω εγεννηθη μωσης μωυσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος
εκτεθεντα δε αυτον ανειλετο η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον
και επαιδευθη μωσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου
ως δε επληρουτο αυτω τεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ
και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπο καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον
νουμενω και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον
ενομιζεν ενομιζε δε συνιεναι τους αδελφους αυτου οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν αυτοις σωτηριαν οι δε ου συνηκαν
τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλασεν συνηλασσεν συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε υμεις ινα ινατι τι αδικειτε αλληλους
ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημας
μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες χθες τον αιγυπτιον
εφυγεν εφυγε δε μωσης μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο
και πληρωθεντων ετων τεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος κυριου εν φλογι πυρος πυρι φλογος βατου
ο δε μωσης μωυσης ιδων εθαυμαζεν εθαυμαζε το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου προς αυτον
εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωσης μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαι
ειπεν ειπε δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα εκ των ποδων σου ο γαρ τοπος εν ω εστηκας γη αγια εστιν
ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστελω αποστειλω σε εις αιγυπτον
τουτον τον μωσην μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημας τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστειλεν απεσταλκεν εν χειρι αγγελου του ο οφθεντος αυτω εν τη βατω
τουτον τον μωσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστειλεν εν χειρι αγγελου του οφθεντος φθεντος αυτω εν τη βατω
ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας σημεια και τερατα και σημεια εν γη αιγυπτω αιγυπτου και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα
ουτος εστιν εστι ο μωσης μωυσης ο ειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε
ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογον λογια ζωντα δουναι ημιν
ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλ απωσαντο και εστραφησαν τη ταις καρδια καρδιαις αυτων εις αιγυπτον
ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωσης μωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν εγενετο αυτω
και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων
εστρεψεν εστρεψε δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσαρακοντα εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα οικος ισραηλ
και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμων ρεμφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος
η σκηνη του μαρτυριου ην εν τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει
η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση μωυση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει εωρακεν
ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαυιδ
ος ευρεν ευρε χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω θεω ιακωβ
σολομων δε ωκοδομησεν αυτω οικον
αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις ναοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει
ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου
ουχι η χειρ μου εποιησεν εποιησε ταυτα παντα
σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι τη ταις καρδια καρδιαις υμων και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις
τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις γεγενησθε εγενεσθε
οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε
ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον
υπαρχων δε πληρης πιστεως και πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν ειδε δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου
και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους ανεωγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου
και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους ανεωγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου
κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον
και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου
και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου
θεις δε τα γονατα εκραξεν εκραξε φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις την αμαρτιαν ταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη
Chapter 8
σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες δε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας ιδουμαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων
συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαντο εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω μεγαν
σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
φιλιππος δε κατελθων εις πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον
προσειχον τε δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει
πολλων γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχετο εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
και εγενετο δε χαρα μεγαλη εν τη πολει εκεινη
και εγενετο χαρα μεγαλη εν τη πολει εκεινη
ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν
ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η καλουμενη μεγαλη
προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους
οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω τα περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν επιστευσε και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας και σημεια γινομενα γινομενας εξιστατο
ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους τον πετρον και ιωαννην ιω
οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν λαβωσι πνευμα αγιον
ουπω ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του χριστου κυριου ιησου
τοτε επετιθουν επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
θεασαμενος ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα το αγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον
πετρος δε ειπεν ειπε προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
ουκ εστιν εστι σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια ενωπιον του θεου
ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια ενωπιον εναντι του θεου
μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του θεου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
και αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν ειπε δεηθητε υμεις υπερ του εμου θεου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεψαν υπεστρεφον εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαρειτων ευηγγελισαντο ευηγγελιζοντο
αγγελος δε κυριου ελαλησεν ελαλησε προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης της βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης ος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
ην τε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγινωσκεν ανεγινωσκε τον προφητην ησαιαν
ειπεν ειπε δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην ησαιαν και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις
ο δε ειπεν ειπε πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγηση με παρεκαλεσεν παρεκαλεσε τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω
η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειροντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου
η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειροντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου
εν τη ταπεινωσει αυτου η κρισις αυτου ηρθη την δε γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν ειπε δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος
ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν
ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
ειπε δε αυτω ει πιστευεις εξ ολης της καρδιας σου εξεστιν αποκριθεις δε ειπε πιστευω τον υιον του θεου ειναι ιησουν χριστον
και εκελευσεν εκελευσε στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα αγιον επεπεσεν επι τον ευνουχον αγγελος δε κυριου ηρπασεν ηρπασε τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων
φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν
Chapter 9
ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη οντας της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον αυτω εγγιζειν εις δα τη δαμασκω και εξαιφνης περιηστραψεν αυτον φως απο του ουρανου
μασκον εξαιφνης τε εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω και εξαιφνης περιηστραψεν περιηστραψε αυτον φως απο εκ του ουρανου
και πεσων επι την γην ηκουσεν ηκουσε φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
ειπεν ειπε δε τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν
οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
ηγερθη δε ο σαυλος απο της γης ανεωγμενων ηνεωγμενων τε δε των οφθαλμων αυτου ουδενα εβλεπεν εβλεπε χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν ειπε προς αυτον εν οραματι ο κυριος εν οραματι ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
και ειδεν εν οραματι ανδρα ανανιαν ονοματι ανανιαν εισελθοντα και επιθεντα αυτω χειρα χειρας οπως αναβλεψη
απεκριθη δε ανανιας κυριε ακηκοα απο παρα πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα εποιησεν εποιησε τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ
και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
ειπεν ειπε δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστι μοι εστιν ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων και βασιλεων υιων τε ισραηλ
ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης μοι εστιν ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων τε και βασιλεων και υιων τε ισραηλ
εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
απηλθεν απηλθε δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν ειπε σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν απεσταλκε με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
και ευθεως απεπεσον απο των οφθαλμων αυτου ωσει λεπιδες ανεβλεψεν ανεβλεψε τε παραχρημα και αναστας εβαπτισθη
και λαβων μεταλαβων τροφην τροφης ενισχυσεν ενισχυθη εγενετο δε ο σαυλος μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν εκηρυσσε τον χριστον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εν ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθεν εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη απαγαγη επι τους αρχιερεις
σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυνεν συνεχυνε τους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουν παρετηρουντο τε δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν ανελωσι
λαβοντες δε αυτον οι μαθηται νυκτος καθηκαν δια του τειχους καθηκαν χαλασαντες εν σπυριδι
παραγενομενος δε ο σαυλος παυλος εν εις ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
παραγενομενος δε ο σαυλος εν ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν εστι μαθητης
βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν ηγαγε προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν ειδε τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του ιησου
και ην μετ αυτων εισπορευομενος εις και εκπορευομενος εν ιερουσαλημ και παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου ιησου
ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν αυτον ανελειν
επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον
αι η μεν ουν εκκλησιαι εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχον ειχεν ειρηνην οικοδομουμεναι οικοδομουμενη και πορευομεναι πορευομενη τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνοντο επληθυνετο
εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδαν
ευρεν ευρε δε ανθρωπον εκει ονοματι ανθρωπον τινα αινεαν ονοματι εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραββατω κραβαττω ος ην παραλελυμενος
και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους ο χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη
και ειδον αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδαν και τον ασσαρωνα σαρωναν οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον
εν ιοππη δε ην τις ην μαθητρια ονοματι ταβηθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων ων εποιει
εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε αυτην εθηκαν εν υπερωω
εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε αυτην εθηκαν εν τω υπερωω
εγγυς δε ουσης λυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη εστιν απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησαι διελθειν εως αυτων
αναστας δε ο πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ειπε ταβηθα αναστηθι η δε ηνοιξεν ηνοιξε τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν ανεκαθισε
δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και επιστευσαν πολλοι επιστευσαν επι τον κυριον
εγενετο δε αυτον ημερας ικανας μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
Chapter 10
ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ως περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα ειπον αυτω κορνηλιε
τα ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν ειπε τι εστιν εστι κυριε ειπεν ειπε δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεου
και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον τινα ος επικαλειται πετρον πετρος
ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων αυτων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν ηθελε γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις
και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και το καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης
εν ω υπηρχεν υπηρχε παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα της γης και τα πετεινα του ουρανου
και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
ο δε πετρος ειπεν ειπε μηδαμως κυριε ο οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η και ακαθαρτον
και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν εκαθαρισε συ μη κοινου
τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον
ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ρημα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υπο απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν ζητουσι σε
αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι εγω γαρ απεσταλκα αυτους
καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε
οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν εξενισε τη δε επαυριον αναστας ο πετρος εξηλθεν εξηλθε συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω
και τη δε επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας αυτου προσεκυνησεν
ο δε πετρος ηγειρεν αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω και γαρ εγω αυτος ανθρωπος ειμι
και συνο συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
μιλων και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και καμοι εμοι εδειξεν ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε μετεπεμψασθαι με
και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι αχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την ενατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον εναντιον μου εν εσθητι λαμπρα
και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι μεταπεμψαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος τινος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι
εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο κυριου του θεου
ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν εστι προσωποληπτης ο θεος
αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν εστι παντων κυριος
υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης ιω
ιησουν τον απο ναζαρετ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
και ημεις μαρτυρες εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου
τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν μαρτυσι τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος ουτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν επεπεσε το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται
ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος
μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις κωλυσαι του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον ως καθως και ημεις
προσεταξεν προσεταξε τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας
προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας
Chapter 11
ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
και οτε δε ανεβη πετρος εις ιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης
λεγοντες οτι εισηλθες προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας εισηλθες και συνεφαγες αυτοις
αρξαμενος δε ο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων
εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην καθειμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρι αχρις εμου
εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
ηκουσα δε και φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε
ειπον δε μηδαμως κυριε οτι παν κοινον η και ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου
απεκριθη δε μοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν εκαθαρισε συ μη κοινου
τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεσπασθη απαντα εις τον ουρανον
και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η ημην απεσταλμενοι απο καισαρειας απεσταλμενοι προς με
ειπεν ειπε δε μοι το πνευμα συνελθειν αυτοις μηδεν διακρινομενον διακριναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος
απηγγειλεν απηγγειλε τε δε ημιν πως ειδεν ειδε τον αγγελον του θεου εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αυτω αποστειλον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον επικαλου πετρον
μενον απηγγειλεν τε ημιν πως ειδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αυτω αποστειλον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου
εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν επεπεσε το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη
εμνησθην δε του ρηματος του κυριου ως ελεγεν ιωαννης οτι ιω μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω
ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω δε τις ημην εγω δυνατος κωλυσαι τον θεον
ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον εδοξασαν τον θεον λεγοντες αρα αραγε γε και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εδωκεν εις ζωην
οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον μονοις ιουδαιοις
ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες εισελθοντες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν
και ην χειρ κυριου μετ αυτων του ιασθαι αυτους πολυς τε αριθμος πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον
ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της εν ιεροσολυμοις ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν εως αντιοχειας
ος παραγενομενος και ιδων την χαριν του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω
οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω
εξηλθεν εξηλθε δε εις ταρσον ο βαρναβας αναζητησαι σαυλον
και ευρων ηγαγεν αυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτους ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους χρι
και ευρων ηγαγεν αυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτους ενιαυτον ολον συναχθηναι τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους στιανους
εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν
αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανεν εσημανε δια του πνευματος λιμον μεγαν μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην οστις και εγενετο επι κλαυδιου καισαρος
των δε μαθητων καθως ευπορειτο ηυπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου
Chapter 12
κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
ανειλεν ανειλε δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου ιω μαχαιρα
και ιδων δε οτι αρεστον εστιν εστι τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε αι ημεραι των αζυμων
ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τεσσαρσι τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω
ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενης γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον υπερ περι αυτου
οτε δε εμελλεν εμελλε προαγαγειν αυτον προαγειν ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν αλυσεσι δυσιν δυσι φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην
και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσον αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
ειπεν ειπε τε δε ο αγγελος προς αυτον περιζωσαι ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι
ειπεν τε ο αγγελος προς αυτον περιζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι
και εξελθων ηκολουθει αυτω και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν εστι το γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν
διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθον επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιχθη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου
και ο πετρος γενομενος εν εαυτω γενομενος ειπεν ειπε νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν κυριος ο θεος τον αγγελον αυτου και εξειλετο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων
συνιδων τε δε ηλθεν επι την οικιαν μαριας της μητρος ιωαννου ιω του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι αδελφοι και προσευχομενοι
κρουσαντος δε του πετρου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν προσηλθε παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη
και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν ηνοιξε τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος
οι δε προς αυτην ειπον μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος αυτου εστιν
ο δε πετρος επεμενεν επεμενε κρουων ανοιξαντες δε ειδον αυτον και εξεστησαν
κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο αυτοις πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν ειπε δε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
ηρωδης δε τε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις την καισαρειαν διετριβεν
ην δε ο ηρωδης θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων αυτους την χωραν αυτων απο της βασιλικης
τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην και καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη θεου και ουκ ανθρωπου
παραχρημα δε αυτον επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν εδωκε την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
