Collation of ByzRP vs 30522 (522)
Acts
Chapter 1
τον μεν πρωτον λογον εποιησαμην περι παντων ω θεοφιλε ων ηρξατο ο ιησους ποιειν τε και διδασκειν
αχρι ης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανεληφθη
οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσαρακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου
και συναλιζομενος συναυλιζομενος παρηγγειλεν παρηγγελεν αυτοις απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μου
οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν εν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας
οι μεν ουν συνελθοντες επηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω του ισραηλ
ειπεν ειπε δε προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια
αλλα ληψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μοι μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και εν παση τη ιουδαια και σαμαρεια και εως εσχατου της γης
και ταυτα ειπων βλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων
και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθητι λευκη
οι και ειπον ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε εμβλεποντες βλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναληφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον
τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον εχων οδον
και οτε εισηλθον ανεβησαν εις το υπερωον ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και ματθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
και οτε εισηλθον ανεβησαν εις το υπερωον ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας και φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και ματθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχη και τη δεησει συν γυναιξιν γυναιξι και μαρια τη μητρι του ιησου και συν τοις αδελφοις αυτου
και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω αδελφων των μαθητων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο ος ως εκατον εικοσι εικοσιν
ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ταυτην ην προειπεν προειπε το πνευμα το αγιον δια στοματος δαυιδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν συλλαβουσι τον ιησουν
οτι κατηριθμημενος ην συν εν ημιν και ελαχεν ελεγε τον κληρον της διακονιας ταυτης
ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνης γενομενος ελακησεν ελακισε μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου
και γνωστον εγενετο πασιν πασι τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαμα τουτ εστιν χωριον αιματος
γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβοι λαβη ετερος
δει ουν των συνελθοντων ημιν υμιν ανδρων εν παντι χρονω εν ω εισηλθεν εισηλθε και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησους
αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως της ημερας ης ανεληφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου γενεσθαι συν ημιν ενα τουτων
και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαβαν βαρσαρβαν βαρσαββαν ος επε επεκληθη ιουστος και ματθιαν
και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαβαν ος επεκληθη κληθη ιουστος και ματθιαν
και προσευξαμενοι ειπον συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα
λαβειν τον κληρον της διακονιας ταυτης και αποστολης εξ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον
και εδωκαν κληρους αυτων και επεσεν ο κληρος επι ματθιαν και συγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων
Chapter 2
και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν απαντες παντες ομοθυμαδον επι το αυτο
και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι
και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος εκαθισεν εκαθισε τε εφ ενα εκαστον αυτων
και επλησθησαν επληρωθησαν απαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αυτοις αποφθεγγεσθαι
ησαν δε εν ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον
γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν συνηλθε το πληθος και συνεχυθη συνεχθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων
εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον λεγοντες προς αλληλους ουκ ιδου παντες απαν ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι
και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν
παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν καπαδοκιαν ποντον και την ασιαν
φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι
ιουδαιοι τε και προσηλυτοι κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου
κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου
εξισταντο δε παντες και διηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες λεγων τι αν θελοι τουτο ειναι
ετεροι δε χλευαζοντες διεχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν
σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν επηρε την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ω ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ απαντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου
ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν εστι γαρ ωρα τριτη της ημερας
αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν προφητευουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνια ενυπνιοις ενυπνιασθησονται
και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του πνευματος μου και προφητευσουσιν προφητευσουσι
και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου
ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και εις η σεληνη εις αιμα πριν η ελθειν την ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη
και εσται πας ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
εν ταις ημεραις εκειναις ειπε πετρος προς τον λαον ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου αποδεδειγμενον εις υμας δυναμεσιν δυναμεσι και τερασιν και σημειοις οις εποιησεν εποιησε δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως και αυτοι οιδατε
τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον λαβοντες δια χειρων ανομων προσπηξαντες ανειλετε
τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον λαβοντες δια χειρων ανομων προσπηξαντες ανειλετε
ον ο θεος ανεστησεν ανεστησε λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι κρατησαι αυτον υπ αυτου
δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προωρωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω
δια τουτο ευφρανθη ηφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι ελπιδα
οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδου αδην ουδε δωσεις δοσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν
εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου
ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυιδ οτι και ετελευτησεν ετελευτησε και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης
προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου το κατα σαρκα αναστησειν αναστησε τον χριστον και καθισαι επι του θρονου αυτου
προιδων προειδως ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου ελαλησεν οτι ου ουκ κατελειφθη εγκατελειφθη η ψυχη αυτου εις αδου αδην ουδε ουτε η σαρξ αυτου ειδεν ειδε διαφθοραν
τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες
τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου πνευματος λαβων παρα του πατρος εξεχεεν εξεχεε τουτο ο νυν υμεις βλεπετε και ακουετε
ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον αυτον ο θεος εποιησεν εποιησε τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε εσταυ
ρωσατε ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον και χριστον αυτον ο θεος εποιησεν τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε
ακουσαντες δε κατενυγησαν τη καρδια ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησομεν ανδρες αδελφοι
πετρος δε εφη προς αυτους μετανοησατε και βαπτισθητω εκαστος υμων επι εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου εις αφεσιν αμαρτιων και ληψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος
υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν πασι τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων
ετεροις τε λογοις πλειοσιν πλειοσι διεμαρτυρετο διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης
οι μεν ουν ασμενως υποδεξαμενοι αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι
ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια και τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις
εγενετο δε παση ψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια δια των αποστολων εγινετο
παντες δε οι πιστευοντες πιστευσαντες ησαν επι το αυτο και ειχον απαντα κοινα
και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν πασι καθοτι αν τις χρειαν ειχεν ειχε
καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω ομοθυμαδον κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας
αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος ετιθη προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν τη εκκλησια επι το αυτο
Chapter 3
πετρος επι το αυτο δε πετρος και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην εννατην
και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν πυλην του ιερου την λε λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην γομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν
ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν ειπε βλεψον εις ημας
ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
ειπεν ειπε δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειραι και περιπατει
και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν ηγειρε παραχρημα δε εστερεωθησαν αυτου αι βασεις αυτου και τα σφυρα
και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν εισηλθε συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον
και ειδεν αυτον πας ο λαος περιπατουντα και αινουντα τον θεον
επεγινωσκον τε αυτον οτι ουτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
κρατουντος δε του αυτου ιαθεντος χωλου τον πετρον και τον ιωαννην συνεδραμεν συνεδραμε προς αυτους πας ο λαος επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι
ιδων δε πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν πεποιηκοσι του περιπατειν αυτον
ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεος των πατερων υμων ημων εδοξασεν εδοξασε τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε αυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν
υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
τον δε αρχηγον αρχιγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν
τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν
και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν εστερεωσε το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων
ο δε θεος α προκατηγγειλεν προκατηγγειλε δια στοματος παντων των προφητων αυτου παθειν τον χριστον επληρωσεν ουτως
μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι εξαληφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
οπως αν ελθωσι καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν ιησουν χριστον ιησουν
ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος παντων των αγιων απ αιωνος αυτου προφητων απ αιωνος
μωσης μωυσης μεν γαρ ειπε προς τους πατερας ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
εσται δε πασα ψυχη ητις εαν αν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολοθρευθησεται εκ του λαου
και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν προκατηγγειλαν τας ημερας ταυτας
υμεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας ημων υμων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται ευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης
υμιν πρωτον πρωτοι ο θεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων αυτου
Chapter 4
λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον αυτους και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν των νεκρων
διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν αναστασι των την εκ νεκρων
και επεβαλον επεβαλλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε
εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εις εν ιερουσαλημ
και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννην ιω και αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν ειπε προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ
ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται σεσωται
γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων οικοδομων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουτε ουδε γαρ ονομα ετερον εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν εισι και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν
τον δε τε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις βλεποντες εστωτα τον τεθεραπευμενον θεραπευομενον ουδεν ειχον αντειπειν αντιπειν
κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους
κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον συνεβαλον προς αλληλους
λεγοντες τι ποιησομεν ποιησωμεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν γεγονε δι αυτων πασιν πασι τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι αρνεισθαι
αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλη απειλησομεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου
ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες ειπον προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε
ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν
οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασονται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
ετων γαρ ην πλειονων πλειωτων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον
οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον ουρανον και ειπον δεσποτα συ ει ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
ο δια στοματος δαυιδ του παιδος σου ειπων ινα ινατι τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν εθνεσι και λαοις ισραηλ
ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν προωρισε γενεσθαι
και τα νυν κυριε επιδε επειδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια μια και η ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα
και μεγαλη δυναμει απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χριστου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν ην εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι καθο αν τις χρειαν ειχεν
ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας απο υπο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
υπαρχοντος αυτω αυτου αγρου πωλησας ηνεγκεν ηνεγκε το χρημα και εθηκεν εθηκε παρα τους ποδας των αποστολων
Chapter 5
ανηρ δε τις ανανιας ονοματι αννανιας συν σαπφειρη σαπφειρα τη γυναικι αυτου επωλησεν επωλησε κτημα
και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιας συνειδιας και της γυναικος αυτου και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν
ειπεν ειπε δε ο πετρος ανανια αννανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι σε απο της τιμης του χωριου
ειπεν δε πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι σε απο της τιμης του χωριου
ουχι μενον σοι εμενεν εμενε και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν υπηρχε τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω
ακουων δε ο ανανιας αννανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν εξεψυχε και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας ταυτα
ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν
εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια ειδια το γεγονος εισηλθεν
απεκριθη δε προς αυτη αυτην ο πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ειπε ναι τοσουτου
ο δε πετρος ειπεν προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν εξοισουσι σε
επεσεν επεσε δε παραχρημα παρα τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης
και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν εκλησιαν και επι παντας τους ακουοντας ταυτα
δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω πολλα και ησαν ομοθυμαδον απαντες εν τη στοα σολομωντος
των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολασθαι κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων
ωστε κατα και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλινων κλιναριων και κραββατων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτων
συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων εις ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες
συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων εις ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες οι συν αυτω
αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου
και επεβαλον τας χειρας αυτων επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια
αγγελος δε κυριου δια της νυκτος ηνοιξεν ηνυξε τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν ειπε
πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης
ακουσαντες δε εισηλθον οι αποστολοι υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον δεσμοτηριον αχθηναι αυτους
οι δε παραγενομενοι υπηρεται παραγενομενοι ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν
λεγοντες οτι το μεν δεσμωτηριον δεσμοτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση πασει ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας προ των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν
ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε ιερευς και ο στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν διηπωρουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο
παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις λεγων οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον
τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγαγεν αυτους ου μετα βιας εβοβουντο εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μη λιθασθωσιν
αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς
λεγων ου παραγγελια παραγγελεια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαλημ της διδαχης υμων και βουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου
αποκριθεις δε ο πετρος και οι αποστολοι ειπον πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις
ο θεος των τον πατερων πατηρων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε διεχειρησασθε κρεμασαντες επι ξυλου
τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν υψωσε τη δεξια αυτου δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων
και ημεις εν αυτω εσμεν αυτου μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα δε το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω
οι δε ακουοντες διεπριοντο και εβουλευοντο ανελειν αυτους
αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τι τους αποστολους ποιησαι
ειπεν ειπε τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν
προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν ω προσεκληθη προσεκολληθησαν ανδρων αριθμος ως ανδρων ωσει τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν
μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν απεστησε λαον ικανον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν
και τα νυν λεγω υμιν ημιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και εασατε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται καταληθησεται
ει δε εκ θεου εστιν ου δυνασθε δυνησεσθε καταλυσαι αυτο μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε επεισθησαν δε αυτω
επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν αυτους
οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοματος του ιησου κατηξιωθησαν ατιμασθηναι
οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι υπερ του ονοματος του ιησου κατηξιωθησαν ατιμασθηναι
πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι ιησουν τον χριστον ιησουν
Chapter 6
εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων
προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπον ουκ αρεστον ευαρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαις
επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος αγιου και σοφιας ους καταστησωμεν καταστησομεν επι της χρειας ταυτης
ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν
και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρης πληρη πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορον προχωρον και νικανορα νικανωρα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσυλυτον προσηλυτον αντιοχεα
ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας
και ο λογος του θεου ηυξανεν ηυξανε και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον τη πιστει
στεφανος δε πληρης πιστεως χαριτος και δυναμεως εποιει εποιη τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω
ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων κυριναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τω στεφανω
και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει
τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωσην και τον θεον
συνεκι συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον
συνεκινησαν νησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον
εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται λαλων ρηματα βλασφημα λαλων κατα του τοπου του αγιου τουτου και του νομου
ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη εθνη α παρεδωκεν ημιν υμιν μωσης
και ατενισαντες εις αυτον απαντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου
Chapter 7
ειπεν ειπε δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουχ ουτως εχει
εφει ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαραμ χαρραν χαρραμ
και ειπεν ειπε προς αυτον αυτους εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και δευρο εις γην ην αν σοι δειξω
τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν χαρραμ και κακειθεν εκειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε
και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτω αυτην εις κατασχεσιν αυτην αυτω και τω το σπερματι αυτου αυτω μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου
ελαλησεν ελαλησε δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια
και το εθνος ω εαν δουλευσωσιν δουλευσωσι κρινω εγω ειπεν ο θεος και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν λατρευσουσι μοι εν τω τοπω τουτω
και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν εγεννησε τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβ και ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας
και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβ και ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας
και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου
και εξειλετο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον εναντι φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και εφ ολον τον οικον αυτου
ηλθεν ηλθε δε λιμος εφ ολην την γην αιγυπτου και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων
ακουσας δε ο ιακωβ οντα σιτα σιτια εν αιγυπτω εξαπεστειλεν εξαπεστειλε τους πατερας ημων πρωτον
και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος του ιωσηφ
αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου ιακωβ και πασαν την συγγενειαν αυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε ψυχαις
και κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων
και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ο ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμορ του εμβωρ εν συχεμ
καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμοσεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω
αχρι αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος επ αιγυπτον ος ουκ ηδει τον ιωσηφ
ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν εκακωσε τους πατερας ημων του ποιειν εκθετα τα βρεφη αυτων εις το μη ζωογονεισθαι
εν ω καιρω εγεννηθη μωσης μωυσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη ανεστραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος αυτου
εκτεθεντα δε αυτον ανειλετο η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον
εκτεθεντα δε αυτον ανειλετο η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον
και επαιδευθη μωσης μωυσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου
ως δε επληρουτο αυτω τεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ
και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον
ενομιζεν ενομιζε δε συνιεναι τους αδελφους αυτου οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν αυτοις σωτηριαν οι δε ου συνηκαν
τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλασεν συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε υμεις ινα ινατι τι αδικειτε αλληλους
ο δε αδικων τον αδελφον και πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημας
μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες χθες τον αιγυπτιον
εφυγεν εφυγε δε μωσης μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο
και πληρωθεντων ετων τεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος κυριου εν φλογι πυρος πυρι φλογος βατου
ο δε μωσης μωυσης ιδων εθαυμαζεν εθαυμαζε το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου προς αυτον
εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωσης μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαι
ειπεν ειπε δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εν ω εστηκας γη αγια εστιν
ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστελω σε εις αιγυπτον
ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστελω αποστειλω σε εις αιγυπτον
τουτον τον μωσην μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν κατεστισεν αρχοντα και δικαστην εφ ημας τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστειλεν απεσταλκεν εν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω
ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας σημεια και τερατα και σημεια εν γη αιγυπτω αιγυπτου και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα
ουτος εστιν ο μωσης μωυσης ο ειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε
ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογον λογια ζωντα δουναι ημιν
ω ουκ ου ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλ αλλα απωσαντο και εστραφησαν τη ταις καρδια καρδιαις αυτων εις αιγυπτον
ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωσης μωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν εγενετο αυτω
και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων
εστρεψεν εστρεψε δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε προσενεγκατε μοι ετη τεσσαρακοντα εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα οικος ισραηλ
και ανελαβετε ανελαβετο την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμων ρεμφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος
η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει
η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση μωυση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει εωρακεν
ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων υμων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαυιδ
ος ευρεν ευρε χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω θεω ιακωβ
σολομων δε ωκοδομησεν αυτω οικον
αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις ναοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει
ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε οικοδομησε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου
ουχι η χειρ μου εποιησεν εποιησε ταυτα παντα
σκληροτραχηλοι σκληροτραχιλοι και απεριτμητοι τη καρδια και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις
τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις φωνεις γεγενησθε εγενεσθε
οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε
ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον εβρυχοντο τους οδοντας επ αυτον
υπαρχων δε πληρης πνευματος και πιστεως αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν ειδε δοξαν θεου και ιησουν ιησου εστωτα εκ δεξιων του θεου
και ειπον ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους ανεωγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου τω θεω
κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον
και εκβαλοντες εξω της πολεως ελι ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου
και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν θοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου
και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου
θεις δε τα γονατα εκραξεν εκραξε φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις την αμαρτιαν ταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη
Chapter 8
σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες δε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας σαμαριας πλην των αποστολων
συνεκομισαν συνεκοιμησαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαντο εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω
σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
οι μεν ουν διασπαρεντες διασπαραντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
φιλιππος δε κατελθων εις πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν εκυρησεν αυτοις τον χριστον
προσειχον τε δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει
πολων πολλων γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχετο εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
και εγενετο δε χαρα μεγαλη εν τη πολει εκεινη
ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν
ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η μεγαλη
προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις μαγιαις εξεστακεναι αυτους
οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω τα περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω τα περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν επιστευσε και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας και σημεια γινομενα γινομενας εξιστατο
ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους τον πετρον και ιωαννην
οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν λαβωσι πνευμα αγιον
ουπω ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι βεβαπτισμενη υπηρχον εις το ονομα του χριστου κυριου ιησου
τοτε επετιθουν επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
θεασαμενος ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα το αγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εαν αν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον
πετρος δε ειπεν ειπε προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια ενωπιον εναντιον του θεου
μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του θεου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν ειπε δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαρειτων ευηγγελισαντο
αγγελος δε κυριου ελαλησεν ελαλησε προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης της βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης ος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
ην τε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγινωσκεν ανεγινωσκε τον προφητην ησαιαν
ειπεν ειπε δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην ησαιαν και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις
ο δε ειπεν ειπε πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγηση με παρεκαλεσεν παρεκαλεσαι τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω
η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος αυ εναντιον του κειροντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει ανηγει το στομα αυτου
εν τη ταπεινωσει αυτου η κρισις αυτου ηρθη την δε γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν ειπε δεομαι σου περι τινος ο προφητης τουτο λεγει τουτο περι εαυτου αυτου η περι ετερου τινος
ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν
ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
ει πιστευεις εξ ολης της καρδιας σου εξεστιν αποκριθεις δε ειπε πιστευω τον υιον του θεου ειναι ιησουν χριστον
και εκελευσεν εκελευσε στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν ηρπασε τον φιλιππον και ουκ ειδεν οιδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων
φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν
Chapter 9
ο δε σαυλος ετι εμπνεων πνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν εν τη δαμασκω και εξαιφνης εξεφνης περιηστραψεν τε αυτον περιηστραψε φως απο εκ του ουρανου
και πεσων επι την γην ηκουσεν ηκουσε φωνην φωνης λεγουσαν λεγουσης αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
ειπεν ειπε δε τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν
οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι εννεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
ηγερθη δε ο σαυλος απο της γης ανεγμενων ανεωγμενων τε δε των οφθαλμων αυτου ουδενα ουδεν εβλεπεν εβλεπε χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν ειπε προς αυτον εν οραματι ο κυριος εν οραματι ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
και ειδεν εν οραματι ανδρα ανανιαν ονοματι ανανιαν εισελθοντα και επιθεντα επιτιθεντα αυτω τας χειρα χειρας οπως αναβλεψη
απεκριθη δε ανανιας κυριε ακηκοα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα εποιησεν τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ
απεκριθη δε ανανιας κυριε ακηκοα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα εποιησεν εποιησε τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ
και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι δησε παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
ειπεν ειπε δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι εστιν ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων και βασιλεων υιων τε ισραηλ
εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν ειπε σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν απεσταλκε με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
και ευθεως απεπεσον απο των οφθαλμων αυτου ωσει λεπιδες ανεβλεψεν ανεβλεψε τε παραχρημα και αναστας εβαπτισθη
και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο δε ο σαυλος μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν εκηρυσσε τον χριστον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εν εις ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθεν εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη απαγαγει επι τους αρχιερεις
σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυνεν συνεχεε τους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουν παρετηρουντο τε δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν ανελωσι
λαβοντες δε αυτον οι μαθηται νυκτος καθηκαν δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι
παραγενομενος δε ο σαυλος εν εις ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
παραγενομενος δε ο σαυλος εν ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν ηγαγε προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν ειδε τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του ιησου
και ην μετ αυτων εισπορευομενος εις και εκπορευομενος εν ιερουσαλημ και παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου ιησου
ελαλει ελαλη τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν αυτον ανελειν
επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον
αι μεν ουν εκκλησιαι καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχον ειρηνην οικοδομουμεναι και πορευομεναι τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνοντο
εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδαν
ευρεν ευρε δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν ονοματι εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραββατω ος ην παραλελυμενος
και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους ο χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη
και ειδον αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδαν και τον ασσαρωνα σαρωναν οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον
εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβηθα ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη δε ην πληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων ων εποιει
εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν ασθενησαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε αυτην εθηκαν εν τω υπερωω
εγγυς δε ουσης λυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνεισαι οκνησαι διελθειν εως αυτων
εγγυς δε ουσης λυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησαι διελθειν εως αυτων
αναστας δε ο πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει εποιη μετ αυτων ουσα η δορκας
εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα γονατο προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ειπε ταβηθα ταθιβα αναστηθι η δε ηνοιξεν ηνοιξε τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν ανεκαθησε
δους δε αυτη χειρα χειρας ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και επιστευσαν πολλοι επιστευσαν επι τον κυριον
εγενετο δε αυτον ημερας ικανας μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
Chapter 10
ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ως περι ωραν ενατην εννατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν ειπε τι εστιν κυριε ειπεν ειπε δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον εμπροσθεν του θεου
και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον τινα ος επικαλειται πετρον πετρος
ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων αυτων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις
εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν ηθελε γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις
και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης
εν ω υπηρχεν υπηρχε παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα της γης και τα πετεινα του ουρανου
και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
ο δε πετρος ειπεν ειπε μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον
και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν εκαθαρισε συ μη κοινου
τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη απαντα το σκευος εις τον ουρανον
ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο υπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα πιλωνα
και φωνησαντες επυνθανοντο επινθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν ζητουσι σε
αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι οτι εγω απεσταλκα αυτους
καταβας δε ο πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια τια δι ην παρεστε
οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν εξενισε τη δε επαυριον αναστας ο πετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω
και τη δε επαυριον εισηλθον ηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος κορνιλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας αυτου προσεκυνησεν
ο δε πετρος εγειρεν αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω και γαρ εγω αυτος ανθρωπος ειμι
και συνομιλων αυτω εισηλθεν εισηλθε και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και καμοι εμοι εδειξεν ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
διο και αναντιρρητως αντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι πινθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι αχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την ενατην εννατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον εστιν εναντιον μου εν εσθητι λαμπρα
και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι μεταπεμψαι σιμωνα σημωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος τινος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι
εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο κυριου του θεου
ανοιξας δε πετρος το στομα αυτου ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν εστι προσωποληπτης ο θεος
αλλ εν παντι εθνει εθνη ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος ενεργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
τον λογον ον απεστειλεν απεστειλε τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος
υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον αρξαμενος απο της γα γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας λιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
ιησουν τον απο ναζαρετ ως ος εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι πνευμα αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο κατα του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου
τουτον ο θεος ηγειρεν ηγειρε τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εφανη εμφανη γενεσθαι
ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν μαρτυσι τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος ουτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν επεσε το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκχυται εκκεχυται
ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος
μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις κωλυσαι του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως ως και ημεις
προσεταξεν προσεταξε τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας
Chapter 11
ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
και οτε ανεβη πετρος εις ιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης
λεγοντες οτι εισηλθεν εισηλθες προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας εισηλθες και συνεφαγες αυτοις
αρξαμενος αρραμενος δε ο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων
εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρι αχρις εμου
εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
ηκουσα δε και φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε
ειπον δε μηδαμως κυριε οτι παν κοινον τι η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου
απεκριθη δε μοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν εκαθαρισε συ μη κοινου
τουτο δε εγενετο επι τρις και ανεσπασθη παλιν ανεσπασθη απαντα εις τον ουρανον
και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η ημην απεσταλμενοι απο καισαρειας προς με
ειπεν ειπε δε μοι το πνευμα συνελθειν αυτοις μηδεν διακρινομενον διακριναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος
απηγγειλεν απηγγειλε τε δε ημιν πως ειδεν ειδε τον αγγελον του θεου εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αυτω αποστειλον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου
εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν επεπεσε το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη
εμνησθην δε του ρηματος του κυριου ως ος ελεγεν οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν εν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω
ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω δε τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον
ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω δε τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον
ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον εδοξασαν τον θεον λεγοντες αρα γε και τοις εθνεσιν την μετανοιαν ο θεος την μετανοιαν εδωκεν εις ζωην
οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις
ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες εισελθοντες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν και προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν
και ην χειρ κυριου μετ αυτων του ιασθαι αυτους πολυς τε αριθμος πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον
ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της εν ιεροσολυμοις ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν βαρβαναβαν διελθειν εως αντιοχειας
ος παραγενομενος και ιδων την χαριν του θεου εχαρη και παρεκαλει παρεκαλη παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω
οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω
εξηλθεν εξηλθε δε εις ταρσον ο βαρναβας αναζητησαι σαυλον
και ευρων ηγαγεν αυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτους ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους
εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν
αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος αγαγος εσημανεν εσημανε δια του πνευματος λιμον μεγαν μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην οστις και εγενετο επι κλαυδιου καισαρος
των δε μαθητων καθως ευπορειτο ηυπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
των δε μαθητων καθως ευπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου
Chapter 12
κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
ανειλεν ανειλε δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρα
και ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε αι ημεραι των αζυμων
ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τεσσαρσι τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω
ο μεν ουν πετρος ετηρειτο ετηρητο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενης γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον υπερ περι αυτου
οτε δε εμελλεν εμελλε προαγαγειν αυτον προαγειν ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν αλυσεσι δυσιν δυσι φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην
και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσον αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
ειπεν ειπε τε δε ο αγγελος προς αυτον περιζωσαι ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν εποιησε δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι μι
και εξελθων ηκολουθει αυτω και ουκ ηδει οτι αληθες αληθης εστιν το γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν
διελθοντες δε την πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθον επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη αυτοματι ηνοιχθη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου
και ο πετρος γενομενος εν εαυτω γενομενος ειπεν ειπε νυν οιδα αληθως οτι ο εξαπεστειλεν κυριος ο θεος τον αγγελον αυτου και εξει εξειλετο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων
λετο και ο πετρος γενομενος εν εαυτω ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλετο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων
συνιδων τε δε ο πετρος ηλθεν επι την οικιαν μαριας της μητρος ιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι αδελφοι και προσευχομενοι
κρουσαντος δε του πετρου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν προσηλθε παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη
και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν ηνοιξε τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν απηγγειλε εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος
οι δε προς αυτην ειπον μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος αυτου εστιν
ο δε πετρος επεμενεν επεμενε κρουων ανοιξαντες δε ειδον οιδον αυτον και εξεστησαν
κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο αυτοις πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν ειπε δε αυτοις απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
ηρωδης δε τε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις την καισαρειαν διετριβεν
ην δε ο ηρωδης θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι τρεφεσθε αυτους αυτων την χωραν απο της βασιλικης
τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην και καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
ο δε δημος επεφωνει φωνη θεου φωνην και ουκ ανθρωπου
παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν εδωκε την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
ο δε λογος του θεου ηυξανεν ηυξανε και επληθυνετο
βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εξ ιερουσαλημ εις ιερουσαλημ αντιοχειαν πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες και ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον
Chapter 13
ησαν δε τινες εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων σιμεων ο καλουμενος νιγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην μαραην τε ηρωδου του τετραρχου συντροφος και σαυλος
λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν ειπε το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον τε βαρναβαν και τον σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους
τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες επιτιθεντες τας χειρας αυτοις απελυσαν
ουτοι αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος του αγιου κατηλθον εις την σελευκειαν εκειθεν δε τε απεπλευσαν εις την κυπρον
και γενομενοι εν σαλαμινι κατηγγελλον κατηγγειλον τον λογον του θεου εν ταις συναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην υπηρετην
διελθοντες δε δι ολην την νησον αχρι παφου ευρον ανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησους
ος ην συν τω ανθυπατω ανθρωπω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησεν ακουσαι τον λογον του θεου κυριου
ανθιστατο αντιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως
σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου και ατενισας εις αυτον
ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε εχθραι πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους κυριου τας ευθειας
και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα δε επεπεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους
και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα δε επεπεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους
τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος γεγωνος επιστευσεν εκπλησσομενος εκπληττομενος επι τη διδαχη του κυριου
αναχθεντες δε απο της παφου οι περι τον παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν υπεστρεφεν εις ιεροσολυμα
αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν της πισιδιας και εισελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν
μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν προς αυτους οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν λογος εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε
αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλιται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε
ο θεος του λαου τουτου του ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτω αιγυπτου και μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης
και ως τεσσαρακονταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω
και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησεν κατεκληροδοτησεν αυτοις την γην αυτων
και μετα ταυτα ως ετεσιν ετεσι τετρακοσιοις και πεντηκοντα εδωκεν εδωκε κριτας εως σαμουηλ του προφητου
κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κις ανδρα εκ φυλης βενιαμιν ετη τεσσαρακοντα
και μεταστησας αυτον ηγειρεν αυτοις τον δαυιδ εις βασιλεα ω και ειπεν ειπε μαρτυρησας ευρον δαυιδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιαν μου ος δε εποιησε ποιησει ποιησε παντα τα θεληματα μου
τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελιαν ηγαγεν ηγειρε τω ισραηλ σωτηριαν σωτηρα ιησουν
προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας τω ισραηλ
προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλ
ως δε επληρου ο ιωαννης τον δρομον ελεγεν τινα με υπονοειτε ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδων αυτου λυσαι
ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον υμιν ο λογος της σωτηριας ταυτης απεσταλη εξαπεσταλη
οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομενας αναγινοσκομενας κριναντες επληρωσαν
και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πιλατον πιλατου αναιρεθηναι αυτον
ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον
ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν συμβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες νυν εισιν αυτου μαρτυρες αυτου προς τον λαον
και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις αυτων ημιν αναστησας ιησουν
οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκε τοις τεκνοις αυτων ημιν αναστησας ιησουν ως και εν τω ψαλμω τω δευτερω γεγραπται υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα γεγενηκα σε
οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ουτος ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυιδ τα πιστα
διο και εν ετερω λεγει ου δωσεις δοσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν
δαυιδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν ειδε διαφθοραν
ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν ειδε διαφθοραν
γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται
και απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν τω νομω μωυσεως δικαιοθηναι γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται
και απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν τω νομω μωυσεως δικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται
βλεπετε ουν μη επελθη εφ υμας το ειρημενον εν τοις προφηταις
ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασατε και επιβλεψητε και αφανισθητε αφανησθητε οτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων εργον ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται εκδιηγειται υμιν
εξιοντων δε εκ της συναγωγης των αυτων ιουδαιων παρεκαλουν τα εθνη εις το μεταξυ σαββατον σαββατου λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα
λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων σευομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους επιμενειν προσμενειν τη χαριτι του θεου
τω τε δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη του ακουσαι τον λογον του θεου κυριου
ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγον τοις υπο του παυλου λεγομενοις γενομενοις αντιλεγοντες και βλασφημουντες
παρρησιασαμενοι δε ο παυλος και ο βαρναβας ειπον υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη δε απωθεισθε αποθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη
ουτως ουτω γαρ εντεταλται ημιν υμιν ο κυριος τεθεικα τεθηκα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης
ακουοντα δε τα εθνη εχαιρεν εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του κυριου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον
και διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι καθ ολης της χωρας
οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας σευομενας γυναικας και τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως πολεος και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και τον βαρναβαν και εξεβαλον εξεβαλων αυτους απο των οριων αυτων
οι δε εκτιναξαμενοι τον κονι κονιορτον των ποδων αυτων επ αυτους ηλθον εις ικονιον
οι δε εκτιναξαμενοι τον ορτον κονιορτον των ποδων αυτων επ αυτους ηλθον εις ικονιον
οι δε τε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου
Chapter 14
εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πληθος πολυ πληθος
οι δε απειθουντες απειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων
ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν διετρυψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι τω λογω της χαριτος αυτου και διδοντι σημεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτουν αυτων
εσχισθη εσχεσθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις
ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους
συνιδοντες κατεφυγον οι αποστολοι εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην δερμην και την περιχωρον
κακει ησαν ευαγγελιζομενοι
και τις ανηρ εν λυστροις αδυνατος τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων ων ος ουδεποτε περιπεπατηκει περιεπατησεν
ουτος ηκουσεν ηκουσε του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν εχει του σωθηναι
ειπεν ειπε μεγαλη τη φωνη σοι λεγω εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου αναστηθι επι τους ποδας σου ορθως ορθος και ηλλετο ηλλατο και περιεπατει
οι δε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν ο παυλος επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προς ημας
εκαλουν τε μεν τον μεν βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου
ο δε τε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως αυτων ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν ηθελε θυειν
ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια αυτων εισεπηδησαν εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες
και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι τον θεον τον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και υμεις ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι τον θεον τον ζωντα ος εποιησεν εποιησε τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν ειασε παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις τας οδοις οδους αυτων
καιτοιγε καιτοι ουκ αμαρτυρον εαυτον αφηκεν αγαθοποιων αγαθουργων ουρανοθεν υμιν ημιν διδους υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας ημων
και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις
διατριβοντων δε αυτων και διδασκοντων επηλθον δε απο απ αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες διαλεγομενων αυτων παρρησια ανεπεισαν τους οχλους αποστηναι απ αυτων λεγοντες οτι ουδεν αληθες λεγουσιν αλλα παντα ψευδονται λειπε εντευθεν και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεως νομισαντες αυτον τεθναναι τεθνηκεναι
κυκλωσαντων δε αυτον αυτων των μαθητων αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν ο παυλος συν τω βαρναβα εις δερβην δερμην
ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις ικονιον και εις αντιοχειαν
επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων και παρακαλουντες εμμενειν επιμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
χειροτονησαντες δε αυτοις κατα εκκλησιαν πρεσβυτερους κατ εκκλησιαν προσευξαμενοι μετα νηστειων νηστειας παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν πεπιστευκησαν
και διελθοντες την πισιδιαν πισειδιην ηλθον εις παμφυλιαν
και λαλησαντες εν περγη τον λογον κατεβησαν εις ατταλειαν αταλιαν
κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν
παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγειλαν οσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως
παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγειλαν οσα εποιησεν ο θεος εποιησε μετ αυτων και οτι ηνοιξεν ηνοιξε τοις εθνεσιν εθνεσι θυραν πιστεως
διετριβον δε εκει χρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις
Chapter 15
και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι εαν μη περιτεμνησθε τω εθει μωυσεως ου δυνασθε σωθηναι
γενομενης ουν δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου
οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την φοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαλην πασιν πασι τοις αδελφοις
παραγενομενοι δε εις ιερουσαλημ απεδεχθησαν υπο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν εποιησε μετ αυτων και οτι ηνοιξε τοις εθνεσι θυραν πιστεως
εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελειν παραγγελλειν τε δε τηρειν τυρειν τον νομον μωυσεως
συνηχθησαν δε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ιδειν περι του λογου τουτου
πολλης δε συζητησεως ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν ειπε προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων ο θεος εν ημιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι
και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους αυτοις το πνευμα το αγιον καθως και ημιν
και ουδεν διεκρινεν διεκρινε μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτων
νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναι επιθηναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι
νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι καταστασαι
αλλα δια της χαριτος του κυριου ιησου χριστου πιστευομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι
εσιγησεν εσηγησαν δε παν το πληθος απαν και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν εθνεσι δι αυτων
μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ο ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου
συμεων σιμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνων λαον επι τω ονοματι αυτου
και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθως γεγραπται
μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνην δαυιδ την πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην
οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους α επικεκληται το ονομα μου επ αυτους αυτα λεγει κυριος ο ποιων ταυτα παντα
α εστιν γνωστα αυτω απ αιωνος εστιν τω θεω παντα τα εργα αυτου
διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον
αλλα αλλ επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι απο των αλιγησματων αλισγηματων των ειδωλων και της πορνειας του αιματος και του πνικτου και του αιματος της πορνειας και οσα αν μη θελωσι αυτοις γινεσθαι ετεροις μη ποιειν
μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει εχειν εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος
τοτε εδοξεν εδοξε τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους εκλεξαμενοις ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και τω βαρναβα βαρβναβα ιουδαν τον επικαλουμενον επικαλου βαρσαββαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις
μενον τοτε εδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν παυλω και βαρναβα ιουδαν τον επικαλουμενον βαρσαββαν βαρσαβαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις
γραψαντες δια χειρος αυτων ταδε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι και οι αδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριαν και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν
επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων εξελθοντες εταραξαν υμας λογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων λεγοντες περιτεμνεσθαι και τηρειν τον νομον οις ου διεστειλαμεθα διαστειλαμεθα
εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενους εκλεξαμενοις ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω
ανθρωποις παραδεδωκοσιν παραδεδωκοσι τας εν αυτων εαυτων ψυχας αυτων υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου
απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν και αυτους δια λογου απαγγελλοντας απαγγελοντας τα αυτα
εδοξεν εδοξε γαρ τω αγιω πνευματι και ημιν μηδεν πλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην τουτων των επαναγκες επαναγκαις τουτων
απεχεσθαι ειδωλοθυτων ειδωλοθυτου και αιματος και πνικτου και πορνειας και οσα μη θελετε εαυτοις γινεσθαι ετεροις μη ποιειν εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε
οι μεν ουν απολυθεντες ηλθον κατηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν επεδοκαν την επιστολην
αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει
ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν
ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους αποστολους αποστειλαντας αυτους
εδοξε δε τω σιλα επιμειναι αυτοθι
παυλος δε και βαρναβας βανναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου
μετα δε τινας ημερας ειπεν ειπε παυλος προς βαρναβαν επιστρεψαντες δη επισκεψωμεθα τους αδελφους ημων κατα πασαν πολιν εν αις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν εχουσι
βαρναβας δε εβουλευσατο εβουλετο συμβαραλαβειν συμπαραλαβειν τον ιωαννην τον καλουμενον επικαλουμενον μαρκον
παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συμπαραλαβειν συμπαραλαμβανειν τουτον
εγενετο ουν παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον
παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν εξηλθε παραδοθεις τη χαριτι του θεου υπο των αδελφων
διηρχετο δε την συριαν σιριαν και κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας
Chapter 16
κατηντησεν κατηντησε δε και εις δερβην δερμην και λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος τινος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος
ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων
τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες τον πατερα αυτου οτι ελλην ο πατηρ αυτου υπηρχεν
ως δε διεπορευοντο διεπορευετο τας πολεις παρεδιδουν αυτοις αυταις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και των πρεσβυτερων των εν ιερουσαλημ ιεροσολυμοις
αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον επερισσευοντο τω αριθμω καθ ημεραν
διελθοντες διηλθον δε την φρυγιαν και την γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια
ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον κατα εις την βιθυνιαν πορευεσθαι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα
παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
και οραμα δια της νυκτος ωφθη τω παυλω ανηρ τις ην μακεδων εστως παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν
και οραμα δια της νυκτος ωφθη τω παυλω ανηρ τις μακεδων ην μακεδων εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν μακεδωνιαν βοηθησον ημιν
ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις την μακεδονιαν μακεδωνιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο κυριος θεος ευαγγελισασθαι αυτους
αναχθεντες ουν απο της τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη τε δε επιουση εις νεαπολιν
εκειθεν κακειθεν τε εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη της μεριδος της μακεδονιας μακεδωνιας πολις κολωνεια κολωνια ημεν δε εν αυτη ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας
τη τε δε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πολεως πυλης παρα τον ποταμον ου ενομιζετο προσευχη ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν γυναιξι
και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ηκουσεν ης ο κυριος διηνοιξεν διηνοιξε την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου
ως δε εβαπτισθη και πας ο οικος αυτης παρεκαλεσεν παρεκαλει λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω θεω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μεινατε και παρεβιασατο ημας
εγενετο δε πορευομενων ημων εις προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν εχουσα πνευμα πυθωνος απαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν παρειχε τοις κυριοις αυτης μαντευομενη
αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζεν εκραζε λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν καταγγελουσιν ημιν οδον σωτηριας
τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε ο παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν ειπε παραγγελλω παραγγελω σοι εν τω ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα
ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας
ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας
και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπον ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες
και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσιν ουσι
και συνεπεστη συνεστι ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν βαδιζειν
πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους
ος παραγγελιαν τοιαυτην ειληφως λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας αυτων ησφαλισατο εις το ξυλον
κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμουν υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου δεσμοτηριου ανεωχθησαν τε δε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη ανειθη
εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος μαχαιραν εμελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους
εφωνησεν εφωνησε δε φωνη μεγαλη ο παυλος λεγων μηδεν πραξης πραξεις σεαυτω εαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε
αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν εισεπηδησε και εντρομος γενομενος προσεπεσεν προσεπεσε τω παυλω και τω σιλα
και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
οι δε ειπον πιστευσον επι τον κυριον ιησουν χριστον και σωθηση συ και πας ο οικος σου
και ελαλησαν αυτω τω τον λογον του κυριου συν παση και πασιν τοις εν τη οικια αυτου
και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημα
και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημα
αναγαγων τε αυτους εις τον οικον αυτου παρεθηκεν παρεθηκε τραπεζαν και ηγαλλιατο ηγαλλιασατο πανοικι πεπιστευκως τω θεω
ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους
απηγγειλεν απηγγειλε δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τον παυλον οτι απεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη
ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες δηραντας ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλον εβαλλον εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι εξαγαγετωσαν ημας
ανηγγειλαν απηγγειλαν δε οι ραβδουχοι τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα και εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν εισι
και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων εξελθειν απελθειν απο της πολεως
εξελθοντες δε εκ απο της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες τους αδελφους παρεκαλεσαν αυτους και εξηλθον
Chapter 17
διοδευσαντες δε οι αποστολοι την αμφιπολιν και την απολωνιαν απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων
κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν εισηλθε προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο διελεγετο αυτοις απο των γραφων
διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγω καταγγελω καταγγελλω υμιν
και τινες εξ αυτων επεισθησαν και συν προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πληθος πολυ πληθος γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
προσλαβομενοι ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι οι απειθουντες των αγοραιων τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν εις τον δημον
απειθουντες και προσλαβομενοι δε οι ιουδαιοι οι απειθουντες των αγοραιων ανδρας τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν κατ αυτων και επισταντες τε τη οικια ιασονος ιασωνος εζητουν αυτους αγαγειν προαγαγειν εις τον δημον
μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα ιασωνα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος καισσαρος πρασσουσιν πρασσουσι βασιλεα ετερον λεγοντες ετερον ειναι ιησουν
εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος ιασωνος και των λοιπων απελυσαν αυτους
οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην απηεσαν των ιουδαιων απηεσαν
ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες και ταρασσοντες τους οχλους
ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι ως επι την θαλασσαν υπεμενον υπεμειναν δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
οι δε καθιστωντες τον παυλον ηλθον ηγαγον αυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν ελθωσι προς αυτον εξηεσαν
εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν
εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου αυτους παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω εαυτω θεωρουντι θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν
διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
τινες δε και των επικουρειων επικουριων και των στοικων στωικων φιλοσοφων συνεβαλλον συνεβαλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν αυτου ευηγγελιζετο αυτοις
επιλαβομενοι τε αυτου αυτον επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη ικανη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις φερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τινα τι αν θελοι ταυτα ειναι
αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον
σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους θυμας υμας θεωρω
διερχομενος γαρ και αναθεωρων αναθεωρω τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο επιγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτον εγω καταγγελλω καταγγελω υμιν
ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
ουδε υπο χειρων ανθρωπων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν πασι ζωην και πνοην κατα παντα
εποιησεν εποιησε τε εξ ενος αιματος παν εθνος γενος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προστεταγμενους τεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
ζητειν τον κυριον θεον ει αρα γε ψηλαφησειαν ψηλαφησαιεν αυτον και ευροιεν καιτοιγε και γε ου μακραν απο αφ ενος εκαστου ημων υπαρχοντα απεχοντα
εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν ειρηκασι του γαρ και γενος εσμεν
γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει παραγγελει τοις ανθρωποις πασιν πασι πανταχου μετανοειν
διοτι καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν κριναι την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν ωρισε πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου παλιν περι τουτου παλιν
και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
Chapter 18
μετα δε ταυτα χωρισθεις ο παυλος εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον
και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν πρισκιλαν γυναικα αυτου δια το τεταχεναι προστεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους εκ απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις
και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν εμεινε παρ αυτοις και ειργαζετο ησαν γαρ σκηνοποιοι την τεχνην
διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν επειθε τε ιουδαιους και ελληνας
ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας μακεδωνιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω πνευματι ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις ειναι τον χριστον ιησουν
αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος αυτου τα ιματια ειπεν ειπε προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι
και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
και μεταβας εκειθεν ηλθεν εισηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν επιστευσε τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο
ειπεν ειπε δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος εν νυκτι τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολει ταυτη
εκαθισεν εκαθισε τε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τω τον λογον του θεου
γαλλιωνος δε ανθυπατευοντος της αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα
λεγοντες οτι παρα τον νομον αναπειθειν ουτος αναπειθει τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων γαλλινων προς τους ιουδαιους ει μεν ουν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ηνεσχομην υμων
ει δε ζητημα ζητηματα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης γαρ τουτων εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
και απηλασεν απηλασσεν αυτους απο του βηματος
επιλαβομενοι δε παντες οι ελληνες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω εμελλε γαλλιωνι εμελλεν
ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος αυτοις εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην εν κεγχρεαις ειχεν ειχε γαρ ευχην
κατηντησεν κατηντησε δε εις εφεσον και εκεινους κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις επι την συναγωγην διελεχθη διελεξατο τοις ιουδαιοις
ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι παρ αυτοις ουκ επενευσεν
ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι παρ αυτοις ουκ επενευσεν
αλλ απεταξατο αποταξαμενος αυτοις και ειπων δει με παντως την εορτην την ερχομενην ποιησαι εις ιεροσολυμα παλιν δε ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου
και κατελθων ο παυλος εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν τους αδελφους κατεβη εις αντιοχειαν
και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν εξηλθε διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν επιστηριζων παντας τους μαθητας
ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις
ουτος ην κατηχημενος την οδον τον λογον του κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του κυριου ιησου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου
ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου ακυλας και πρισκιλλα προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την τον λογον του θεου οδον
βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν πεπιστευκοσι δια της χαριτος
ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν
Chapter 19
εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη ελθειν κατελθειν εις εφεσον και ευρων τινας μαθητας
ειπεν ειπε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε ειπον προς αυτον αλλ ουδε ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν
ειπεν ειπε δε τε προς αυτους εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπον εις το ιωαννου βαπτισμα
ειπεν ειπε δε ο παυλος ιωαννης μεν εβαπτισεν εβαπτισε βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον χριστον ιησουν
α ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου
ακουσαντες κουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου
και επιθεντος αυτοις του παυλου τας χειρας ηλθεν ηλθε το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και προεφητευον
ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δεκαδυο δωδεκα
εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων τα περι της βασιλειας του θεου
ως δε τινες εσκληρυνοντο εκληρουντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν αφωρισε τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου τινος
τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασιαν ακουσαι τον λογον του κυριου ιησου ιουδαιους τε και ελληνας
δυναμεις τε ου τας τυχουσας εποιει εποιη ο θεος δια των χειρων παυλου
ωστε και επι τους ασθενουντας επιφερεσθαι αποφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η και σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απαλασσεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τε πνευματα τα πονηρα εκπορευεσθαι εξερχεσθαι απ αυτων
επεχειρησαν δε τινες απο και των περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρα το ονομα του κυριου ιησου λεγοντες ορκιζομεν εξορκιζομεν υμας τον ιησουν ον ο παυλος κηρυσσει
ησαν δε τινες υιοι σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα οι υιοι τουτο ποιουντες
αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε
και επιλαβομενος εφαλλομενος επ αυτους ο ανθρωπος εν ω ην το πνευμα το πονηρον κατεκυριευσας αυτων και κατακυριευσαν αυτων ισχυσεν ισχυσε κατ αυτων ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου
τουτο δε εγενετο πασι γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν ελλησι τοις κατοικουσιν κατοικουσι την εφεσον και επεπεσεν επεπεσε φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου
τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιν την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου
πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων
ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε
ουτως κατα κρατος ο λογος του κυριου ηυξανεν ηυξανε και ισχυεν
ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακεδονιαν μακεδωνιαν και την αχαιαν πορευεσθαι εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα ειπων οτι μετα με το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν
αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν επεσχε χρονον εις την ασιαν
εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι της οδου
δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναους αργυρους αρτεμιδος παρειχετο παρειχε τοις τεχνιταις εργασιαν ουκ ολιγην
ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρες επιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια ημων υμιν εστιν
και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον της εφεσου αλλα σχεδον πασης της ασιας ο παυλος ουτος πεισας μετεστησεν ικανον οχλον λεγων οτι ουκ εισιν εισι θεοι οι δια χειρων γινομενοι
ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν υμιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον αρτεμιδος εις ουθεν ουδεν λογισθηναι μελλειν μελλει δε και καθαιρεισθαι την της μεγαλειοτητα μεγαλιοτητος αυτης ην ολη η ασια και η οικουμενη σεβεται
ακουσαντες δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
και επλησθη η πολις ολη της συγχυσεως συγχησεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδονας συνεκδημους παυλου
Chapter 20
διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα
ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης αυτω επιβουλης υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμη του υποστρεφειν δια μακεδονιας
επιβουλης ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης αυτω επιβουλης υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις επι την συριαν εγενετο γνωμη του υποστρεφειν δια μακεδονιας
συνειπετο δε αυτω αχρι της ασιας σωπατρος πυρρου βεροιαιος βρροιαιος θεσσαλονικεων θεσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος τροφυμος
ουτοι δε προσελθοντες προελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι
ημεις δε δ εξεπλευσαμεν εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρι ημερων πεντε ου διετριψαμεν ημερας επτα
εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων των μαθητων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων μελλον εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν παρετεινε τε τον λογον μεχρι αχρι μεσονυκτιου
ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι
καθημενος καθεζομενος δε τις νεανιας ευτυχος ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος υπνω βαθει βαθυ διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος
καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν αυτον μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν
αναβας δε και κλασας αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας αχρι αχρις αυγης ουτως εξηλθεν
ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
ημεις δε προσελθοντες προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν εις επι την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρ διατεταγμενος ην διατεταγμενος μελλων αυτος πεζευειν
ως δε συνεβαλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην
κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυ χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον και μειναντες εν τρωγυλλιω τη εχομενη ηλθομεν εις μιλητον
εκρινεν κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την ε εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ην αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα
εκρινεν γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον φεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν εσπευδε γαρ ει δυνατον ην ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης πεντικοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα εν ιερουσαλημ
απο δε της μιλητου μιλυτου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας
ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην
δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πολλων δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων
ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ κατα οικους και κα
διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν ελλησι την εις τον θεον μετανοιαν και πιστιν την εις τον κυριον ημων ιησουν χριστον
και νυν ιδου εγω δεδεμενος τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα συμβησομενα μοι μη ειδως
πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον λεγων οτι δεσμα με και θλιψεις με μενουσιν
αλλ ουδενος λογον ποιουμαι ουδε εχω την ψυχην μου τιμιαν εμαυτω ως τε τελειωσαι τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου ιησου χριστου διαμαρτυρασθαι διαμαρτυρεσθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεου
και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι ουκ εστιν οψεσθε οψεσθαι το προσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων την βασιλειαν το ευαγγελιον του θεου
διοτι διο μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημεραν ημερα οτι καθαρος εγω ειμι απο του αιματος παντων υμων
ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι υμιν πασαν την βουλην του θεου
ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι υμιν πασαν την βουλην του θεου
προσεχετε ουν εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν ποιμενειν την εκκλησιαν του κυριου και θεου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου αιματος
εγω γαρ οιδα τουτο οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου
και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω αυτων
διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον υμων
και τα νυν παρατιθεμαι υμας αδελφοι τω θεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω υμας εποικοδομησαι και δουναι υμιν κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν
αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα
αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν ουσι μετ εμου επηρετησαν υπηρετησαν αι χειρες χειραις αυται
παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως ουτω κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των τον λογων λογον του κυριου ιησου οτι αυτος ειπεν ειπε μακαριον εστιν διδοναι μαλλον διδοναι η λαμβανειν
και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
ικανος δε κλαυθμος εγενετο κλαυθμος παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον
οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν μελλουσι το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον
Chapter 21
ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κων κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
και ευροντες πλοιον διαπερων διαπερον εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
αναφανεντες αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες καταλοιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
και ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα
οτε δε εγενετο ημας εξαρτησαι εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν γυναιξι και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον αιγυαλον προσηυξαμεθα προσευξαμενοι
ησπασαμεθα αλληλους και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν ενεβημαν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
ημεις υμεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
τη δε επαυριον εξελθοντες οι περι τον παυλον ηλθον ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου του οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν κατηλθε τις της απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος αγαμος
και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου εαυτου τας χειρας και τους ποδας και τας χειρας ειπεν ειπε ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως ουτω δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων εχθρων
ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν υμεις ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
απεκριθη τε δε ο παυλος και ειπε τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και α αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
απεκριθη τε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν ποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα του κυριου γενεσθω
μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι παρασκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ ιεροσολυμα
συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο απεδεξαντο ημας οι αδελφοι
τη δε επιουση τε επαυριον εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι παρεγενοντο προς αυτον
και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν εθνεσι δια της διακονιας αυτου
οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον θεον ειποντες ειπον τε αυτω θεωρεις ω αδελφε αδελφαι ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν υπαρχουσι
κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν εθνεσι περιπατειν
τι ουν εστιν παντως παντος δει συνελθειν πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις αυτους ινα ξυρησωνται την κεφαλην τας κεφαλας και γνωσονται γνωσιν παντες οτι περι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος φυλασσων τον νομον φυλασσων
περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτον τουτων τηρειν αυτους αλλα ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη προσενεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας επ αυτον
κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου απανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν κεκοινωνηκε τον αγιον τοπον τουτον
ησαν γαρ εωρακοτες προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
ζητουντων δε τε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης σπειρας οτι ολη συγκεχυται συνγκεχηται ιερουσαλημ
ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους εκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
τοτε εγγισας δε ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν εκελευσε δεθηναι αλυσεσιν αλυσεσι δυσιν δυσι και επυνθανετο τις αν ειη και τι εστιν πεποιηκως
αλλοι δε αλλο τι εβοων επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
ηκολουθει ηκολουθη γαρ το πληθος του λαου κραζον κραζοντες αιρε αυτον
μελλων τε εισαγεσθαι δε ο παυλος εις την παρεμβολην εισαγεσθαι ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν εξεστι μοι ειπειν προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας ανδραν των σικαριων
ειπεν ειπε δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν κατεσεισε τη χειρι τω λαω πολλης δε γενομενης σιγης γενομενης προσεφωνει προσεφωνησε τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
Chapter 22
ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυνι νυν απολογιας
ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει προσεφωνησεν αυτοις μαλλον παρεσχον παρεσχων ησυχιαν και φησιν
εγω μεν ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος γεγενημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος ανατεθραμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ πεπαιδευμενος κατα ακριβειαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως υμεις παντες εσμεν υμεις εστε σημερον
ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας
ως και ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον παρ ων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν
εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εξεφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε
επεσα επεσον τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις
εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν ειπε τε δε προς με εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις
οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο και εμφοβοι εγενοντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι
οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο και εμφοβοι εγενοντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι
ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν ειπε προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι
ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος χειραγογουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον
ανανιας δε τις ανηρ ευσεβης κατα ευλαβης και τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων εν δαμασκω ιουδαιων
ελθων προς με και επιστας ειπεν ειπε μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω αυτη και εγω εν τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον
ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο προεχειρησατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου
οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας και ηκουσας
και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα του αυτου κυριου
εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενου προσευχομενω μου εν τω ιερω γενεσθαι μοι με εν εκστασει
και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου την μαρτυριαν περι εμου
καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην ειμι φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε
και οτε εξεχειτο το αιμα του στεφανου του μαρτυρος προτομαρτυρος σου και αυτος ημην εφεστως και συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου και φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον
και ειπεν ειπε προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε
ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου τουτου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζην
ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν καθηκει αυτον ζην
κραζοντων κραυγαζοντων δε αυτων επι πλειον και ριπτουντων ριπτοντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα
εκελευσεν αυτον ο χιλιαρχος αγεσθαι εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπων μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω
ως δε προετεινεν προετειναν αυτον τοις ιμασιν ειπεν ειπε προς τον εστωτα εφεστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εστιν εξεστιν υμιν μαστιζειν
ακουσας δε ο εκατονταρχος προσελθων απηγγειλεν τω χιλιαρχω απηγγειλε λεγων ορα τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν
προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι ει συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι
απεκριθη τε δε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι γεγενημαι
ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι θελοντες μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι ην αυτον αυτω δεδεκως δεδοκως
τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται υπο παρα των ιουδαιων ελυσεν αυτον απο των δεσμων και εκελευσεν εκελευσε ελθειν συνελθειν τους αρχιερεις και ολον παν το συνεδριον αυτων και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους
Chapter 23
ατενισας δε τω συνεδριω ο παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας ωρας
ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν εκελευσε τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα
τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν ειπε τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι
οι δε παρεστωτες ειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις λοιρεις
εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι αρχιερευς εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως
γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν εστι σαδδουκαιων φαρισαιων το δε ετερον φαρισαιων σαδδουκαιων εκραξεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιου περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι
τουτο δε αυτου λαλησαντος ειποντος εγενετο στασις των φαρισαιων και των σαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος
σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν λεγουσι μη ειναι αναστασιν μηδε μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν ομολογουσι τα αμφοτερα
εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες οι τινες των γραμματεις γραμματαιων του μερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος μη θεομαχωμεν
πολλης δε γενομενης στασεως ευλαβηθεις φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν εκελευσε το στρατευμα καταβηναι καταβαν και αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην
τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν ειπε θαρσει παυλε ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι
γενομενης δε ημερας ποιησαντες τινες των ιουδαιων συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν ανεθεματησαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν αποκτεινωσι τον παυλον
ησαν δε πλειους τεσσαρακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν συνομοσιαν πεποιηκοτες ποιησαμενοι
οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν αρχιερευσι και τοις πρεσβυτεροις ειπον αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους αυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον
νυν ουν υμεις εμφανισατε εμφανησατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως αυριον καταγη αυτον εις καταγαγη προς υμας ημας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον
νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως αυριον αυτον καταγαγη προς υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον
ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου το την ενεδρον ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν απηγγειλε τω παυλω
προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ τι απαγγειλαι απαγγειλε αυτω
ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν ηγαγε προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν ηρωτησε τουτον τον νεανιαν νεανισκον αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι
επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι απαγγειλε μοι
ειπεν ειπε δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον καταγαγης τον παυλον ως μελλοντα τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου
συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν ενεδρευουσι γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσαρακοντα οιτινες ανεθεματισαν ανεθεματησαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν εισιν ετοιμοι εισιν προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν
ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσεν απελυσε τον νεανιαν νεανισκον παραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς με
και προσκαλεσαμενος δυο τινας των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαρειας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο της τριτης ωρας της νυκτος
κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον φιλ παυλον διασωσωσιν διασωσωσι προς φηλικα φιληκα τον ηγεμονα
γραψας επιστολην περιεχουσαν εχουσαν τον τυπον τουτον
κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι φιληκι χαιρειν
τον ανδρα τουτον συλληφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλομην αυτον μαθων οτι ρωμαιος εστιν
βουλομενος δε γνωναι επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων αυτον
ον ευρον εγκαλουμενον εγκαλουμενος περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα εχοντα
μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα μελλειν εσεσθαι υπο εξ των αυτων ιουδαιων εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν τα προς αυτον επι σου ερρωσο
οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια της νυκτος εις την αντιπατριδα
τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις πορευεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην
οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τω τον παυλον αυτω
αναγνους δε ο ηγεμων και επερωτησας εκ ποιας επαρχιας εστιν και πυθομενος πιθομενος οτι απο κιλικιας
διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται εκελευσεν εκελευσε τε αυτον εν τω πραιτωριω ηρωδου φυλασσεσθε φυλασσεσθαι
Chapter 24
μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα των πρεσβυτερων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου
κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και κατορθωματων γινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας
παντη τε και πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ φιληξ μετα πασης ευχαριστιας
ινα δε μη επι πλειον πλοιον σε εγκοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημων συντομως τη ση επιεικεια
ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμον και κινουντα στασιν πασιν πασι τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της των ναζωραιων αιρεσεως
ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμον και κινουντα στασιν πασιν τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της των ναζωραιων αιρεσεως
ος και το ιερον επειρασεν επειρασε βεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν και κατα τον νομον τον ημετερον ηθελησαμεν κριναι
παρελθων δε λυσιας ο χιλιαρχος μετα πολλης βιας εκ των χειρων ημων απηγαγε
κελευσας και τους κατηγορους ερχεσθαι προς σε παρ ου δυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου
συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες τα ταυτα αυτα ουτως εχειν
απεκριθη δε τε ο παυλος νευσαντος αυτη αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμοτερον τα περι εμαυτου απολογουμαι
δυναμενου δυναμενους σου γνωναι οτι ου πλειους εισιν εισι μοι ημεραι δεκαδυο αφ ης ανεβην προσκυνησων εν ιερουσαλημ
και ουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον η επισυστασιν περισυστασιν ποιουντα οχλου οχλον ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα την πολιν
ουτε παραστησαι με δυνανται περι ων νυν κατηγορουσιν κατηγορουσι μου
ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων πασιν πασι τοις κατα τον νομον και τοις προφηταις γεγραμμενοις
ελπιδα εχων εις προς τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν εσε μελλειν εσεσθαι νεκρων δικαιων δικαιον τε και αδικων
εν τουτω δε και αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχων προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος
και δι ετων δε πλειονων παρεγενομην ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου και προσφορας
εν οις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες απο της ασιας ιουδαιοι
τινες απο της ασιας ιουδαιοι ους δει εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει ετι τι εχοιεν προς με
η αυτοι ουτοι ειπατωσαν ει τι ευρον εν εμοι αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου
η αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον εν εμοι αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου
η περι μιας ταυτης φωνης ης εκραξα εκεκραξα εστως εν αυτοις οτι περι αναστασεως νεκρων εγω σημερον κρινομαι σημερον υφ υμων
ακουσας δε ταυτα ο φηλιξ φιληξ ανεβαλετο αυτους ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπων οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμας
διαταξαμενος τε τω εκατονταρχη τηρεισθαι τον παυλον εχειν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν η προσερχεσθαι αυτω
μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ φιληξ συν δρουσιλλη δρουσιλη τη ιδια γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον πιστεως
διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλοντος εσεσθαι εμφοβος γενομενος ο φηλιξ φιληξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων λαβων μετακαλεσομαι σε
αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο του παυλου οπως λυση ινα απολυση αυτον διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω
διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν ελαβε διαδοχον ο φηλιξ φιληξ πορκιον φηστον θελων θελον τε τα χαριτας καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ φιληξ κατελιπεν κατελιπε τον παυλον δεδεμενον
Chapter 25
φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
ενεφανισαν δε αυτω ο τε αρχιερευς και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ενε ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εν καισαρεια εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
οι μεν ουν δυνατοι εν υμιν φησιν φησι συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου ατοπον κατη
οι ουν δυνατοι εν υμιν φησιν συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου
διατριψας δε εν αυτοις ημερας ημεις πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας καθησας επι του βηματος εκελευσεν εκελευσε τον παυλον αχθηναι
παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και θρ βαρεα αιτιωματα αιτιματα φεροντες κατα του παυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι
απολογουμενου αυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
ο φηστος δε τοις ιουδαιοις θελων χαριν καταθεσθαι καταθεισθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν ειπε θελεις θελοις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κρινεσθαι επ απ εμου
ειπεν ειπε δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
ει μεν γαρ αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν κατηγορουσι μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
ημερων δε διαγενομενων διαγενομενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη βερνινικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασαμενοι τον φηστον
ως δε πλειους ημερας διετριβεν διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος φιληκος δεσμιος
περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν ενεφανησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου δικην
προς ους απεκριθην οτι ουκ εθος εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα εις προσωπον εχοι τους κατη κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους γορους τοπον τε απολογιας λαβοι αντιλογιας λαβη περι του εγκληματος
συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον ων υπενοουν εγω
ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων
του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι τηρησθαι αυτον εως ου πεμψω αυτον προς καισαρα
αγριππας δε προς τον φηστον εφη ειπεν εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου
τη ουν δε επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης βερενικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν ανδρασι τοις κατ εξοχην ουσιν ουσι τοις της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ βασιλευς και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου τουτου παν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν αυτον ζην αυτον μηκετι
εγω δε καταλαβομενος λαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναι και αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν αυτον
περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων υμιν και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι
περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι
αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ κατα αυτου αιτιας σημαναι
Chapter 26
ο βασιλευς προς τον ο βασιλευς προς τον παυλον αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι υπερ σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος απελογειτο εκτεινας την χειρα
περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον εαυτον μακαριον επι σου μελλων απολογεισθαι σημερον
μαλιστα γνωστην οντα σε παντων των κατα ιουδαιους ηθων τε και ζητηματων διο δεομαι σου μακροθυμως ακουσαι μου
την μεν ουν βιωσιν μου την εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εν ιεροσολυμοις ισασιν ισασι παντες οι ιουδαιοι
προγινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσιν θελωσι μαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειας εζησα φαρισαιος
και νυν επ ελπιδι της προς τους πατερας επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενος γινομενος
εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι βασιλευ αγριππα υπο ιουδαιων
τι απιστον κρινεται παρ περι υμιν υμων ει ο θεος νεκρους εγειρει
εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δειν πολλα εναντια πραξαι
ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους των αγιων εγω φυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφον
και κατα πασας τας συναγωγας πολλεκις πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος εμβαινομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις
εν οις και πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της παρα των αρχιερεων
εν οις και πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της παρα των αρχιερεων
ημερας μεσης κατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενους
παντων δε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην φωνης λαλουσαν λαλουσης προς με και λεγουσαν λεγουσης τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν
εγω δε ειπον τις ει κυριε ο δε ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
αλλα αλλ αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες ων τε οφθησομαι οφθεισομαι σοι
εξαιρουμενος σε εκ του λαου και των εθνων εις ους εγω σε αποστελλω αποστελω
ανοιξαι οφθαλμους αυτων του υποστρεψαι επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και απο της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμε
οθεν βασιλευ βασιλευς αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια
αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον και ιεροσολυμοις εις πασαν τε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν απαγγελλων απηγγειλον μετανοειν και επιστρεφειν επι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας
ενεκα τουτων με συλλαβομενοι οι ιουδαιοι με συλλαβομενοι εν τω ιερω επειρωντο διαχειρισασθαι
επικουριας ουν τυχων της παρα του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα μαρτυρομενος μικρω τε και μεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηται ελαλησαν μελλοντων γινεσθαι και μωυσης
ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τω λαω και τοις εθνεσιν εθνεσι
ταυτα δε αυτου απολογουμενου απολογου ο φηστος μεγαλη τη φωνη εφη μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει
μενου ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη εφη μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει
ο δε ου μαινομαι φησιν φησι κρατιστε φηστε αλλα αληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι
επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον και παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον τι τουτων ου πειθομαι ουδεν ου γαρ εν γωνια πεπραγμενον τουτο εστιν
πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις
ο δε αγριππας προς τον παυλον εφη εν ολιγω με πειθεις χριστιανον γενεσθαι
ο δε παυλος ειπεν ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν πολλω ου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος καγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων
και ταυτα ειποντος αυτου ανεστη ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη βερενικη και παντες οι συγκαθημενοι αυτοις
και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατου αξιον η δεσμων πρασσει ο ανθρωπος ουτος
αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα
Chapter 27
ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν παρεδιδου τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας δεσμοτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης
επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω αδραμυτηνω μελλοντες μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονος μακεδωνος θεσσαλονικεως
τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος χρησαμενος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν επετρεψε προς τους φιλους πορευθεντα επιμελειας τυχειν
κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι εναντιους
κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι εναντιους
το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθομεν εις μυρα της λυκιας λικιας
κακει ευρων ο εκατονταρχος πλοιον αλεξανδρινον αλεξανδρεινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ανεβηβασεν ημας εις αυτο
εν ικαναις ικανες δε ημεραις βραδυπλοουντες βραδυπλουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη προσεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατα σαλμωνην
μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς πολιν ην πολις λασαια
ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το ηδη και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος
λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν
ο δε εκατονταρχης εκατονταρχος τω κυβερνητη και τω ναυκληρω επειθετο μαλλον η τοις υπο του παυλου λεγομενοις
ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιαν οι πλειους εθεντο βουλην αναχθηναι κακειθεν ει πως δυναιντο καταντησαντες εις φοινικα φοινικας παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον
υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο παρεγενοντο την κρητην
μετ ου πολυ δε εβαλεν εβαλε κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευροκλυδων
συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα
νησιον δε τι υποδραμοντες υπεκδραμοντες καλουμενον κλαυδην μολις ισχυσαμεν περικρατεις γενεσθαι της σκαφης
ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτην εκπεσωσιν χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο
ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες υποζωνυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτην συρτιν εκπεσωσιν εκπεσωσι χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο
σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη της εξης εκβολην εκβολης εποιουντο
και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερριψαμεν
μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο πασα ελπις του σωζεσθαι ημας
πολλης δε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν
και τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πλην του πλοιου
παρεστη παρεστι γαρ μοι ταυτη τη νυκτι αγγελος κυριου του θεου ου ειμι ω και λατρευω
λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου
διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπον λελαληται μοι
εις νησον δε τινα δει υμας ημας εκπεσειν
ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προαγειν προσαγειν τινα αυτοις χωραν
και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες διασταντες και παλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε
φοβουμενοι τε μηπως εις τραχεις βραχεις τοπους εκπεσωμεν εκ πρυνης πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντο ημεραν γενεσθαι
των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πρωρας μελλοντων αγκυρας εκτεινειν
ειπεν ο παυλος τω εκα εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε
ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη τονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν μηνωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε δυνασθαι
τοτε οι στρατιωται απεκοψαν τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν
αχρι δε ου ημελλεν εμελλεν ημερα γινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημεραν προσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηδεν προσλαβομενοι
διο παρακαλω υμας προσλαβειν τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας ημετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ εκ της κεφαλης πεσειται
ειπων δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν ευχαριστησε τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν
ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο προσελαβον τροφης
ημεν δε εν τω πλοιω αι πασαι ψυχαι διακοσιαι εβδομηκοντα εξ
κορεσθεντες δε της τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι εκβαλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν
οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευσαντο ει δυνατον εξωσαι εκσωσαι το πλοιον
και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμονα αρτεμωνα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλον
περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον εκεκειλαν επωκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας των κυματων
των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν αποκτεινωσι μη τις εκκολυμβησας διαφυγη
ο δε εκατονταρχος βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν εκολυσεν αυτους του βουληματος βουλευματος εκελευσεν εκελευσε τε τους δυναμενους κολυμβαν απορριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι
ο δε εκατονταρχος βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαν απορριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι
και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην
Chapter 28
και διασωθεντες τοτε επεγνωσαν οτι μελιτη η νησος καλειται
οι δε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αναψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα εκ της θερμης διεξελθουσα καθηψεν καθηψε της χειρος αυτου
ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου ελεγον προς αλληλους παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν
ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον
οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλλομενοι ελεγον αυτον θεον αυτον ειναι
εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν υπηρχε χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημερας φιλοφρονως εξενισεν
εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντερια συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος ειπελθων εισελθων και προσευξαμενος επευξαμενος και επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
τουτου ουν γενομενου και οι λοιποι οι εχοντες ασθενειας εν τη νησω προσηρχοντο και εθεραπευοντο
οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς την χρειαν
μετα δε τρεις μηνας ηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι παρακεχειμα εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
κοτι μετα δε τρεις μηνας ηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
και καταχθεντες εις συρακουσας συρρακουσας επεμειναμεν υπεμειναν ημερας τρεις
οθεν περιελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους
ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν παρεκλημεν επ αυτοις επιμειναι επι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθομεν
κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων εξηλθον εις απαντησιν ημιν αχρι αχρις αππιου απιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν ελαβε θαρσος