ο δε λογος του θεου ηυξανεν ηυξανε και επληθυνετο
βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εξ ιερουσαλημ εις ιερουσαλημ αντιοχειαν πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες και ιωαννην ιω τον επικληθεντα μαρκον
Chapter 13
ησαν δε τινες εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων ο καλουμενος νιγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετραρχου συντροφος και σαυλος
λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν ειπε το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον τε βαρναβαν και τον σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους
τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες αυτοις τας χειρας αυτοις απελυσαν
ουτοι αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος του αγιου κατηλθον εις την σελευκειαν εκειθεν δε απεπλευσαν εις την κυπρον
ουτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του πνευματος του αγιου κατηλθον εις την σελευκειαν εκειθεν δε τε απεπλευσαν εις την κυπρον
και γενομενοι εν σαλαμινι κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταις συναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην ιω υπηρετην
διελθοντες δε ολην την νησον αχρι παφου ευρον ανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησους
ος ην συν τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησεν ακουσαι τον λογον του θεου κυριου
ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως ουτω γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως
σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου και ατενισας εις αυτον
ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους κυριου τας ευθειας
και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα δε επεπεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους
τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσεν εκπλησσομενος εκπληττομενος επι τη διδαχη του κυριου
αναχθεντες δε απο της παφου οι περι τον παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης ιω δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα
αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν της πισιδιας και εισελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν
μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απε απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει εστιν λογος εν υμιν παρακλησεως προς τον λαον λεγετε
μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν στειλαν προς αυτους οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν λογος εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε
αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλιται ισραηλιται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε
ο θεος του λαου τουτου ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτω αιγυπτου και μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης
και ως τεσσαρακονταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω
και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησεν κατεκληροδοτησεν αυτοις την γην αυτων
και μετα ταυτα ως ετεσιν ετεσι τετρακοσιοις και πεντηκοντα εδωκεν εδωκε κριτας εως σαμουηλ του προφητου
κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κις ανδρα εκ φυλης βενιαμιν βενιαμην ετη τεσσαρακοντα
και μεταστησας αυτον ηγειρεν αυτοις τον δαυιδ εις βασιλεα ω και ειπεν ειπε μαρτυρησας ευρον δαυιδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου
τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελιαν ηγαγεν ηγειρε τω ισραηλ σωτηριαν σωτηρα ιησουν
προκηρυξαντος ιωαννου ιω προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλ
ως δε επληρου ο ιωαννης ιω τον δρομον ελεγεν ελεγε τινα με υπονοειτε ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδων αυτου λυσαι
ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον υμιν ο λογος της σωτηριας ταυτης απεσταλη
ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον υμιν ο λογος της σωτηριας ταυτης απεσταλη εξαπεσταλη
οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν
και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πιλατον αναιρεθηναι αυτον
ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον
ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες νυν εισιν αυτου μαρτυρες αυτου προς τον λαον
και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις αυτων ημιν αναστησας ιησουν
οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκε τοις τεκνοις αυτων ημιν αναστησας ιησουν ως και εν τω ψαλμω γεγραπται τω δευτερω γεγραπται υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυιδ τα πιστα
διο και εν ετερω λεγει ου δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν
δαυιδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν ειδε διαφθοραν
ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν ειδε διαφθοραν
γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται και απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν τω νομω μωυσεως δικαιωθηναι
και απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν τω νομω μωυσεως δικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται
βλεπετε ουν μη επελθη εφ υμας το ειρημενον εν τοις προφηταις
βλεπετε ουν μη επελθη εφ υμας το ειρημενον εν τοις προφηταις
ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασατε και επιβλεψατε και αφανισθητε οτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων εργον ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται εκδιηγειται υμιν
εξιοντων δε εκ της συναγωγης των αυτων ιουδαιων παρεκαλουν τα εθνη εις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα
λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους επιμενειν προσμενειν τη χαριτι του θεου
τω τε δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσαι τον λογον του θεου κυριου
ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγον τοις υπο του παυλου λεγομενοις αντιλεγοντες και βλασφημουντες
παρρησιασαμενοι δε ο παυλος και ο βαρναβας ειπον υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη δε απωθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη
ουτως ουτω γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης
ακουοντα δε τα εθνη εχαιρεν εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του κυριου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον
και διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι καθ ολης της χωρας
οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας και τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και τον βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων
οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων αυτων επ αυτους ηλθον εις ικονιον
οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων αυτων επ αυτους ηλθον εις ικονιον
οι δε τε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου
Chapter 14
εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος
οι δε απειθουντες απειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων
ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι τω λογω της χαριτος αυτου και διδοντι σημεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτων
εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις
ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους
συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον
κακει ησαν ευαγγελιζομενοι
και τις ανηρ εν λυστροις αδυνατος τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων ων ος ουδεποτε περιπεπατηκει περιεπατησεν
ουτος ηκουσεν ηκουσε του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν εχει του σωθηναι
ειπεν ειπε μεγαλη τη φωνη σοι λεγω εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου αναστηθι επι τους ποδας σου ορθως ορθος και ηλλετο ηλλατο και περιεπατει
οι δε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν ο παυλος επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προς ημας
εκαλουν τε δε τον μεν βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου
ο δε τε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως αυτων ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν
ο δε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως αυτων ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν ηθελε θυειν
ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια αυτων εισεπηδησαν εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες
και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι τον θεον τον ζωντα ος εποιησεν εποιησε τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν ειασε παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτων
καιτοιγε καιτοι ουκ αμαρτυρον εαυτον αφηκεν αγαθοποιων αγαθουργων ουρανοθεν υμιν διδους υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας ημων
και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις
διατριβοντων δε αυτων και διδασκοντων επηλθον δε απο αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες διαλεγομενων αυτων παρρησια ανεπεισαν τους οχλους αποστηναι απ αυτων λεγοντες οτι ουδεν αληθες λεγουσιν αλλα παντα ψευδονται και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εσυραν εξω της πολεως νομισαντες αυτον τεθναναι τεθνηκεναι
κυκλωσαντων δε αυτον των μαθητων αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην
ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις ικονιον και εις αντιοχειαν
επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων και παρακαλουντες εμμενειν επιμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεω θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες εμμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
χειροτονησαντες δε αυτοις κατα εκκλησιαν πρεσβυτερους κατ εκκλησιαν προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν
και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον εις παμφυλιαν
και λαλησαντες εν περγη τον λογον κατεβησαν εις ατταλειαν
κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου χριστου εις το εργον ο επληρωσαν
παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγειλαν οσα εποιησεν ο θεος εποιησε μετ αυτων και οτι ηνοιξεν ηνοιξε τοις εθνεσιν εθνεσι θυραν πιστεως
διετριβον δε εκει χρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις
Chapter 15
και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι εαν μη περιτεμνησθε τω εθει μωυσεως ου δυνασθε σωθηναι
γενομενης ουν δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου
οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την φοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν εποιησαν χαραν μεγαλην πασιν πασι τοις αδελφοις
παραγενομενοι δε εις ιερουσαλημ απεδεχθησαν υπο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν εποιησε μετ αυτων και οτι ηνοιξε τοις εθνεσι θυραν πιστεως
εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως
εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες πεπιστευκοτων λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως
συνηχθησαν δε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ιδειν περι του λογου τουτου
πολλης δε συζητησεως ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν ειπε προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος εν ημιν εξελεξατο δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι
και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους αυτοις το πνευμα το αγιον καθως και ημιν
και ουδεν διεκρινεν διεκρινε μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτων
νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι
αλλα δια της χαριτος του κυριου ιησου χριστου πιστευομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι
εσιγησεν εσιγησαν δε παν απαν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν εθνεσι δι αυτων
μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου
συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνων λαον επι τω ονοματι αυτου
και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθως γεγραπται
μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνην δαυιδ την πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην
οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ο ποιων ταυτα παντα
οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ο ποιων ταυτα παντα
α εστι γνωστα αυτω απ αιωνος εστιν τω θεω παντα τα εργα αυτου
διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον
αλλα αλλ επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι απο των αλισγηματων των ειδωλων και της πορνειας του αιματος και του πνικτου και του αιματος της πορνειας και οσα αν μη θελωσιν αυτοις γινεσθαι ετεροις μη ποιειν
μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος
τοτε εδοξεν εδοξε τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους εκλεξαμενοις ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και τω βαρναβα ιουδαν τον επικαλουμενον βαρσαββαν βαρσαβαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις
γραψαντες δια χειρος αυτων ταδε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι και οι αδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριαν και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν
επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων εξελθοντες εταραξαν υμας λογοις ανασκευαζοντες αναγκαζοντες τας ψυχας υμων λεγοντες περιτεμνεσθαι και τηρειν τον νομον οις ου διεστειλαμεθα
εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενους εκλεξαμενοις ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων υμων βαρναβα και παυλω
ανθρωποις παραδεδωκοσιν παραδεδωκοσι τας ψυχας αυτων εαυτων υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου
απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν και αυτους δια του λογου απαγγελλοντας τα αυτα
εδοξεν εδοξε γαρ τω αγιω πνευματι και ημιν μηδεν πλεον πλειον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην τουτων των επαναγκες τουτων
απεχεσθαι ειδωλοθυτων ειδωλοθυτου και αιματος και πνικτου και πορ πορνειας εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε
νειας απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτου και πορνειας οσα μη θελετε εαυτοις γινεσθαι ετεροις μη ποιειν εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε
οι μεν ουν απολυθεντες ηλθον κατηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολην
αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει
ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν
ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο υπο των αδελφων προς τους αποστολους αποστειλαντας αυτους
εδοξε δε τω σιλα επιμειναι αυτοθι
παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου
μετα δε τινας ημερας ειπεν ειπε παυλος προς βαρναβαν επιστρεψαντες δη επισκεψωμεθα τους αδελφους ημων κατα πασαν πολιν εν αις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν εχουσι
βαρναβας δε εβουλευσατο εβουλετο συμπαραλαβειν ιω τον ιωαννην τον καλουμενον μαρκον
παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συμπαραλαβειν συμπαραλαμβανειν τουτον
εγενετο ουν παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον
παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν εξηλθε παραδοθεις τη χαριτι του θεου υπο των αδελφων
διηρχετο δε την συριαν και κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας
Chapter 16
κατηντησεν κατηντησε δε εις δερβην και λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος τινος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος
ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων
τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες τον πατερα αυτου οτι ελλην ο πατηρ αυτου υπηρχεν
ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδουν αυτοις φυλασσειν φυλασειν τα δογματα τα κεκριμενα κεκριμμενα υπο των αποστολων και των πρεσβυτερων των εν ιερουσαλημ ιεροσολυμοις
αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημεραν
διελθοντες διηλθον δε την φρυγιαν και την γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια
ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον κατα εις την βιθυνιαν πορευεσθαι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα
παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
και οραμα δια της νυκτος ωφθη τω παυλω ωφθη ανηρ τις μακεδων ην μακεδων εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν
ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις την μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο κυριος θεος ευαγγελισασθαι αυτους
αναχθεντες ουν απο της τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη τε δε επιουση εις νεαπολιν
εκειθεν κακειθεν τε εις φιλιππους ητις εστιν εστι πρωτη της μεριδος της μακεδονιας πολις κολωνεια ημεν δε εν αυτη ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας
τη τε δε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πολεως πυλης παρα ποταμον ου ενομιζετο προσευχη ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν γυναιξι
και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου
και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν διηνοιξε την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου
ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν παρεκαλει λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μεινατε και παρεβιασατο ημας
εγενετο δε πορευομενων ημων εις προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνος απαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν παρειχε τοις κυριοις αυτης μαντευομενη
αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζεν εκραζε λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν ημιν οδον σωτηριας
τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε ο παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν ειπε παραγγελλω σοι εν τω ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ εξ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα
ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας
και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπον ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες οντες
και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσιν ουσι
και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν
πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους
ος παραγγελιαν λαβων τοιαυτην ειληφως εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας αυτων ησφαλισατο εις το ξυλον
κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ανεωχθησαν τε δε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη ανειθη
εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος μαχαιραν εμελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους
εφωνησεν εφωνησε δε φωνη μεγαλη ο παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε
αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν εισεπηδησε και εντρομος γενομενος προσεπεσεν προσεπεσε τω παυλω και τω σιλα
και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
οι δε ειπον πιστευσον επι τον κυριον ιησουν χριστον και σωθηση συ και πας ο οικος σου
και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριου και συν πασιν πασι τοις εν τη οικια αυτου
και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημα
αναγαγων τε αυτους εις τον οικον αυτου παρεθηκεν παρεθηκε τραπεζαν και ηγαλλιατο ηγαλλιασατο πανοικι πεπιστευκως τω θεω
ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους
απηγγειλεν απηγγειλε δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τον παυλον οτι απεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη
απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τον παυλον οτι απεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη
ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλον εις φυλακην και νυν λαθρα εκβαλλουσιν ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν
ανηγγειλαν απηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα και εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν εισι
και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων εξελθειν απελθειν απο της πολεως
εξελθοντες δε εκ απο της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες τους αδελφους παρεκαλεσαν αυτους και εξηλθον
Chapter 17
διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων
κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν εισηλθε προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων
διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πληθος πολυ πληθος γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
προσλαβομενοι ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι οι απειθουντες και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν κατ αυτων και επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν προαγαγειν εις τον δημον
μη ευροντες δε αυτους εσυρον εσυραν τον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πρασσουσιν πραττουσι βασιλεα ετερον λεγοντες ετερον ειναι ιησουν
εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν βερροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην απηεσαν των ιουδαιων απηεσαν
ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει ουτως εχοι ταυτα ουτως
πολλοι μεν ουν επιστευσαν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια βερροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες και ταρασσοντες τους οχλους
ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι ως εως επι την θαλασσαν υπεμενον υπεμειναν δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
οι δε καθιστωντες τον παυλον ηλθον ηγαγον αυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν ελθωσι προς αυτον εξηεσαν
εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου αυτους παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν
διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
τινες δε και των επικουρειων και των στοικων στωικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν αυτου ευηγγελιζετο αυτοις
επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τινα τι αν θελοι θελει ταυτα ειναι
αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον αλλο ευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον
σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω
διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτον εγω καταγγελλω υμιν
ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
ουδε υπο χειρων ανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν πασι ζωην και πνοην κατα και τα παντα
εποιησεν εποιησε τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προστεταγμενους τεταγμενους καιρους και τας οροθε οροθεσιας της κατοικιας αυτων
σιας εποιησεν τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
ζητειν τον κυριον θεον ει αρα γε ψηλαφησειαν ψηλαφησαιεν αυτον και η ευροιεν καιτοιγε και γε ου μακραν απο αφ ενος εκαστου ημων υπαρχοντα απεχοντα
εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν ειρηκασι του γαρ και γενος εσμεν
γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις πασιν πασι πανταχου μετανοειν
διοτι καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν ωρισε πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου παλιν περι τουτου και παλιν
και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι πολλοι συν αυτοις
Chapter 18
μετα δε ταυτα χωρισθεις ο παυλος εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον
και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο εκ της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το τεταχεναι διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους εκ απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις
και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν εμεινε παρ αυτοις και ειργαζετο ησαν γαρ σκηνοποιοι την τεχνην
διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας
διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν επειθε τε ιουδαιους και ελληνας
ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω πνευματι ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις ειναι τον χριστον ιησουν
αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος αυτου τα ιματια ειπεν ειπε προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι
και μεταβας εκειθεν ηλθεν εισηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι τιτου ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν επιστευσε τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο
ειπεν ειπε δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος εν νυκτι τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος πολυς εστιν εστι μοι πολυς εν τη πολει ταυτη
εκαθισεν εκαθισε τε δε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου
γαλλιωνος δε ανθυπατευοντος της αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα
λεγοντες οτι παρα τον νομον αναπειθει ουτος αναπειθει τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν ουν ην αδικημα τι η ραδιουργημα ω ιουδαιοι πονηρον πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ηνεσχομην υμων
ει δε ζητημα ζητηματα εστιν εστι περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης γαρ εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
ει δε ζητημα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης γαρ εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
και απηλασεν αυτους απο του βηματος
επιλαβομενοι δε παντες οι ελληνες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων εμελλε τω γαλλιωνι εμελλεν
ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος αυτοις εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην εν κεγχρεαις ειχεν ειχε γαρ ευχην
κατηντησεν κατηντησε δε εις εφεσον και εκεινους κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεχθη διελεξατο τοις ιουδαιοις
ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι παρ αυτοις ουκ επενευσεν
αλλ απεταξατο αποταξαμενος αυτοις και ειπων δει με παντως την εορτην την ερχομενην ποιησαι εις ιεροσολυμα παλιν δε ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου
και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν
και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν εξηλθε διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν επιστηριζων παντας τους μαθητας
ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις
ουτος ην κατηχημενος την οδον τον λογον του κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του κυριου ιησου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου ιω
ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου ακυ ακυλας και πρισκιλλα προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την του θεου οδον
λας ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου ακυλας και πρισκιλλα προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την τον λογον του κυριου θεου οδον
βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν πεπιστευκοσι δια της χαριτος
ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν
Chapter 19
εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη ελθειν κατελθειν εις εφεσον και ευρων ευρειν τινας μαθητας
ειπεν ειπε δε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε ειπον προς αυτον αλλ ουδε ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν
ειπεν ειπε δε τε προς αυτους εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπον εις το ιωαννου ιω βαπτισμα
ειπεν ειπε δε ο παυλος ιω ιωαννης μεν εβαπτισεν εβαπτισε βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν πιστευσωσι τουτ εστιν εις τον ιησουν χριστον ιησουν
ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου
και επιθεντος αυτοις του παυλου τας χειρας ηλθεν ηλθε το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και προεφητευον
ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δεκαδυο δωδεκα
εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων τα περι της βασιλειας του θεου
ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφω αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου τινος
ρισε ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου τινος
τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασιαν ακουσαι τον λογον του κυριου ιησου ιουδαιους τε και ελληνας
δυναμεις τε ου τας τυχουσας εποιει ο θεος εποιει δια των χειρων παυλου
ωστε και επι τους ασθενουντας επιφερεσθαι αποφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η και σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τε πνευματα τα πονηρα εκπορευεσθαι εξερχεσθαι απ αυτων
επεχειρησαν δε τινες απο και των περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρα το ονομα του κυριου ιησου λεγοντες ορκιζομεν εξορκιζομεν υμας τον ιησουν ον ο παυλος κηρυσσει
ησαν δε τινες υιοι σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα οι υιοι τουτο ποιουντες
αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε
και εφαλλομενος επ αυτους ο ανθρωπος εν ω ην το πνευμα το πονηρον κατεκυριευσεν αυτων και κατακυριευσαν αυτων ισχυσεν ισχυσε κατ αυτων ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου
τουτο δε εγενετο πασι γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν ελλησι τοις κατοικουσιν κατοικουσι την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου
πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων
ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε
ουτως κατα κρατος ο λογος του κυριου ηυξανεν ηυξανε και ισχυεν
ουτως κατα κρατος ο λογος του κυριου ηυξανεν και ισχυεν
ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακεδονιαν και την αχαιαν πορευεσθαι εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν
αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν επεσχε χρονον εις την ασιαν
εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι της οδου
δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναους αργυρους αρτεμιδος παρειχετο τοις τεχνιταις εργασιαν ουκ ολιγην
ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρες επιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια ημων ημιν εστιν
και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον της εφεσου αλλα σχεδον πασης της ασιας ο παυλος ουτος πεισας μετεστησεν ικανον οχλον λεγων οτι ουκ εισιν εισι θεοι οι δια χειρων γινομενοι
ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον αρτεμιδος εις ουθεν ουδεν λογισθηναι μελλειν μελλει δε και καθαιρεισθαι την της μεγαλειοτητα μεγαλειοτητος αυτης ην ολη η ασια και η οικουμενη σεβεται
ακουσαντες δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
και επλησθη η πολις ολη της συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδονας συνεκδημους παυλου
του δε παυλου βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται
τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον
αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησια συγκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος ενεκεν συνεληλυθεισαν
εκ δε του οχλου προεβιβασαν συνεβιβασαν αλεξανδρον προβαλοντων αυτον των ιουδαιων ο δε αλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελεν απολογεισθαι τω δημω
επιγνοντες επιγνοντων δε οτι ιουδαιος εστιν εστι φωνη εγενετο μια εκ παντων ως επι ωρας δυο κραζοντων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
καταστειλας δε ο γραμματευς τον οχλον φησιν ανδρες εφεσιοι τις γαρ εστιν ανθρωπος ανθρωπων ος ου γινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν της μεγαλης θεας αρτεμιδος και του διοπετους
αναντιρρητων ουν οντων τουτων δεον εστιν υμας κατεσταλμενους υπαρχειν και μηδεν προπετες πρασσειν πραττειν
ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτε ιεροσυλους ουτε βλασφημουντας την θεον υμων ημων
ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτω τεχνιται εχουσιν εχουσι προς τινα λογον αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαν αλληλοις
ει δε τι περαιτερω περι ετερων επιζητειτε ζητειτε εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται
και γαρ κινδυνευομεν εγκαλεισθαι στασεως περι της σημερον μηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ου ου δυνησομεθα μνησομεθα δουναι αποδουναι λογον της συστροφης ταυτης και ταυτα ειπων απελυσε την εκκλησιαν
Chapter 20
μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον προσκαλεσαμενος μεταστειλαμενος ο παυλος τους μαθητας και παρακαλεσας ασπασαμενος τε εξηλθεν πορευθηναι εις την μακεδονιαν
διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα
ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης γενομε αυτω επιβουλης υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμη του υποστρεφειν δια μακεδονιας
νης ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης αυτω επιβουλης υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις επι την συριαν εγενετο γνωμη γνωμης του υποστρεφειν δια μακεδονιας
συνειπετο δε αυτω αχρι της ασιας σωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος
ουτοι δε προσελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι
ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρι ημερων πεντε ου διετριψαμεν ημερας επτα
εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων των μαθητων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν παρετεινε τε τον λογον μεχρι αχρι μεσονυκτιου
ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι
καθημενος καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος υπνω βαθει καταφερομενος διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος
καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων αυτον ειπεν ειπε μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν
αναβας δε και κλασας αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας αχρι αυγης ουτως εξηλθεν
ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
ημεις δε προσελθοντες προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν εις επι την ασσον μελλοντες εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως ουτω γαρ διατεταγμενος ην διατεταγμενος μελλων αυτος πεζευειν
ως δε συνεβαλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην
κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυ αντικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον και μειναντες εν τρωγυλλιω στρογγυλοω ηλθομεν τη εχομενη ηλθομεν εις μιλητον
εκρινεν κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν εσπευδε γαρ ει δυνατον ην ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα εν ιερουσαλημ
απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας
ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην
δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πολλων δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων
ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους
διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις τον θεον μετανοιαν και πιστιν την εις τον κυριον ημων ιησουν χριστον
και νυν ιδου δεδεμενος εγω δεδεμενος τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα συμβησομενα μοι μη ειδως
πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμα με και θλιψεις με μενουσιν
αλλ ουδενος λογον ποιουμαι ουδε εχω την ψυχην μου τιμιαν εμαυτω εμαυτου ως ωστε τελειωσαι τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεου
αλλ ουδενος λογον ποιουμαι ουδε εχω την ψυχην μου τιμιαν εμαυτω ως τελειωσαι τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεου
και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων την βασιλειαν το ευαγγελιον του θεου
διοτι διο μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος εγω ειμι απο του αιματος παντων υμων
ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι υμιν πασαν την βουλην του θεου
προσεχετε ουν εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του κυριου και θεου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου αιματος
εγω γαρ οιδα τουτο οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου
και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω αυτων
διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον υμων
και τα νυν παρατιθεμαι υμας αδελφοι τω θεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω υμας εποικοδομησαι και δουναι υμιν κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν
αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα
αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν ουσι μετ εμου υπηρετησαν αι χειρες αυται
παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως ουτω κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτι αυτος ειπεν ειπε μακαριον εστιν εστι μαλλον διδοναι η λαμβανειν
και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
ικανος δε εγενετο κλαυθμος παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον
κλαυθμος ικανος δε εγενετο κλαυθμος παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον
οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν μελλουσι το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον
Chapter 21
ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κων κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
αναφανεντες αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
και ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα
οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν γυναιξι τε και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα προσευξαμενοι
ησπασαμεθα αλληλους και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν ενεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
τη δε επαυριον εξελθοντες οι περι τον παυλον ηλθον ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου του οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
επιμενοντων δε ημων ημιν ημερας πλειους κατηλθεν κατηλθε τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου εαυτου τους ποδας και τας χειρας ειπεν ειπε ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως ουτω δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
απεκριθη τε δε ο παυλος και ειπε τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα του κυριου γενεσθω γινεσθω
μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι παρασκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα
συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο απεδεξαντο ημας οι αδελφοι
τη δε επιουση τε επαυριον εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι προς αυτον
και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν ο θεος δια της διακονιας αυτου
οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον θεον ειποντες ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειποντες αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν υπαρχουσι
κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους αυτοις τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν εθεσι περιπατειν
τι ουν εστιν εστι παντως δει συνελθειν πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις αυτους ινα ξυρησωνται την κεφαλην τας κεφαλας και γνωσιν γνωσονται παντες οτι περι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομον φυλασσων
περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες κρινοντες μηδεν τοιουτον τοιουτο τηρειν αυτους αλλα ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη προσενεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
ως δε εμελλον ημελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας επ αυτον
κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου πανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν κεκοινωκε τον αγιον τοπον τουτον
ησαν γαρ εωρακοτες προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
ησαν γαρ εωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
ζητουντων δε τε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
τοτε εγγισας δε ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν εκελευσε δεθηναι αλυσεσιν αλυσεσι δυσιν δυσι και επυνθανετο τις αν ειη και τι εστιν εστι πεποιηκως
αλλοι δε αλλο τι εβοων επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον κραζοντες αιρε αυτον
μελλων δε τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην εισαγεσθαι ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν εξεστι μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
ειπεν ειπε δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν κατεσεισε τη χειρι τω λαω πολλης δε γενομενης σιγης γενομενης προσεφωνει προσεφωνησε τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
Chapter 22
ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυνι απολογιας
ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυνι απολογιας
ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει προσεφωνησεν αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν
εγω μεν ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ γαμαλιηλου πεπαιδευμενος κατα ακριβειαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστε σημερον
ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους παραδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας
ως και ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον πρεσβυτερειον παρ ων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις εν δαμασκον δαμασκω επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν
εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε
επεσα επεσον τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις
εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν ειπε τε δε προς με εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις
οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο και εμφοβοι εγενοντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι
ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν ειπε προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι
ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον
ανανιας δε τις ανηρ ευσεβης ευλαβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων ιουδαιων
εν δαμασκω ανανιας δε τις ανηρ ευσεβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων ιουδαιων
ελθων προς με και επιστας ειπεν ειπε μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω και εγω εν αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον
ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου
οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας και ηκουσας
και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα του αυτου κυριου
εγενετο δε μοι με υποστρεψαντι υποστρεψαντα εις ιερουσαλημ και προσευχομενου προσευχομενον μου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει
και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου την μαρτυριαν περι εμου
καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε
και οτε εξεχειτο εξεχυνετο το αιμα στεφανου του α μαρτυρος σου και αυτος ημην εφεστως και συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου και φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον
και ειπεν ειπε προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε
ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου τουτου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε τον τοιουτον απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν καθηκει αυτον ζην
κραζοντων κραυγαζοντων δε αυτων επι πλειον και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα
εκελευσεν αυτον ο χιλιαρχος αγεσθαι εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπας ειπων μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω
ως δε προετεινεν προετειναντο αυτον τοις ιμασιν ειπεν ειπε προς τον εστωτα εφεστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν
ως δε προετεινεν αυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τον εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν υμας μαστιζειν
ακουσας δε ο εκατονταρχος προσελθων απηγγειλεν τω χιλιαρχω απηγγειλε λεγων ορα τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν εστι
προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι ει συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι
απεκριθη τε δε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι
ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν εστι και οτι ην αυτον δεδοικως δεδεκως
τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται παρα υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον απο των δεσμων και εκελευσεν εκελευσε ελθειν συνελθειν τους αρχιερεις και ολον παν το συνεδριον αυτων και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους
Chapter 23
ατενισας δε τω συνεδριω ο παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας ωρας
ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν εκελευσε τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα
τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν ειπε τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι
οι δε παρεστωτες ειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις
εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως
γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν εστι σαδδουκαιων φαρισαιων το δε ετερον φαρισαιων σαδδουκαιων εκραξεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιου περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι
γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιων εκραξεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιου φαρισαιων περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι
τουτο δε αυτου λαλησαντος ειποντος εγενετο στασις των σαδδουκαιων και φαρισαιων και εσχισθη το πληθος
σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν λεγουσι μη ειναι αναστασιν μηδε μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν ομολογουσι τα αμφοτερα
εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες οι γραμματεις τινες των φαρισαιων του μερους γενους των γραμματεων γραμματεων του γενους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος μη θεομαχωμεν
πολλης δε γενομενης στασεως ευλαβηθεις φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν εκελευσε το στρατευμα καταβηναι καταβαν και αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην
τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν ειπε θαρσει παυλε ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι
γενομενης δε ημερας ποιησαντες τινες των ιουδαιων συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν αποκτεινωσι τον παυλον
ησαν δε πλειους τεσσαρακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν πεποιηκοτες ποιησαμενοι
οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν αρχιερευσι και τοις πρεσβυτεροις ειπον αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον
νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως αυριον καταγαγη αυτον εις καταγαγη προς υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτω αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον
ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου το την ενεδρον ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν απηγγειλε τω παυλω
προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ τι απαγγειλαι αυτω
ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν ηγαγε προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν ηρωτα τουτον τον νεανιαν νεανισκον αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι
επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι
ειπεν ειπε δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον καταγαγης τον παυλον ως μελλοντα μελλοντων τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου
συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν ενεδρευουσι γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσαρακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον ανελωσι και νυν εισιν ετοιμοι εισιν προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν
ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσεν απελυσε τον νεανιαν νεανισκον παραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς με
και προσκαλεσαμενος δυο τινας των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαρειας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωρας της νυκτος
κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον παυλον διασωσωσιν διασωσωσι προς φηλικα φιληκα τον ηγεμονα
γραψας επιστολην περιεχουσαν εχουσαν τον τυπον τουτον
κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι φιληκι χαιρειν
τον ανδρα τουτον συλληφθεντα υπο των ιου ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλομην αυτον μαθων οτι ρωμαιος εστιν
τον ανδρα τουτον συλληφθεντα υπο των ιουδαιων δαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλομην αυτον μαθων οτι ρωμαιος εστιν εστι
βουλομενος δε γνωναι επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων
ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα εχοντα
μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα μελλειν εσεσθαι υπο εξ των αυτων ιουδαιων εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν τα προς αυτον επι σου ερρωσο
οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια της νυκτος εις την αντιπατριδα
τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις πορευεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην
οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω
αναγνους δε ο ηγεμων και επερωτησας εκ ποιας επαρχιας εστιν εστι και πυθομενος οτι απο κιλικιας
διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται κελευσας εκελευσεν τε αυτον εν τω πραιτωριω του ηρωδου φυλασσεσθαι αυτον
Chapter 24
μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα των πρεσβυτερων τινων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου
κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και κατορθωματων γινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας
παντη τε και πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας
παντη τε και πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας
ινα δε μη επι πλειον σε εγκοπτω παρακαλω ακουσαι σε συντομως ημων συντομως τη ση επιεικεια
ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμον και κινουντα στασιν στασεις πασιν πασι τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της των ναζωραιων αιρεσεως
ος και το ιερον επειρασεν επειρασε βεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν και κατα τον ημετερον νομον ηθελησαμεν κριναι
παρελθων δε λυσιας ο χιλιαρχος μετα πολλης βιας εκ των χειρων ημων απηγαγε
κελευσας τους κατηγορους αυτου ερχεσθαι επι σε παρ ου δυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου
συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν
απεκριθη δε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτην δικαιον τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμοτερον ευθυμως τα περι εμαυτου απολογουμαι
δυναμενου σου γνωναι επιγνωναι οτι ου πλειους εισιν εισι μοι ημεραι δεκαδυο δωδεκα αφ ης ανεβην προσκυνησων εν εις ιερουσαλημ
και ουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον η επισυστασιν ποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα την πολιν
ουτε παραστησαι με δυνανται σοι περι ων νυν νυνι κατηγορουσιν κατηγορουσι μου
ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων πασιν πασι τοις κατα τον νομον και τοις εν τοις προφηταις γεγραμμενοις
ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι νεκρων δικαιων τε και αδικων
εν τουτω δε και αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχειν εχων προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος
εν τουτω δε αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχων προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος
δι ετων δε πλειονων παρεγενομην ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου παρεγενομην και προσφορας
εν οις αις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες απο της ασιας ιουδαιοι
τινες των απο της ασιας ιουδαιων ους δει εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιεν προς με
η αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον αδικημα εν εμοι αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου
η περι μιας ταυτης φωνης ης εκραξα εστως εν αυτοις εστως οτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι σημερον υφ υμων σημερον
ακουσας ανεβαλετο δε ταυτα αυτους ο φηλιξ ανεβαλετο αυτους ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας ειπων οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη ακριβεστερον διαγνωσομαι τα καθ υμας
διαταξαμενος τε τω εκατονταρχη τηρεισθαι τον αυτον παυλον εχειν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν η προσερχεσθαι αυτω
μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη γυναικι αυτου ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον ιησουν πιστεως
διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλοντος εσεσθαι εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι λαβων μεταπεμψομαι σε
αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο παρα του παυλου οπως λυση αυτον διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω
διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν ελαβε διαδοχον ο φηλιξ φιλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτας δε χαριν καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπεν κατελιπε τον παυλον δεδεμενον
Chapter 25
φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
ενεφανισαν δε αυτω ο οι αρχιερευς αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
αιτουμενοι χαριν κατ παρ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εν καισαρεια εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
οι ουν δυνατοι εν υμιν φησιν δυνατοι συγκαταβαντες ει τι εστιν ατοπον εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου
διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν εκελευσε τον παυλον αχθηναι
παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα αιτιαματα φεροντες καταφεροντες κατα του παυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι
απολογουμενου αυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον ημαρτεν
ο φηστος δε ουν θελων τοις ιουδαιοις θελων χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν ειπε θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κρινεσθαι κριθηναι επ εμου
ειπεν ειπε δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
ει μεν γαρ ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το του αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν κατηγορουσι μου ουδεις με δυναται αυτοις τουτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου συνεδριου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασαμενοι ασπασομενοι τον φηστον
ως δε πλειους ημερας διετριβεν διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν εστι καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος
περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου δικην καταδικην
προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα τινι ανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον εφερον ων υπενοουν εγω πονηραν
ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτων
του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου πεμψω αναπεμψω αυτον προς καισαρα
αγριππας δε προς τον φηστον εφη εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου
τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν ανδρασι τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου τουτου παν απαν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον ενετυχε μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν ζην αυτον μηκετι
εγω δε καταλαβομενος κατελαβομην μηδεν αξιον θανατου πεπραχεναι αυτον πεπραχεναι και αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν αυτον
περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω μου ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω εχω τι γραψαι γραψω
αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
Chapter 26
αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται επιτετραπται σοι λεγειν υπερ περι σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος απελογειτο εκτεινας την χειρα
περι παντων ων εγκαλουμαι υπο παρα ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον επι σου μελλων σημερον απολογεισθαι σημερον
μαλιστα γνωστην οντα σε παντων των κατα ιουδαιους ηθων εθων τε και ζητηματων επισταμενος διο δεομαι σου μακροθυμως ακουσαι μου
την μεν ουν βιωσιν μου την εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εν ιεροσολυμοις ισασιν ισασι παντες οι ιουδαιοι
προγινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσιν θελωσι μαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειας εζησα φαρισαιος
και νυν επ ελπιδι της προς τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενος
εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκ εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι βασιλευ αγριππα υπο ιουδαιων
εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια τενεια νυκτα και ημεραν ημερα λατρευον ελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα υπο ιουδαιων
τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει
εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δειν πολλα εναντια πραξαι
ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους εγω των αγιων εγω εν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε δε αυτων κατηνεγκα ψηφον