οτε οι δε ηλθομεν εις ρωμην ο εκατονταρχος παρεδωκεν παρεδωκε τους δεσμιους τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι τον παυλον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν ελεγε προς αυτους ανδρες αδελφοι εγω ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν εθεσι τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων
οιτινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων εχον τι κατηγορησαι
δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν ενεκα γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι
οι δε προς αυτον ειπον ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν ελαλησε τι περι σου πονηρον
αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον εστιν ημιν οτι παν πανταχου αντιλεγεται
αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον εστιν ημιν οτι πανταχου ταχου αντιλεγεται
ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηκον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο εξεθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους τα περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως μωσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας
και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν
ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως καλος το πνευμα το αγιον ελαλησεν ελαλησε δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας ημων
λεγον λεγων πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη συνητε ιδητε
επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν ωσι βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν συνωσι και επιστρεψωσιν επιστρεψωσι και ιασομαι ιασωμαι αυτους
γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
και ταυτα αυτου ειποντος απηλθον οι ιουδαιοι πολλην εχοντες εν εαυτοις αυτοις συζητησιν ζητησιν
εμεινεν εμεινε δε ο παυλος διετιαν διαιτιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς εις αυτον
κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως
Jude
Chapter 1
υμεις δε αγαπητοι τη αγιωτατη ωτατη υμων πιστει εποικοδομουντες εποιηςδομουντες εαυτους εν πνευματι αγιω προσευχομενοι
εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος ελαιος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον
και ους μεν ελεειτε διακρινομενοι
ους δε εν φοβω σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες μισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα
τω δε δυναμενω φυλαξαι αυτους υμας απταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασει
μονω σοφω σοφωσωτηρι ημων θεω σωτηρι ημων δοξα και μεγαλωσυνη κρατος και εξουσια και νυν και εις παντας τους αιωνας αμην
Revelation
αποκαλυψις ιησου χριστου ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει και εσημανεν αποστειλας δια του αγγελου αυτου τω δουλω αυτου ιωαννη
ος εμαρτυρησεν εμαρτυρησε τον λογον του θεου και την μαρτυριαν ιησου χριστου οσα ειδεν ιδεν
και μακαριος ο αναγινωσκων και οι ακουοντες τους λογους της προφητειας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυς εστι
ιωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματων α ενωπιον του θρονου αυτου
και απο ιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος προτοτοκος των νεκρων και ο αρχων των βασιλεων της γης τω αγαπωντι ημας και λουσαντι ημας απο των αμαρτιων ημων εν τω αιματι αυτου
και εποιησεν ημας βασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
και εποιησεν ημας βασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
ιδου ερχεται μετα των νεφελων και οψεται αυτον πας οφθαλμος και οιτινες αυτων αυτον εξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι της γης ναι αμην
εγω ειμι το αλφα ἄλφα και το ω λεγει κυριος ο θεος ο ων και ο ην και ο ερχομενος ο παντοκρατωρ
εγω ιωαννης ο αδελφος υμων και κοινωνος κοινονος εν τη θλιψει και βασιλεια και υπομονη εν χριστω ιησου εγενομην εν τη νησω τη καλουμενη πατμω δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν ιησου χριστου
εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα φωνην οπισω μου μεγαλην ως σαλπιγγος
λεγουσης ο βλεπεις γραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις επτα εκκλησιαις εις εφεσον και εις σμυρναν και εις περγαμον και εις θυατειρα και εις σαρδεις και εις φιλαδελφειαν φιλαδελφιαν και εις λαοδικειαν
και εκει επεστρεψα βλεπειν την φωνην ητις ελαλει μετ εμου και επιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας
και ο εν μεσω των επτα λυχνιων ομοιον υιω ανθρωπου ενδεδυμενον ποδηρη και περιεζωσμενον περιεζωμενον προς τοις μαστοις ζωνην χρυσην
η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι και ως εριον λευκον ως ο χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος
και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενοι και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων
και εχων εν τη δεξια αυτου χειρι αστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος φαινει φαινη εν τη δυναμει αυτου
και οτε ειδον αυτον επεσα επεσον προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και εθηκεν εθηκε την δεξιαν αυτου επ εμε λεγων μη φοβου εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος
και οτε ειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και εθηκεν την δεξιαν αυτου επ εμε λεγων μη φοβου εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος
και ο ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τους αιωνας των αιωνων αμην και εχω τας κλεις κλειδας του θανατου και του αδου
γραψον ουν α ειδες και α εισιν εισι και α μελλει γινεσθαι μετα ταυτα
το μυστηριον των επτα αστερων ων ειδες επι της δεξιας μου και τας επτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιων εισιν εισι και αι λυχνιαι αι επτα επτα εκκλησιαι εισιν εισι
Chapter 2
τω αγγελω της εν εφεσω νεφεσω γραψον εκκλησιας γραψον ταδε λεγει κυριος ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο o περιπατων εν μεσω των επτα λυχνιων των χρυσων
οιδα τα εργα σου και τον κοπον σου και την υπομονην σου και οτι ου δυνη βαστασαι κακους και επειρασας τους λεγοντας εαυτους αποστολους ειναι και ουκ εισιν εισι και ευρες αυτους ψευδεις
και υπομονην εχεις εχειν και εβαστασας δια το ονομα μου και ουκ εκοπιασας ἐκοπίασας
αλλα αλλ εχω κατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτην αφηκας
μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και κινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησης
αλλα τουτο εχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων α καγω μισω
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης ο εστιν εν τω παραδεισω παραδισω του θεου μου
και τω αγγελω της εν σμυρνη εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησεν εζησε
οιδα σου τα εργα και την θλιψιν και την πτωχειαν αλλα πλουσιος ει και την βλασφημιαν εκ των λεγοντων ιουδαιους ειναι εαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σατανα
οιδα σου τα εργα και την θλιψιν και την πτωχειαν αλλα πλουσιος ει και την βλασφημιαν εκ των λεγοντων ιουδαιους ειναι εαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σατανα
μηδεν φοβου α μελλεις πειθανειν παθειν ιδου δη μελλει βαλειν βάλλειν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακην ινα πειρασθητε και εξετε θλιψιν ημερων ημερας δεκα γινου πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ζωης
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ο νικων ου μη αδικηθη αδικιθη εκ του θανατου του δευτερου
και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο ερευνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργα υμων
υμιν δε λεγω τοις λοιποις τοις εν θυατειροις οσοι ουκ εχουσιν εχουσι την διδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθεα βαθέα του σατανα ως λεγουσιν ου βαλλω εφ υμας ημας αλλο βαρος
πλην ο εχετε κρατησατε αχρι αχρις ου ανοιξω αν ηξω
και ο νικων και ο τηρων τελων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτω εξουσιαν επι των εθνων
και ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικα συντριβησεται ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου
ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου και δωσω αυτω τον αστερα τον πρωινον
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
Chapter 3
και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνευματα του θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι και ζης και νεκρος ει
γινου γρηγορων και στηρισον τηρησον τα λοιπα α εμελλες αποβαλλειν ου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου μου
μνημονευε ουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω επι σε ως κλεπτης και ου μη γνωση γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε
μνημονευε ουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω επι σε ως κλεπτης και ου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε
αλλ ολιγα ονοματα εχεις ονοματα εν σαρδεσιν α αι ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσιν περιπατησουσι μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν
ο νικων ουτος περιβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλειψω το ονομα αυτου εκ της του βιβλου της ζωης και ομολογησω το ονομα αυτου ενωπιον του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
και τω αγγελω της εν φιλαδελφεια φιλαδελφια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος ο εχων την κλειν του δαυιδ ο ανοιγων και ουδεις κλεισει αυτην ει μη ο ανοιγων και ουδεις ανοιξει
οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ανεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου
ιδου διδωμι εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξωσιν αξωσι και προσκυνησωσιν ενωπιον αυτων των ποδων σου και γνωσιν οτι ηγαπησα ηγαπησας σε
οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου σου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επι της γης
ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδεις λαβη τον στεφανον σου
ο νικων ποιησω αυτον στυλον ενωπιον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη εξελθει ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η κατα καταβαινει εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το καινον
ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η καταβαινει βαινει εκ απο του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το καινον
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
και τω αγγελω της εν λαοδικεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθινος η αρχη της κτισεως του θεου
οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε ζεστος οφελον ωφελον ψυχρος ης η ζεστος
ουτως οτι χλιαρος ει και ου ζεστος ουτε ψυχρος μελλω σε εμεσαι εμμεσαι εκ του στοματος μου
οτι λεγεις πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδενος χρειαν εχω και ουκ οιδας ειδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ο ελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος
συμβουλευω σοι αγορασαι αγορασω χρυσιον παρ εμου πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλυριον κολλουριον ινα εγχριση τους οφθαλμους σου ινα βλεπης
εγω οσους εαν φιλω ελεω ελεγχω ελεγω και παιδευω ζηλωσον ζηλευε ουν και μετανοησον
ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν και εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου
ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
Chapter 4
μετα ταυτα ειδον και ιδου θυρα ανεωγμενη εν τω ουρανω και η φωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης λαλουσα μετ εμου λεγων αναβα ωδε και δειξω σοι α δει γενεσθαι μετα ταυτα
και ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδου θρονος εκειτο εν τω ουρανω και επι τον θρονον καθημενος
και ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδου θρονος εκειτο εν τω ουρανω και επι τον θρονον καθημενος
ομοιος ορασει λιθω ιασπιδι και σαρδιω και ιρις ἶρις κυκλοθεν του θρονου ομοιως ορασις σμαραγδινων σμαργδινων
και κυκλοθεν του θρονου θρονοι κδ εικοσι τεσσαρες και επι τους θρονους τους κδ εικοσι τεσσαρας πρεσβυτερους καθημενους περιβεβλημενους εν ιματιοις λευκοις και επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χρυσους
και εκ του θρονου εκπορευονται αστραπαι και φωναι και βρονται και επτα λαμπαδες πυρος καιομεναι εκκαιομεναι ενωπιον του θρονου αυτου αι εισιν επτα πνευματα του θεου
και ενωπιον του θρονου ως θαλασσα υαλινη ομοια κρυσταλλω και εν μεσω του θρονου και κυκλω του θρονου τεσσαρα ζωα γεμοντα οφθαλμων εμπροσθεν και οπισθεν οπισω
και το ζωον το πρωτον ομοιον λεοντι και το δευτερον ζωον ομοιον μοσχω και το τριτον ζωον εχον εχων προσωπον ανθρωπου και το τεταρτον ζωον ομοιον αετω πετομενω
και τα τεσσαρα ζωα εν καθ εν εχον εχων ανα πτερυγας εξ κυκλοθεν και εσωθεν γεμουσιν οφθαλμων και αναπαυσιν ουκ εχουσιν ημερας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ην και ο ων και ο ερχομενος
και οταν δωσιν δωσι τα ζωα δοξαν και τιμην και ευχαριστιαν τω καθημενω επι του θρονου τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων
πεσουνται οι κδ εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθημενου επι του θρονου και προσκυνησουσιν προσκυνησουσι τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων και βαλουσιν βαλοῦσι τους στεφανους αυτων ενωπιον του θρονου λεγοντες
αξιος ει ο κυριος και ο θεος ημων ο αγιος λαβειν την δοξαν και την τιμην και την δυναμιν οτι συ εκτισας παντα και δια το θελημα σου ησαν και εκτισθησαν
αξιος ει ο κυριος και ο θεος ημων ο αγιος ουρανιος λαβειν την δοξαν και την τιμην και την δυναμιν οτι συ εκτισας κτισας παντα και δια το θελημα σου ησαν και εκτισθησαν
Chapter 5
και ειδον επι την δεξιαν του καθημενου επι του θρονου βιβλιον γεγραμμενον εσωθεν και εξωθεν κατεσφραγισμενον σφραγισιν επτα
και ειδον αγγελον ισχυρον κηρυσσοντα εν φωνη μεγαλη τις τὶς αξιος εστιν ανοιξαι το βιβλιον και λυσαι τας σφραγιδας αυτου
και ουδεις εδυνατο εν τω ουρανω ανω ουτε επι της γης ουτε υποκατω της γης ανοιξαι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο
και εις εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιε ιδου ενικησεν ο λεων ο εκ της φυλης ιουδα η ριζα του δαυιδ ο ανοιγων το βιβλιον και τας επτα σφραγιδας αυτου
και ειδον εν μεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωων και εν μεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκος ως εσφαγμενον εχον κερατα επτα και οφθαλμους επτα α εισιν εισι τα επτα πνευματα του θεου αποστελλομενα εις πασαν την γην
και ηλθεν ηλθε και ειληφεν εκ της δεξιας του καθημενου επι του θρονου
και οτε ελαβεν ελαβε το βιβλιον τα τεσσαρα ζωα και κδ οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι επεσον ενωπιον του αρνιου εχοντες εκαστος εκ της κιθαραν κιθαρας και φιαλας χρυσας γεμουσας θυμιαματων αι εισιν εισι προσευχαι των αγιων
και αδουσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβειν το βιβλιον και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτου οτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω ημας εν τω αιματι σου εκ πασης φυλης φιλης και γλωσσης και λαου και εθνους
και εποιησας αυτους τω θεω ημων βασιλεις και ιερεις και βασιλευσουσιν επι της γης
και ειδον και ηκουσα ως φωνην αγγελων πολλων κυκλω του θρονου και των ζωων και των πρεσβυτερων και ην ο αριθμος αυτων μυριαδες μυριαδων και χιλιαδες χιλιαδων
και ειδον και ηκουσα ως φωνην αγγελων πολλων κυκλω κυκλου του θρονου και των ζωων και των πρεσβυτερων και ην ο αριθμος αυτων μυριαδες μυριαδων και χιλιαδες χιλιαδων
λεγοντες φωνη μεγαλη αξιον εστιν το αρνιον αρνυον το εσφαγμενον λαβειν την δυναμιν και τον πλουτον και την σοφιαν και ισχυν και τιμην και δοξαν και ευλογιαν
και παν κτισμα ο εν τω ουρανω και επι της γης και υποκατω της γης και επι της θαλασσης εστιν και τα εν αυτοις παντας παντα και ηκουσα λεγοντας τω καθημενω επι θρονω του θρονου και τω αρνιω η ευλογια και η τιμη και η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
και τα τεσσαρα ζωα λεγοντα το αμην και οι πρεσβυτεροι επεσον και προσεκυνησαν
Chapter 6
και ειδον οτι ηνοιξεν ηνοιξε το αρνιον μιαν εκ των επτα σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρων ζωων λεγοντος ως φωνη φωνῆς βροντης ερχου και ιδε
και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν εξηλθε νικων και ινα νικηση
και οτε ηνοιξεν ηνοιγε την δευτεραν σφραγιδα ηκουσα του δευτερου ζωου λεγοντος ερχου
και εξηλθεν αλλος ιππος πυρος πυρρος και τω καθημενω επ αυτον αυτω εδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ της γης ινα αλληλους σφαξωσιν σφαξωσι και εδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη
και οτε οτη ηνοιξεν ηνοιξε την σφραγιδα την τριτην ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδε και ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτον εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου
και ηκουσα φωνην εν μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθης δηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησης
και ηκουσα φωνην εν μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθης δηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησης αδικησεις
και οτε ηνοιξεν ηνοιξε την σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα του τεταρτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδε
και ιδου ιππος χλωρος χλορος και ο καθημενος επανω αυτου ονομα αυτω ο θανατος και ο αδης ηκολουθει αυτω και εδοθη εδοθει αυτω εξουσια επι το τεταρτον της γης αποκτειναι εν ρομφαια και εν λιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γης
και οτε ηνοιξεν ηνοιξε την πεμπτην σφραγιδα ειδον υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενων δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν του αρνιου ην ειχον
και εκραξαν φωνη φωνην μεγαλη μεγαλην λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθινος ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων εκ των κατοικουντων επι της γης
και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη και ερρεθη ερεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται αναπαυσονται ετι χρονον εως πληρωσωσιν πληρωσωσι και οι συνδουλοι δουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων και οι μελλοντες αποκτενεσθαι ως και αυτοι
και ειδον οτε ηνοιξεν ηνοιξε την σφραγιδα την εκτην και σεισμος μεγας εγενετο και ο ηλιος μελας εγενετο ως σακκος τριχινος και η σεληνη ολη εγενετο ως εις αιμα
και οι αστερες του ουρανου επεσον εις την γην ως συκη βαλουσα τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σειομενη
και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενον ελισσομενος και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν
και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος και ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων
και λεγουσιν λεγουσι τοις ορεσιν ορεσι και ταις πετραις πεσετε εφ ημας και κρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και απο της οργης του αρνιου
και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσετε εφ ημας και κρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου τω θρονω και απο της οργης του αρνιου
οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτου και τις δυναται σταθηναι
Chapter 7
και μετα τουτο ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης ινα μη πνεη ο ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μητε επι τι το δενδρον
και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο της ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν εκραξε φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι τε την γην και την θαλασσαν
λεγων μη αδικησητε την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρι ου σου σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτων
και ηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενων εκατον και τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες εσφραγισμενων εκ πασης φυλης υιων ισραηλ
εκ φυλης ιουδα δωδεκα ιβ χιλιαδες εσφραγισμεναι εσφραγισμενων εκ φυλης ρουβιμ δωδεκα ρουβεν ιβ χιλιαδες εκ φυλης γαδ δωδεκα ιβ χιλιαδες
εκ φυλης ασηρ δωδεκα ιβ χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλειμ νεφθαλημ δωδεκα ιβ χιλιαδες εκ φυλης μανασση δωδεκα χιλιαδες
εκ φυλης συμεων δωδεκα ιβ χιλιαδες εκ φυλης λευι δωδεκα ιβ χιλιαδες εκ φυλης ισαχαρ ισσαχαρ δωδεκα ιβ χιλιαδες
εκ φυλης ζαβουλων δωδεκα ιβ χιλιαδες εκ φυλης ιωσηφ δωδεκα ιβ χιλιαδες εκ φυλης βενιαμιν δωδεκα ιβ χιλιαδες εσφραγισμεναι
μετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι ουδεις εδυνατο δυναται εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτας ενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενους στολας λευκας και φοινικας φυνικας εν ταις χερσιν αυτων
και κραζουσιν κραζουσι φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω θεω ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω
και κραζουσιν φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω των θεω ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω αρνιον
και παντες οι αγγελοι ειστηκεισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσον ενωπιον του θρονου αυτου επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην
και απεκριθη απεκριθει εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οτι οι περιβεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες εισιν εισι και ποθεν ηλθον
και ειπον αυτω κυριε μου συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν επλατυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν εν τω αιματι του αρνιου
δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι τω θρονω σκηνωσει επ αυτους
ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδ ουδε ου μη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα
οτι το αρνιον το ανα μεσον αναμεσον του θρονου ποιμαινει ποιμανει αυτους και οδηγει αυτους επι ζωης πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων
Chapter 8
και οτε ηνοιξεν ηνοιξε την σφραγιδα την εβδομην και εγενετο σιγη εν τω ουρανω ως ημιωριον ἡμιώριον
και ειδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασιν εστηκασι και εδοθησαν εδοθει αυτοις επτα σαλπιγγες
και αλλος αγγελος ηλθεν ηλθε και εσταθη επι του θυσιαστηριου εχων λιβανωτον χρυσουν και εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωση ταις προσευχαις των αγιων παντων επι το θυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του θρονου
και ανεβη ο καπνος των θυμιαματων ταις προσευχαις των αγιων εκ χειρος του αγγελου ενωπιον του θεου
και ειληφεν ο αγγελος τον λιβανωτον και εγεμισεν εγεμησεν αυτον εκ του πυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην και εγενοντο βρονται και φωναι και αστραπαι και σεισμος
και οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα σαλπιγγας ητοιμασαν εαυτους ινα σαλπισωσιν σαλπισωσι
και ο πρωτος εσαλπησε εσαλπισεν εσαλπισε και εγενετο χαλαζα και πυρ μεμιγμενα εν αιματι και εβληθη εις την γην και το τριτον της γης κατεκαη και το τριτον των δενδρων κατεκαη και πας χορτος χλωρος κατεκαη
και ο δευτερος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και ως ορος μεγα καιομενον εβληθη εις την θαλασσαν και εγενετο το τριτον της θαλασσης αιμα
και απεθανεν απεθανε το τριτον των κτισματων εν τη θαλασση τα εχοντα ψυχας και το τριτον των πλοιων διεφθαρη
και ο τριτος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και επεσεν εκ του ουρανου αστηρ μεγας καιομενος ως λαμπας και επεσεν επι το τριτον των ποταμων και επι τας πηγας των υδατων
και το ονομα του αστερος λεγεται ο αψινθος και εγενετο το τριτον των υδατων εις αψινθον και πολλοι των ανθρωπων απεθανον εκ των υδατων οτι επικρανθησαν
και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και επληγη το τριτον του ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων ινα σκοτισθη το τριτον αυτων και το τριτον αυτης αυτων μη φανη η ημερα και η νυξ ομοιως
και ειδον και ηκουσα ενος αετου πετομενου εν μεσουρανηματι λεγοντος φωνη μεγαλη ουαι ουαι ουαι τοις τους κατοικουσιν κατοικουντας επι της γης εκ των λοιπων φωνων της σαλπιγγος των τριων αγγελων των μελλοντων σαλπιζειν
Chapter 9
και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και ειδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του φρεατος της αβυσσου
και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του φρεατος της αβυσσου
και ηνοιξεν το φρεαρ της αβυσσου και ανεβη καπνος εκ του φρεατος ως καπνος καμινου καιομενης και εσκοτισθη ο ηλιος και ο αηρ εκ του καπνου του φρεατος
και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες εις την γην και εδοθη αυταις εξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης
και ερρεθη αυταις ινα μη αδικησωσιν αδικησωσι τον χορτον της γης ουδε παν χλωρον χλορον ουδε παν δενδρον ει μη τους ανθρωπους οιτινες ουκ εχουσιν εχουσι την σφραγιδα του θεου επι των μετωπων μετοπων αυτων
και εδοθη αυταις ινα μη αποκτεινωσιν αυτους αλλ ινα βασανισθωσιν βανισθωσι μηνας πεντε και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκορπιου οταν παιση πεση ανθρωπον
και εν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσιν ζητησουσι οι ανθρωποι τον θανατον και ου μη ευρησουσιν εὑρήσουσιν αυτον και επιθυμησουσιν αποθανειν και φευξεται απ αυτων ο θανατος
και τα ομοιωματα των δα ακριδων ομοια ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι χρυσοι και τα προσωπα αυτων ως ωσπερ προσωπα ανθρωπων
και ειχον τριχας ως τριχας γυναικων και οι οδοντες αυτων ως λεοντων ησαν
και ειχον θωρακας ως θωρακας σιδηρους και η φωνη των πτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον
και εχουσιν ουρας ομοιας σκορπιοις και κεντρα και εν ταις ουραις αυτων εξουσιαν εχουσιν εχουσι του αδικησαι τους ανθρωπους μηνας πεντε
εχουσαι βασιλεα επ αυτων αγγελον αγγελου της αβυσσου ονομα αυτω εβραιστι αββαδων αββαιαδων αββαιδδων εν δε τη ελληνικη ονομα εχει εχων απολλυων απολυων
η ουαι η μια απηλθεν ιδου ερχεται ετι δυο ουαι μετα ταυτα
και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν και ηκουσα φωνην μιαν εκ των τεσσαρων κερατων του θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον του θεου
και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και ηκουσα φωνην μιαν εκ των τεσσαρων κερατων του θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον του θεου
λεγουσαν λεγοντος τω εκτω αγγελω ο εχων την σαλπιγγα λυσον λυσων τους τεσσαρας αγγελους ανεμους τους δεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλω ευφρατη
και ελυθησαν οι τεσσαρες ανεμοι αγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωραν και εις την ημεραν και μηνα και ενιαυτον ινα αποκτεινωσιν αποκτεινωσι το τριτον των ανθρωπων
και ο αριθμος των στρατευματων του ιππου μυριαδες μυριαδων ηκουσα ηκουσαν τον αριθμον αυτων
και ουτως ειδον τους ιππους εν τη ορασει και τους καθημενους επ αυτων εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θειωδεις και αι κεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτων εκπορευεται εκπορευσαι πυρ και καπνος και θειον
απο των τριων πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων απο του πυρος και του καπνου και του θειου του εκπορευομενου εκ των στοματων αυτων
η γαρ εξουσια των ιππων εν τω στοματι αυτων εστιν και εν ταις ουραις αυτων αι γαρ ουραι αυτων ομοιαι οφεων οφεαν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσιν αδικουσι
και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις ου μετενοησαν εκ των εργων των χειρων αυτων ινα μη προσκυνησωσιν προσκυνησωσι τα δαιμονια και τα ειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτε βλεπειν δυναται ουτε ακουειν ουτε περιπατειν ουτε περιπατειν
και ου μετενοησαν εκ των φονων φωνων αυτων ουτε εκ των φαρμακειων αυτων ουτε εκ της πορνειας αυτων ουτε εκ των κλεμματων κλεμακων αυτων
Chapter 10
και ειδον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και η ιρις επι της κεφαλης αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
και ειδον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον περιβεβλημμενον νεφελην κεφελην και η ιρις επι της κεφαλης αυτου και το προσωπον πρωσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλιον ανεωγμενον και εθηκεν εθηκε τον ποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσης τον το δε ευωνυμον επι της γης
και εκραξεν εκραξε φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωνας
και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται εμελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν σφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μη αυτα γραψης γραψεις
και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν ηρε την χειραν χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον
και ωμοσεν ωμοσε τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν εκτισε τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την θαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονος ουκετι εσται
αλλ εν ταις ημεραις της φωνης του εβδομου αγγελου οταν μελλη μελλει σαλπιζειν και ετελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν ευαγγελισε τους δουλους αυτου τους προφητας
και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσα μετ εμου και λεγουσα υπαγε λαβε το βιβλιδαριον το ανεωγμενον εν τη χειρι του αγγελου του εστωτος επι της θαλασσης και επι της γης
και απηλθον προς τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλιδαριον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι
και ελαβον το βιβλιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο αυτὸ και ην εν τω στοματι μου ως μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου
και ελαβον το βιβλιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου
και λεγουσιν λεγουσι μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και επι εθνεσιν εθνεσι και γλωσσαις και βασιλευσιν βασιλευσι πολλοις
Chapter 11
και εδοθη μοι καλαμος ομοιος ραβδω λεγων εγειραι εγειρε και μετρησον τον ναον του θεου και το θυσιαστηριον και τους προσκυνουντας εν αυτω
και την αυλην την εξωθεν του ναου εκβαλε εξω και μη αυτην μετρησης μετρηση οτι εδοθη τοις εθνεσιν εθνεσι και την πολιν την αγιαν πατησουσιν πατησουσι μηνας τεσσαρακοντα και δυο
και δωσω τοις δυσιν δυσι μαρτυσιν μαρτυσι μου και προφητευσουσιν ημερας χιλιας διακοσιας δυακοσιας εξηκοντα περιβεβλημενοι σακκους
ουτοι εισιν αι δυο ελαιαι και αι δυο λυχνιαι αι ενωπιον του κυριου της γης εστωσαι εστωτες
και ει τις αυτους θελει αυτους αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοματος αυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και ει τις θελει αυτους αδικησαι ουτως ουτω δει αυτον αποκτανθηναι
ουτοι εχουσιν εχουσι τον ουρανον εξουσιαν κλεισαι ινα μη υετος βρεχη βρεχει τας ημερας της προφητειας αυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατων στρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην οσακις ασακις εαν θελησωσιν ελθωσιν εν παση πληγη
και οταν τελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον το αναβαινον αναβαῖνον εκ της αβυσσου ποιησουσιν ποιησει μετ αυτων πολεμον και νικησει αυτους και αποκτενει αυτους
και το πτωμα αυτων επι της πλατειας της πολεως της μεγαλης ητις καλειται πνευματικως σοδομα και αιγυπτος οπου και ο κυριος αυτων εσταυρωθη
και βλεπουσιν εκ των λαων και φυλων και γλωσσων και εθνων το πτωμα αυτων ημερας τρεις ημισυ και τα πτωματα αυτων ουκ αφησουσιν τεθηναι εις μνημα
και οι κατοικουντες επι της γης χαιρουσιν επ αυτοις και ευφρανθησονται και δωρα δωσουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι δυο προφηται εβασανισαν τους κατοικουντας επι της γης
και οι κατοικουντες επι της γης χαιρουσιν επ αυτοις και ευφρανθησονται και δωρα δωσουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι δυο προφηται εβασανισαν εβασανησαν τους κατοικουντας επι της γης
και μετα τας τρεις ημερας και ημισυ πνευμα ζωης εκ του θεου εισηλθεν εις αυτους και εστησαν επι υπο τους ποδας αυτων και φοβος μεγας επεσεν επι τους θεωρουντας αυτους
και ηκουσα φωνην μεγαλην εκ του ουρανου λεγουσαν αυτοις αναβητε ἀνάβητε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτων
και εν εκεινη τη ημερα εγενετο σεισμος μεγας και το δεκατον της πολεως επεσεν επεσε και απεκτανθησαν εν τω σεισμω ονοματα ανθρωπων χιλιαδες επτα και οι λοιποι εμφοβοι εγενοντο και εδωκαν δοξαν τω θεω του ουρανου
η ουαι η δευτερα απηλθεν η ουαι η τριτη ιδου ερχεται ταχυ
και ο εβδομος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και εγενοντο φωναι μεγαλαι εν τω ουρανω λεγουσαι λεγοντες εγενετο η βασιλεια του κοσμου του κυριου ημων και του χριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνων
και οι κδ εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι οι ενωπιον του θρονου του θεου καθημενοι οι καθηνται επι τους θρονους αυτων επεσον επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
λεγοντες ευχαριστουμεν σοι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ ο ων και ο ην οτι ειληφας την δυναμιν σου την μεγαλην και εβασιλευσας
και τα εθνη ωργισθησαν και ηλθεν η οργη σου και ο καιρος των νεκρων εθνων κριθηναι και δουναι τον μισθον τοις δουλοις σου τοις προφηταις και τοις αγιοις και τοις φοβουμενοις βουλομενοις το ονομα σου τοις μικροις και τοις μεγαλοις και διαφθειραι τους διαφθειροντας την γην
και τα εθνη ωργισθησαν και ηλθεν η οργη σου και ο καιρος των νεκρων κριθηναι και δουναι τον μισθον τοις δουλοις σου τοις προφηταις και τοις αγιοις και τοις φοβουμενοις το ονομα σου τοις μικροις και τοις μεγαλοις και διαφθειραι τους διαφθειροντας την γην
και ηνοιγη ηνοιχθη ο ναος του θεου ο εν τω ουρανω και ωφθη η κιβωτος της διαθηκης του κυριου εν τω ναω αυτου και εγενοντο αστραπαι και φωναι και βρονται και χαλαζα μεγαλη
Chapter 12
και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα
και εν γαστρι εχουσα εκραζεν εκραξεν ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν
και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων πυρος μεγας εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα δωδεκα και επι τας κεφαλας αυτου επτα διαδηματα
και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ἔστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη
και ετεκεν υιον αρρενα ος μελλει μελει ποιμαινειν ποιμενειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και προς τον θρονον αυτου
και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον υπο του θεου ινα εκει εκτρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα
και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου πολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν επολεμησε και οι αγγελοι αυτου
και ουκ ισχυσεν ουδε τοπος ευρεθη αυτω ετι εν τω ουρανω
και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
και ηκουσα φωνην μεγαλην εν τω ουρανω λεγουσαν αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγορος των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτων αυτον ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος
και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου
δια τουτο ευφραινεσθε ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες κατοικουντες ουαι τη γη και τη θαλασση οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει
και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν εδιωξε την γυναικα ητις ετεκεν ετεκε τον αρρενα
και εδοθησαν τη γυναικι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται πετησαι εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπως οπου τρεφηται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως
και εβαλεν ο οφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικος υδωρ ως ποταμον ινα αυτην ποταμοφορητον ποταμοφορηση τον ποιηση
και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν κατεπιε τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου
και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν απηλθε ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος και αυτης της των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν ιησου θεου
και εσταθην επι την αμμον της θαλασσης
Chapter 13
και εσταθην επι την αμμον της θαλασσης και ειδον εκ της θαλασσης θηριον αναβαινον εχον εχων κερατα δεκα και κεφαλας επτα και επι των κερατων αυτου δεκα διαδηματα και επι τας κεφαλας αυτου ονοματα βλασφημιας
και το θηριον ο ειδον ην ομοιον παρδαλει και οι ποδες αυτου ως αρκου και το στομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω ο δρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαλην
και το θηριον ο ειδον ην ομοιον παρδαλει παρδαλου και οι ποδες αυτου ως αρκου αρκτου και το στομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω ο δρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαλην
και μιαν εκ των κεφαλων αυτου ωσει εσφαγμενην εις θανατον αθανατον και η πληγη του θανατου αυτου εθεραπευθη και εθαυμασεν ολη η γη οπισω του θηριου
και προσεκυνησαν τω δρακοντι τω δεδωκοτι την εξουσιαν ουσιαν τω θηριω και προσεκυνησαν τω θηριω λεγοντες τις ομοιος τω θηριω και τις δυνατος πολεμησαι μετ αυτου
και εδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα μεγα και βλασφημιαν και εδοθη αυτω εξουσια πολεμον ποιησαι μηνας τεσσαρακοντα δυο β
και ηνοιξεν ηνοιξε το στομα αυτου εις βλασφημιαν προς τον θεον βλασφημησαι το ονομα αυτου και την σκηνην αυτου τους εν τω ουρανω σκηνουντας
και εδοθη αυτω ποιησαι πολεμον μετα των αγιων και νικησαι αυτους και εδοθη αυτω εξουσια επι πασαν φυλην και λαον και γλωσσαν και εθνος
και προσκυνησουσιν αυτω αυτον παντες οι κατοικουντες επι της γης ων ου ουτε γεγραπται το ονομα εν τω βιβλω βιβλιω της ζωης του αρνιου του εσφαγμενου απο καταβολης κοσμου
ει τις εχει ους ακουσατω
ει τις εχει αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις εν μαχαιρα αποκτενει δει αυτον εν μαχαιρα αποκτανθηναι ωδε εστιν η υπομονη και η πιστις των αγιων
και ειδον αλλο θηριον αναβαινον ἀναβαῖνον εκ της γης και ειχεν κερατα δυο ομοια αρνιω και ελαλει ως δρακων
και την εξουσιαν του πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιον αυτου και εποιει εποιη την γην και τους εν αυτη κατοικουντας ινα προσκυνησωσιν προσκυνησουσι το θηριον το πρωτον ου ω εθεραπευθη η πληγη πασα γη του θανατου αυτου
και ποιει σημεια μεγαλα και πυρ ινα εκ του ουρανου καταβαινη επι την γην ενωπιον των ανθρωπων
και ποιει σημεια μεγαλα και πυρ ινα εκ του ουρανου καταβαινη καταβαινει επι την γην ενωπιον των ανθρωπων
και πλανα τους εμους τους κατοικουντας επι της γης δια τα σημεια α εδοθη αυτω ποιησαι ενωπιον του θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γης ποιησαι εικονα τω θηριω ο ὅ ειχεν ειχε την πληγην και εζησεν απο της μαχαιρας
και εδοθη αυτω πνευμα δουναι τη εικονι του θηριου ινα και λαληση λαλησει η εικων του θηριου και ποιηση ποιησει οσοι εαν μη προσκυνησωσιν προσκυνησωσι τη εικονι του θηριου αποκτανθωσιν αποκτανθωσι
και ποιει παντας τους μικρους και τους μεγαλους και τους πλουσιους και τους πτωχους και τους ελευθερους και τους δουλους ινα δωσωσιν αυτοις χαραγματα χαραγμα επι της χειρος αυτων της δεξιας η επι το μετωπον αυτων
και ινα μη τις δυναται δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει η μη ο εχων το χαραγμα το ονομα του θηριου η τον αριθμον του ονοματος αυτου
ωδε η σοφια εστιν ο εχων νουν ψηφισατω τον αριθμον του θηριου αριθμος γαρ ανθρωπου εστιν και ο αριθμος 666 αυτου χξς εστιν εξακοσια εξηκοντα εξ
Chapter 14
και ειδον και ιδου το αρνιον εστηκος 144 επι το ορος σιων και μετ αυτου αριθμος ρμδ εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι το ονομα αυτου και το ονομα του πατρος αυτου γεγραμμενον επι των μετωπων μετοπων αυτων
και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντης μεγαλης και η φωνη ην ηκουσα ως κιθαρωδων κιθαριζοντων εν ταις κιθαραις αυτων
και αδουσιν ωδην καινην ενωπιον του θρονου και ενωπιον των τεσσαρων ζωων και των πρεσβυτερων και ουδεις εδυνατο μαθειν την ωδην ει μη αι ρμδ εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες οι ηγορασμενοι ηγορασαμενοι απο της γης
ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παρθενοι γαρ εισιν ουτοι εισιν οι ακολουθουντες τω αρνιω οπου αν υπαγη ουτοι υπο ιησου ηγορασθησαν απο των ανθρωπων απαρχη τω θεω και τω αρνιω
ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παρθενοι γαρ εισιν ουτοι εισιν οι ακολουθουντες τω αρνιω οπου αν εαν υπαγη ουτοι υπο ιησου ηγορασθησαν ρασθησαν απο των ανθρωπων απαρχη τω θεω και τω αρνιω
και ουχ ευρεθη εν τω στοματι αυτων ψευδος αμωμοι γαρ εισιν
και ειδον αγγελον πετομενον εν μεσουρανηματι εχοντα ευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισαι τους καθημενους επι της γης και επι παν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον
λεγων εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον κυριον και δοτε αυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου και προσκυνησατε αυτον τον ποιησαντα τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και πηγας υδατων
και αλλος δευτερος αγγελος ηκολουθησεν ηκολουθησε λεγων επεσεν επεσε βαβυλων η μεγαλη εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης ταυτης πεποτικεν πεποτικε παντα τα εθνη
και αλλος αγγελος τριτος ηκολουθησεν αυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ει ο τις τι προσκυνει το θηριον και την εικονα αυτου και λαμβανει χαραγμα επι του μετωπου αυτου η επι την χειρα αυτου
και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου του κεκερασμενου ακρατου εν τω ποτηριω της οργης αυτου και βασανισθησεται εν πυρι και θειω ενωπιον των αγιων αγγελων και ενωπιον του αρνιου
και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωνας αιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριον και την εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτου
ωδε η υπομονη των αγιων εστιν οι τηρουντες τας εντολας του θεου και την πιστιν ιησου
ωδε η υπομονη των αγιων εστιν οι τηρουντες τας εντολας του θεου και την πιστιν ιησου
και ηκουσα φωνης εκ του ουρανου λεγουσης γραψον μακαριοι οι νεκροι οι εν κυριω αποθνησκοντες ἀπάρτι απ αρτι λεγει ναι και το πνευμα ινα αναπαυσωνται αναπαυσονται εκ των κοπων αυτων τα δε εργα αυτων ακολουθει μετ αυτων
και ειδον και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενον ομοιον υιω υιον ανθρωπου ο εχων επι της την κεφαλης κεφαλην αυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χειρι αυτου δρεπανον οξυ
και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου κραζων εν φωνη μεγαλη τω καθημενω επι της νεφελης πεμψον το τον δρεπανον σου και θερισον οτι ηλθεν η ωρα του θερισαι οτι εξηρανθη ο θερισμος της γης
και εβαλεν λαβεν ο καθημενος επι την νεφελην το δρεπανον αυτου επι την γην και εθερισθη η γη
και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουρανω εχων και αυτος δρεπανον οξυ
και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του θυσιαστηριου θησιαστηριου εχων εξουσιαν επι του πυρος και εφωνησεν εν κραυγη μεγαλη τω εχοντι το δρεπανον το οξυ λεγων πεμψον σου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον τους βοτρυας της αμπελου της γης οτι ηκμασαν ηκμασεν αι η σταφυλαι σταφυλη αυτης της γης
και εβαλεν εξεβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησεν ετρυγησε την αμπελον της γης και εβαλεν εις την τον ληνον του θυμου του θεου τον μεγαν
και επατηθη η ο ληνος εξωθεν της πολεως και εξηλθεν αιμα εκ της του ληνου αχρι των χαλινων των ιππων απο σταδιων χιλιων εξακοσιων
Chapter 15
και ειδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγα και θαυμαστον αγγελους επτα εχοντας πληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμος του θεου
και ειδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενην πυρι και τους νικωντας εκ του θηριου και εκ της εικονος αυτου και εκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωτας επι την θαλασσαν την υαλινην εχοντας κιθαρας του θεου
και ειδον ως θαλασσαν υαλινην υελινην μεμιγμενην πυρι και τους νικωντας εκ της εικονος και του θηριου και εκ της εικονος αυτου και εκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωτας επι την θαλασσαν την υαλινην υελινην εχοντας κιθαρας του θεου
και αδουσιν αδουσι την ωδην μωυσεως του δουλου του θεου και την ωδην του αρνιου λεγοντες μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθιναι αι οδοι σου ο βασιλευς βασιλευ των εθνων
τις ου μη φοβηθη φοβηθησε σε κυριε και δοξαση το ονομα σου οτι μονος αγιος οτι παντες παντα τα εθνη ηξουσιν ηξουσι και προσκυνησουσιν ενωπιον ενωπηον σου οτι τα δικαιωματα σου εφανερωθησαν
και μετα ταυτα ειδον και ηνοιγη ο ναος της σκηνης του μαρτυριου εν τω ουρανω
και εξηλθον οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα πληγας εκ του ναου οι ησαν ενδεδυμενοι λινον καθαρον λαμπρον και περιεζωσμενοι περιζωσμενοι περι τα στηθη ζωνας χρυσας
και εν εκ των τεσσαρων ζωων εδωκεν εδωκε τοις επτα αγγελοις επτα φιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου του θεου του ζωντος εις τους αιωνας των αιωνων
και εγεμισθη εγενετος ο ναος εκ του καπνου εκ της δοξης του θεου και εκ της δυναμεως αυτου και ουδεις εδαυατο εδυνατο εισελθειν εις τον ναον αχρι τελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων
Chapter 16
και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ναου λεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγετε και εκχεατε τας επτα φιαλας του θυμου του θεου εις την γην
και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου εις την γην και εγενετο ελκος κακον και πονηρον επι τους ανθρωπους τους εχοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι οικονι αυτου
και ο δευτερος αγγελος εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωσα απεθανεν εν τη θαλασση
και ο δευτερος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωσα απεθανεν εν τη θαλασση
και ο τριτος εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου εις τους ποταμους και εις τας πηγας των υδατων και εγενετο αιμα
και ηκουσα του αγγελου των υδατων λεγοντος δικαιος ει ο ων και ο ος ην ο οσιος οτι ταυτα εκρινας
οτι αιμα αγιων ἁγίων και προφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις εδωκας πιειν ποιειν αξιοι εισιν εισι
και ηκουσα του θυσιαστηριου λεγοντος ναι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις σου
και ο τεταρτος αγγελος εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθη αυτω καυματισαι εν πυρι τους ανθρωπους
και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησαν οι ανθρωποι το ονομα του θεου του εχοντος εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ου μετενοησαν δουναι αυτω δοξαν
και ο πεμπτος εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη εσκοτομενη και εμασωντο τας γλωσσας αυτων εκ του πονου
και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονων αυτων και εκ των ελκων αυτων και ου μετενοησαν εκ των εργων αυτων
και ο εκτος εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τον μεγαν ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδος των βασιλεων των απο ανατολης ηλιου
και ειδον εκ του στοματος του δρακοντος και εκ του στοματος του θηριου και εκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα ακαθαρτα τρια ως βατραχοι
εισιν εισι γαρ πνευματα δαιμονιων ποιουντα σημεια α εκπορευεται επι τους βασιλεις της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον της ημερας εκεινης της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος
εισιν γαρ πνευματα δαιμονιων ποιουντα σημεια α εκπορευεται επι τους βασιλεις της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον της ημερας εκεινης της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος
ιδου ερχομαι ως κλεπτης μακαριος ο γρηγορων και τηρων τα ιματια αυτου ινα μη γυμνος περιπατη περιπατει και βλεπωσιν βλεπωσι την ασχημοσυνην αυτου
και συνηγαγεν αυτους εις τον τοπον τον καλουμενον εβραιστι αρμαγεδων μαγεδών
και ο εβδομος εξεχεεν εξεχεε την φιαλην αυτου επι τον αερα και εξηλθεν εξηλθε φωνη μεγαλη απο του ναου του ουρανου απο του του θρονου λεγουσα γεγονεν
και εγενοντο αστραπαι και βρονται και φωναι και σεισμος μεγας οιος ουκ εγενετο αφ ου οι ανθρωποι εγενοντο επι της γης τηλικουτος σεισμος ουτως ουτω μεγας
και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη και αι πολεις των εθνων επεσον και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτη το ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου
και πασα νησος εφυγεν εφυγε και ορη ουχ ευρεθησαν
και χαλαζα μεγαλη ως ταλαντιαια καταβαινει εκ του ουρανου επι τους ανθρωπους και εβλασφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ της πληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτης σφοδρα
Chapter 17
και ηλθεν εις εκ των επτα αγγελων των εχοντων τας επτα φιαλας και ελαλησεν ελαλησε μετ εμου λεγων δευρο δειξω σοι το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης επι των υδατων των πολλων
μεθ ης επορνευσαν οι βασιλεις της γης και εμεθυσθησαν οι κατοικουντες την γην εκ του οινου της πορνειας αυτης
και απονεγκεμενοι απηνεγκεν με εις ερημον εν πνευματι και ειδον γυναικα καθημενην επι θηριον το κοκκινον γεμον ονοματα βλα βλασφημιας εχον κεφαλας επτα και κερατα δεκα
και απηνεγκεν με εις ερημον εν πνευματι και ειδον γυναικα καθημενην επι θηριον κοκκινον γεμον ονοματα βλασφημιας σφημιας εχον κεφαλας επτα και κερατα δεκα
και η γυνη ην ἦν περιβεβλημενη πορφυρουν και κοκκινον κεχρυσωμενη κεχρυσομενη χρυσιω και λιθω τιμιω και μαργαριταις μαργαριτoις εχουσα ποτηριον χρυσουν εν τη χειρι αυτης γεμον γεμουσα βδελυγματων και τα ακαθαρτα της πορνειας αυτης της γης
και επι το μετωπον αυτης ονομα γεγραμμενον μυστηριον βαβυλων η μεγαλη ημων η μητηρ των πορνων πόρνων και των βδελυγματων της γης
και ειδον την γυναικα μεθυουσαν εκ του αιματος των αγιων εκ του αιματος των μαρτυρων ιησου και εθαυμασα ιδων αυτην θαυμα μεγα
και ειπεν ειπε μοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω ερω σοι το μυστηριον της γυναικος και του θηριου του βασταζοντος αυτην του εχοντος τας επτα κεφαλας και τα δεκα κερατα
το θηριον ο ειδες ην και ουκ εστιν εστι και μελλει αναβαινειν εκ της αβυσσου και εις απωλειαν υπαγειν και θαυμασονται οι κατοικουντες την γην επι της γης ων ου γεγραπται τα το ονοματα ονομα επι το του βιβλιον βιβλιου της ζωης απο καταβολης κοσμου βλεποντων οτι ην το θηριον και ουκ εστιν εστι και παρεσται
ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαι επτα ορη εισιν οπου η γυνη καθηται επ αυτων και βασιλεις εισιν επτα
και βασιλεις εισιν επτα οι πεντε επεσον ο εις εστιν ο αλλος ουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγον δει αυτον μειναι
και το θηριον ο ην και ουκ εστιν και αυτος ουτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστιν και εις απωλειαν υπαγει
και τα δεκα κερατα α ειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτινες βασιλειαν ουπω ελαβον αλλ εξουσιαν ως βασιλεις μιαν ωραν λαμβανουσιν λαμβανουσι μετα του θηριου
ουτοι μιαν εχουσιν εχουσι γυναικα γνωμην και την δυναμιν και την εξουσιαν αυτων τω θηριω διδοασιν
ουτοι μετα του αρνιου πολεμη πολεμησουσιν και το αρνιον νικησει αυτους οτι κυριος κυριων εστιν και βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι και πιστοι
ουσι ουτοι μετα του αρνιου πολεμησουσιν και το αρνιον νικησει αυτους οτι κυριος κυριων εστιν και βασιλευς βασιλεις βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι και πιστοι
και λεγει μοι τα υδατα α ειδες ου η πορνη καθηται λαοι και οχλοι εισιν εισι και εθνη και γλωσσαι
και τα δεκα κερατα α ειδες και το θηριον ουτοι μισησουσιν μισησουσι την πορνην και ηρημωμενην ποιησουσιν αυτην και γυμνην ποιησουσιν αυτην και τας σαρκας αυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν εν πυρι
ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτων ποιησαι την γνωμην αυτου και ποιησαι γνωμην μιαν και δουναι την βασιλειαν αυτων τω θηριω αχρι τελεσθωσιν οι λογοι του θεου
και η γυνη ην ειδες εστιν η πολις η μεγαλη η εχουσα βασιλειαν επι των βασιλεων επι της γης
Chapter 18
μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου
και εκραξεν εκραξε ισχυρα ισχυραν φωνη φωνην λεγων επεσεν επεσε βαβυλων η μεγαλη και εγενετο κατοικητηριον δαιμονων και φυλακη παντος πνευματος ακαθαρτου και φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου και μεμισημενου
οτι εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης πεπτωκασιν πεπωκασι παντα τα εθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επλουτησαν
και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθε εξ αυτης ο λαος μου ινα μη συγκοινωνησητε συγκοινωνησηται ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβητε
οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αυτης αχρι του ουρανου και εμνημονευσεν αυτης ο θεος τα αδικηματα αυτης
αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν απεδωκε και διπλωσατε αυτη διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτη διπλουν
αποδοτε αυτη και διπλωσατε τα διπλα ως και αυτη απεδωκεν και διπλωσατε αυτη διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω αυτης ω εκερασεν εκεκρασε κερασατε αυτη διπλουν
οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεν εστρηνιασε τοσουτον δοτε αυτη βασανισμον και πενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι καθως βασιλισσα βασιλισα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω
δια τουτο η εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος λοιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος κυριος ο θεος ο κρινας αυτην
και κλαυσουσιν κλαυσουσι και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν βλεπουσι τον καπνον της πυρωσεως αυτης
απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου
και οι εμποροι της γης κλαυσουσιν κλαυσουσι και πενθησουσιν επ αυτη οτι τον γομον αυτων ουδεις αγορασει αγοραζει ουκετι
γομον χρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριτου και βυσσινου βισσινου και πορφυρου και σηρικου και κοκκινου και παν ξυλον θυινον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου και χαλκου και σιδηρου και μαρμαρου
και κιναμωμον κιναμωμου και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και τα προβατα και κτηνη και ιππων και ραιδων ρεδων και σωματων και ψυχας ανθρωπων
και η οπωρα της επιθυμιας της ψυχης σου ισου απηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρα και τα λαμπρα απωλετο απο σου και οικετας ουκετι αυτα ου μη ευρης
οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουντες
οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φειβον φοβον του βασανισμου αυτης και κλαιοντες και πενθουντες
και λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη η περιβεβλημενη βυσσινον βυσσον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη χρυσιω και λιθω τιμιω και μαργαριταις μαργαριτες
οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και πας κυβερνητης και πας ο επι τοπον πλεων και ναυται και οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθεν εστησαν
και εκραζον βλεποντες τον καπνον της καπυρωσεως πυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τη μεγαλη
και εβαλον τον χουν επι τας κεφαλας αυτων και εκραζον κλαιοντες και πενθουντες και λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμιοτητος αυτης οτι ετι μια ωρα ηρημωθη
ευφραινου επ εν αυτη ουρανε και οι αγιοι και οι αποστολοι και οι προφηται οτι εκρινεν εκρινε ο θεος το κριμα υμων εξ αυτης
και ηρεν εις αγγελος ισχυρος λιθον ως μυλον μεγαν και εβαλεν εις την θαλασσαν λεγων ουτως ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετι εστιν
και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητων και σαλπιστων ου μη ακουσθη ακουστη εν σοι ετι και πας τεχνιτης πασης τεχνης ου μη ευρεθη εν σοι ετι και φωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι ετι
και φως λυχνου ου μη φανη φανῇ εν σοι ετι και φωνη νυμφιου και νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τη φαρμακεια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη
και εν αυτη αιματα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενων επι της γης
Chapter 19
μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαλην οχλου πολλου εν τω ουρανω λεγοντων αλληλουια η σωτηρια και η δυναμις και η δοξα του θεου ημων
μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαλην οχλου πολλου εν τω ουρανω λεγοντων αλληλουια ἀλληλούια η σωτηρια και η δυναμις και η δοξα του θεου ημων
οτι αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις αυτου οτι εκρινεν εκρινε την πορνην την μεγαλην ητις διεφθειρεν διεφθειρε την γην εν τη πορνεια αυτης και εξεδικησεν εξεδικησε το αιμα των δουλων αυτου εκ χειρος αυτης
και δευτερον ειρηκεν αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνων
και επεσον επεσαν οι πρεσβυτεροι οι κδ εικοσι τεσσαρες και τα τεσσαρα ζωα και προσεκυνησαν τω θεω τω καθημενω επι του θρονου τω θρονω λεγοντες αμην αλληλουια
και φωνη απο του θρονου εξηλθεν εξηλθε λεγουσα αινειτε τον θεον ημων παντες οι δουλοι αυτου και οι φοβουμενοι αυτον οι μικροι και οι μεγαλοι
και ηκουσα ως φωνην οχλου πολλου και ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντων ισχυρων λεγοντες αλληλουια οτι εβασιλευσεν εβασιλευσε κυριος ο θεος ημων ο παντοκρατωρ
χαιρωμεν και αγαλλιωμεθα και δωμεν την δοξαν αυτω οτι ηλθεν ο γαμος του αρνιου και η γυνη αυτου ητοιμασεν εαυτην
και εδοθη αυτη ινα περιβαληται περιβαλληται βυσσινον λαμπρον και καθαρον το γαρ βυσσινον τα δικαιωματα των αγιων εστιν
και λεγει μοι γραψον μακαριοι οι εις το τον δειπνον του γαμου του αρνιου κεκλημενοι βεβλημενοι και λεγει μοι ουτοι οι λογοι αληθινοι του θεου αληθινοι εισιν εισι
και επεσα επεσεν επεσον εμπροσθεν των ποδων αυτου προσκυνησαι αυτω και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των εχοντων την μαρτυριαν ιησου τω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυρια του ιησου θεου εστιν το πνευμα της προφητειας
και ειδον τον ουρανον ανεωγμενον και ιδου ιππος λευκος και ο καθη καθημενος επ αυτον καλουμενος πιστος και αληθινος και εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμει
μενος και ειδον τον ουρανον ανεωγμενον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον καλουμενος πιστος και αληθινος και εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμει
οι δε οφθαλμοι αυτου φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονοματα γεγραμμενα και ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ειδεν ει μη αυτος
και περιβεβλημενος ιματιον βεβαμμενον βεβλημενον αιματι ιματιον και καλειται κεκληται το ονομα αυτου ο λογος του θεου
και τα στρατευματα τα εν τω ουρανω ηκολουθει ηκολουθη αυτω αυτοις επι ιπποις λευκοις ενδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον
και εκ του στοματος αυτου εκπορευεται ρομφαια διστομος οξεια ινα εν αυτη παταξη τα εθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα και αυτος πατει την ληνον λοινον του οινου του θυμου της οργης του θεου του παντοκρατορος
και εχει επι το ιματιον και επι τον μηρον αυτου ονομα γεγραμμενον βασιλευς βασιλεων και κυριος κυριων
και ειδον αγγελον εστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν εν φωνη μεγαλη λεγων πασιν πασι τοις ορνεοις τοις πετομενοις πετωμενοις εν μεσουρανηματι δευτε συναχθητε εις το τον δειπνον το τον μεγα του θεου
ινα φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχων και σαρκας ισχυρων και σαρκας ιππων και των καθημενων επ αυτων και τας σαρκας παντων ελευθερων τε και δουλων και μικρων τε και μεγαλων
και ειδον το θηριον και τους βασιλεις της γης και τα στρατευματα αυτων συνηγμενα ποιησαι τον πολεμον μετα του καθημενου επι του ιππου και μετα του στρατευματος αυτου
και επιασθη το θηριον και ο μετ αυτου ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν επλανησε τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος την καιομενην εν θειω
και επιασθη το θηριον και ο μετ αυτου ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος την καιομενην εν θειω
και οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια του πκαθημενου καθημενου επι του ιππου τη εξελθουση εκ του στοματος αυτου και παντα τα ορνεα εχορτασθησαν εκ των σαρκων αυτων
Chapter 20
και ειδον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα την κλειν της αβυσσου και αλυσιν μεγαλην επι την χειρα αυτου
και εκρατησεν εκρατησε τον δρακοντα τον οφιν τον αρχαιον ος εστιν διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην και εδησεν αυτον χιλια ετη
και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον θαλασσαν και εκλεισεν εκλεισε και εσφραγισεν επανω αυτου ινα μη πλανα ετι τα εθνη αχρι τελεσθη τα χιλια ετη και μετα κατα δε ταυτα δει λυθηναι αυτον λυθηναι μικρον χρονον
και ειδον θρονους και εκαθισαν εκαθησαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπελεκισμενων δια την μαρτυριαν ιησου και δια τον λογον του θεου και οιτινες ου προσεκυνησαν το θηριον ουδε την εικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμα επι το μετωπον και επι την χειρα αυτων και εζησαν και εβασιλευσαν μετα του χριστου τα χιλια ετη
και οι λοιποι των νεκρων ουκ εζησαν αχρι τελεσθη τα χιλια ετη αυτη η αναστασις η πρωτη
μακαριος και αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τη πρωτη επι τουτων ο δευτερος θανατος ουκ εχει εξουσιαν αλλ εσονται ιερεις του θεου και του χριστου και βασιλευσουσιν βασιλευσουσι μετ μετα αυτου ταυτα χιλια ετη
και οταν τελεσθη τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ της φυλακης αυτου
και εξελευσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσιν τεσσαρσι γωνιαις της γης τον γωγ και τον μαγωγ συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων ο αριθμος αυτων ως η ο αμμος της θαλασσης
και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλωσαν εκυκλευσαν την παρεμβολην των αγιων και την πολιν την ηγα ηγαπημενην και κατεβη πυρ εκ του ουρανου απο του θεου και κατεφαγεν αυτους
και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλωσαν την παρεμβολην των αγιων και την πολιν την ηγαπημενην πημενην και κατεβη πυρ εκ και του ουρανου απο του θεου και κατεφαγεν αυτους
και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θειου οπου και το θηριον και ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τους αιωνας των αιωνων
και ειδον θρονον μεγαν λευκον και τον καθημενον επ αυτον ου απο προσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις
και ειδον τους νεκρους τους μεγαλους και τους μικρους εστωτας ενωπιον του θρονου και βιβλια ηνεωχθησαν ηνοιξαν και αλλο βιβλιον ηνεωχθη ο εστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκ των γεγραμμενων εν τοις βιβλιοις κατα τα εργα αυτων
και εδωκεν η θαλασσα τους νεκρους τους εν αυτη και ο θανατος και ο αδης εδωκαν τους νεκρους τους εν αυτοις και εκριθησαν εκαστος κατα τα εργα αυτων αυτου
και ο θανατος και ο αδης εβληθησαν εις την λιμνην του πυρος ουτος ο θανατος ο δευτερος εστιν η εν τη λιμνη του πυρος
και ει τις ουχ ευρεθη εν τω βιβλιω της ζωης γεγραμμενος εβληθη εις την λιμνην του πυρος
Chapter 21
και ειδον ουρανον καινον και γην καινην ο γαρ πρωτος ουρανος και η πρωτη γη απηλθον απηλθε και η θαλασσα ουκ εστιν ετι
και την πολιν την αγιαν ιερουσαλημ καινην ειδον καταβαινουσαν εκ του ουρανου απο του θεου ητοιμασμενην ως νυμφην κεκοσμημενην τω ανδρι αυτης
και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης ιδου η σκηνη του θεου μετα των ανθρωπων και σκηνωσει μετ αυτων και αυτοι λαος αυτου εσονται και αυτος ο θεος εσται μετ αυτων εσται
και εξαλειψει εξ αυτων παν δακρυον απο των οφθαλμων αυτων και ο θανατος ουκ εσται ετι ουτε πενθος ουτε κραυγη ουτε πονος ουκ εσται ετι οτι τα πρωτα απηλθον απηλθεν
και ειπεν ο καθημενος επι τω θρονω ιδου παντα καινα ποιω και λεγει μοι γραψον οτι ουτοι οι λογοι αληθινοι και πιστοι εισιν
και ειπεν ο καθημενος επι τω θρονω ιδου παντα καινα ποιω ποιησω και λεγει μοι γραψον οτι ουτοι οι λογοι αληθινοι πιστοι και πιστοι αληθηνοι του θεου εισιν εισι
και ειπεν ειπε μοι γεγονα το αλφα ἄλφα και το ω και η αρχη και το τελος εγω και τω διψωντι διψοντι δωσω αυτω εκ της πηγης του υδατος της ζωης δωρεαν
ο νικων κληρονομησει ταυτα και εσομαι αυτω ο θεος και αυτος εσται μοι εμου υιος
τοις δε δειλοις και απιστοις και αμαρτωλοις και εβδελυγμενοις και φονευσιν φονευσι και πορνοις και φαρμακοις και ειδωλολατραις ειδωλατραις και πασιν πασι τοις ψευδεσιν ψευδεσι το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειω ο εστιν ο θανατος ο δευτερος
και ηλθεν εις εκ των επτα αγγελων των εχοντων τας επτα φιαλας γεμουσας των επτα πληγων των εσχατων και ελαλησεν ελαλησε μετ εμου λεγων δευρο δειξω σοι την γυναικα την νυμφην του αρνιου
και απηνεγκεν με εν πνευματι επ ορος μεγα και υψηλον και εδειξεν εδειξε μοι την πολιν την μεγαλην την αγιαν ιερουσαλημ καταβαινουσαν εκ του ουρανου απο εκ του θεου
εχουσαν την δοξαν του θεου ο φωστηρ αυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι κρυσταλιζοντι
εχουσα τειχος μεγα και υψηλον εχουσα πυλωνας δωδεκα και επι τοις πυλωσιν αγγελους δωδεκα δεκαδυο και ονοματα επιγεγραμμενα α εστιν ονοματα των δωδεκα φυλων των υιων ισραηλ
απο ανατολων πυλωνες τρεις και απο νοτου πυλωνες τρεις και απο βορρα πυλωνες τρεις και απο νοτου πυλωνες τρεις και απο δυσμων πυλωνες τρεις
και το τειχος της πολεως εχον εχων θεμελιους δωδεκα και επ αυτων δωδεκα ονοματα των δωδεκα αποστολων του αρνιου
και ο λαλων μετ εμου ειχεν ειχε μετρον καλαμον χρυσουν ινα μετρηση την πολιν και τους πυλωνας αυτης και το τειχος αυτης
και η πολις τετραγωνος κειται και το μηκος αυτης οσον το πλατος και εμετρησεν την πολιν τω καλαμω επι σταδιους δωδεκα χιλιαδων δωδεκα το μηκος και το πλατος και το υψος αυτης ισα εστιν
και η πολις τετραγωνος κειται και το μηκος αυτης οσον το πλατος και εμετρησεν εμετρησε την πολιν τω καλαμω επι σταδιους δωδεκα δεκα δυο χιλιαδων δωδεκα το μηκος και το πλατος και το υψος αυτης ισα εστιν
και εμετρησεν το τειχος αυτης ρμδ 144 εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρων πηχων μετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου
και ην η ενδομησις εκδομησις του τειχους αυτης ιασπις και η πολις χρυσιον καθαρον ομοιον υελω καθαρω
οι θεμελιοι του τειχους της πολεως παντι λιθω τιμιω κεκοσμημενοι κεκοσμημενω ο θεμελιος ο πρωτος ιασπις ο δευτερος σαπφειρος ο τριτος χαλκηδων χαλκιδων ο τεταρτος σμαραγδος
ο πεμπτος σαρδονυξ ο εκτος σαρδιον ο εβδομος χρυσολιθος ο ογδοος βηρυλλος κηρυλλος ο ενατος εννατος τοπαζιον ο δεκατος χρυσοπρασος χρυσοπασος ο ενδεκατος υακινθος ο δωδεκατος αμεθυσος αμεθυστος
και οι δωδεκα πυλωνες δωδεκα μαργαριται ανα εις εκαστος των πυλωνων ην εξ ενος μαργαριτου και η πλατεια της πολεως χρυσιον καθαρον ως υελος διαυγης
και ναον ουκ ειδον ειχεν εν αυτη ο γαρ κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ναος αυτης εστιν και το αρνιον
και η πολις ου χρειαν ουκ εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσιν φαινοι αυτη γαρ η γαρ δοξα του θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος λιχνος αυτης το αρνιον
και περιπατησουσιν περιπατησουσι τα εθνη δια του φωτος αυτης και οι βασιλεις της γης φερουσιν αυτω δοξαν και τιμην των εθνων εις αυτην
και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσιν ημερας νυξ γαρ ουκ εσται εκει
και οισουσιν ισουσι την δοξαν και την τιμην των εθνων εις αυτην ινα εισελθωσι
και ου ουκ μη εισελθη εις αυτην παν κοινον και ποιουν ο ποιων βδελυγμα και ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου
Chapter 22
και εδειξεν εδειξε μοι ποταμον καθαρον υδατος ζωης λαμπρον ως κρυσταλλον εκπορευομενον εκ του θρονου του θεου και του αρνιου
και εδειξεν μοι ποταμον καθαρον υδατος ζωης λαμπρον ως κρυσταλλον εκπορευομενον εκ του θρονου του θεου και του αρνιου
εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμου εντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωης ποιουν καρπους δωδεκα και κατα μηνα αποδιδουν εκαστον αποδιδους τον καρπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπειαν των εθνων
και παν καταθεμα ουκ εσται ετι και ο θρονος του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω
και οψονται το προσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων
και νυξ ουκ εσται εκει και ου χρειαν χρεια ουκ εχουσιν λυχνου και φωτος ηλιου οτι κυριος ο θεος φωτιει αυτους και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων
και λεγει μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και κυριος ο θεος των πνευματων των προφητων απεστειλεν απεστειλε τον αγγελον αυτου δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει δειξαι τοις δουλοις αυτου
και ιδου ερχομαι ταχυ μακαριος ο τηρων τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου
καγω ιωαννης ο ακουων και βλεπων ταυτα και οτε ηκουσα και εβλεψα ειδον επεσον προσκυνησαι εμπροσθεν των ποδων του αγγελου του δεικνυοντος μοι ταυτα
και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των προφητων και των τηρουντων τους λογους του βιβλιου τουτου τω θεω προσκυνησον
και λεγει μοι μη σφραγισης τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου ο καιρος γαρ εγγυς εστιν
ο αδικων αδικησατω ετι και ο ρυπαρος ρυπαρευθητω ετι και ο δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ετι και ο αγιος αγιασθητω ετι
ιδου ερχομαι ταχυ και ο μισθος θυμος μου μετ εμου αποδουναι εκαστω ως το εργον εσται αυτου
εγω το αλφα α και το ω ο πρωτος και ο εσχατος η αρχη και το τελος
μακαριοι οι ποιουντες τας εντολας αυτου ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν
εν μακαριοι οι ποιουντες τας εντολας τολας αυτου του θεου ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν
εξω οι κυνες και οι φαρμακοι και οι πορνοι και οι φονεις και οι ειδωλολατραι και πας φιλων και ποιων ψευδος
εγω ιησους επεμψα τον αγγελον μου μαρτυρησαι υμιν ταυτα επι ταις εκκλησιαις εγω ειμι η ριζα και το γενος δαυιδ ο αστηρ ο λαμπρος ο πρωινος
και το πνευμα και η νυμφη λεγουσιν ερχου και ο ακουων ειπατω υπατω ερχου και ο διψων ερχεσθω ο θελων λαβετω υδωρ ζωης δωρεαν
μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου εαν τις επιθη επ αυτα αυτω επιθησαι ο θεος επ αυτον τας πληγας τας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω
και εαν τις αφελη απο των λογων του βιβλιου της προφητειας ταυτης αφελοι αφελη ο θεος το μερος αυτου απο του ξυλου της ζωης και εκ της πολεως της αγιας των γεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω
λεγει ο μαρτυρων ταυτα ναι ερχομαι ταχυ αμην ναι ερχου κυριε ιησου
η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετα παντων των αγιων αμην τελος της του αγιου ιωαννου του θεολογου θειας αποκαλυψεως α μ η ν Finis Sancti Ioannis Theologi divinae apocalipseos amen