και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις
εν οις και πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της παρα των αρχιερεων
ημερας μεσης μεσουσης κατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενους
παντων δε τε καταπεσοντων ημων εις επι την γην ηκουσα φωνην λαλουσαν λεγουσαν προς με και λεγουσαν τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν
εγω δε ειπον ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες με ων τε οφθησομαι σοι
εξαιρουμενος σε εκ του λαου και των εθνων εις ους εγω αποστελω σε αποστελλω
ανοιξαι οφθαλμους αυτων του υποστρεψαι επιστρεψαι απο του σκοτους εις το φως και απο της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις ηγαπημενοις πιστει τη εις εμε
οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια
οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια
αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον και ιεροσολυμοις εις πασαν τε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν εθνεσι απαγγελλων κατηγγελλον μετανοειν και επιστρεφειν επι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας
ενεκα τουτων με οι ιουδαιοι με συλλαβομενοι οντα εν τω ιερω επειρωντο διαχειρισασθαι
επικουριας ουν τυχων της παρα απο του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα μαρτυρομενος μικρω τε και μεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηται ελαλησαν μελλοντων γινεσθαι και μωυσης μωσης
ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τω τε λαω και τοις εθνεσιν εθνεσι
ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη εφη μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει
ο δε παυλος ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε αλλα αληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι
επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον και παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον τι εγω τουτων ου ουδεν πειθομαι ουδεν ουδε ου γαρ εστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο
πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις
ο δε αγριππας προς τον παυλον εφη εν ολιγω με πειθεις χριστιανον γενεσθαι
ο δε παυλος ειπεν ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν μεγαλω πολλω ου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος καγω ειμι και εγω παρεκτος των δεσμων τουτων
και ταυτα ειποντος αυτου ανεστη δε ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις
και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατου αξιον η δεσμων αξιον τι πρασσει ο ανθρωπος ουτος
αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ηδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα
Chapter 27
ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης
επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω μελλοντες μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονος θεσσαλονικεως
τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν εκελευσε προς τους φιλους πορευθεντα πορευθεντι επιμελειας τυχειν
κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι εναντιους
το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθομεν εις μυρα της λυκιας
κακει ευρων ο εκατονταρχος εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ανεβιβασεν ημας εις αυτο
εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη ουκ προσεωντος εωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατα σαλμωνην
μολις τε δε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς ην πολις λασαια λασια
ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος
λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν
λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου φορτου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν
ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρω μαλλον επειθετο μαλλον η τοις υπο του παυλου λεγομενοις
ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιαν οι πλειους πλειονες εθεντο βουλην αναχθηναι κακειθεν εκειθεν ει πως δυναιντο καταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον
υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην
μετ ου πολυ δε εβαλεν εβαλε κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευροκλυδων
συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα
νησιον δε τι υποδραμοντες καλουμενον κλαυδην κλαυδα μολις ισχυσαμεν περικρατεις γενεσθαι της σκαφης
ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτην συρτιν εκπεσωσιν εκπεσωσι χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο
σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο
και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερριψαμεν ερριψαν
μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επιφανεντων επι πλειονας πλειους ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο ελπις πασα ελπις του σωζεσθαι ημας
πολλης δε τε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν
πολλης δε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν
και τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια ουδεμιας εσται εξ υμων πλην του πλοιου
παρεστη γαρ μοι ταυτη τη νυκτι αγγελος ταυτη του θεου ου ειμι ω και λατρευω αγγελος
λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου
διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπον λελαληται μοι
εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν
ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων διαφερομενω ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινα αυτοις χωραν
και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και παλιν βολισαντες ευρον οργυιας οργυας δεκαπεντε ιε
φοβουμενοι τε μηπως εις μη που κατα τραχεις τοπους εκπεσωμεν εκπεσωσιν εκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντο ημεραν γενεσθαι
των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πρωρας μελλοντων αγκυρας εκτεινειν
ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τω πλοιω μεινωσιν υμεις σωθηναι ου δυνασθε
τοτε απεκοψαν οι στρατιωται απεκοψαν τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν
αχρι δε ου ουν ημελλεν εμελλεν ημερα γινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημεραν προσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηδεν προσλαβομενοι
διο παρακαλω υμας προσλαβειν μεταλαβειν τροφης τουτο γαρ προ προς της υμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ εκ της κεφαλης πεσειται
διο παρακαλω υμας προσλαβειν τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ εκ απο της κεφαλης πεσειται
ειπων δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν ευχαριστησε τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν
ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης
ημεν δε αι πασαι ψυχαι εν τω πλοιω αι πασαι ψυχαι διακοσιαι εβδομηκοντα εξ
κορεσθεντες δε της τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν
οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευσαντο εβουλευοντο ει δυνατον δυναιντο εξωσαι το πλοιον
και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμονα αρτεμωνα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλον
περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επωκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας των κυματων
των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν αποκτεινωσι μη τις εκκολυμβησας διαφυγη διαφυγοι
ο δε εκατονταρχος εκατονταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν εκελευσε τε δε τους δυναμενους κολυμβαν απορριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι
και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην
Chapter 28
και διασωθεντες τοτε επεγνωσαν οτι μελιτη η νησος καλειται
οι δε τε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αναψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
οι δε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αναψαντες αψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα εκ απο της θερμης διεξελθουσα καθηψεν καθηψε της χειρος αυτου
ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου ελεγον προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν
ο μεν ουν αποτιναξας αποτιναξαμενος το θηριον εις το πυρ επαθεν επασχεν ουδεν κακον
οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι εμπιπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ουδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλλομενοι μεταβαλομενοι ελεγον θεον αυτον ειναι
εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν υπηρχε χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω πουπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημερας φιλοφρονως εξενισεν
εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πουπλιου πυρετοις και δυσεντερια συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τε τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
τουτου ουν δε γενομενου και οι λοιποι οι εχοντες ασθενειας εν τη νησω εχοντες ασθενειας προσηρχοντο και εθεραπευοντο
οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς την τας χρειαν χρειας
μετα δε τρεις μηνας ηχθημεν ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρεις
οθεν περιελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους
οθεν περιελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους
ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν επ παρ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως ηλθομεν εις την ρωμην ηλθομεν
κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων εξηλθον εις απαντησιν ημιν αχρι αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν ελαβε θαρσος
οτε δε ηλθομεν εισηλθομεν εις ρωμην ο εκατονταρχος εκατονταρχης παρεδωκεν παρεδωκε τους δεσμιους τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
εγενετο δε μετα μεθ ημερας τρεις συγκαλεσασθαι τον αυτον παυλον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν ελεγε προς αυτους εγω ανδρες αδελφοι εγω ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν εθεσι τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων
οιτινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι κατηγορησαι κατηγορειν
δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι
οι δε προς αυτον ειπον ημεις ουτε γραμματα εδεξαμεθα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν ελαλησε τι περι σου πονηρον
αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον εστιν ημιν οτι πανταχου αντιλεγεται
αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον ημιν εστιν ημιν οτι πανταχου αντιλεγεται
ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθον ηκον προς αυτον εις την ξενιαν προς αυτον πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους τα περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως μωσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας
και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν
ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν ελαλησε δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας ημων υμων
λεγον πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν αυτων βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν ακουσωσι και τη καρδια συνωσιν συνωσι και επιστρεψωσιν επιστρεψωσι και ιασομαι αυτους
γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
και ταυτα ειποντος αυτου ειποντος απηλθον οι ιουδαιοι πολλην εχοντες εν εαυτοις συζητησιν
εμεινεν εμεινε δε ο παυλος διετιαν τριετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον
κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως